ေယာနကတိုင္းဟု ေခၚျခင္းမွာ။ ေညာင္ေရႊ၊ မိုးနဲ၊ ဗန္းေမာ္၊ ေခြးလံစႏၵာ၊ က်ိင္းခ်ိဳင္း၊ က်ိုးတံု၊ က်င္းေခါင္၊ ဇင္းမယ္၊ စိန္တိုင္း၊ က်ိင္းရံု၊ ယြန္း၊ ကတူး၊ လ၀လူမ်ိဳးတ႔ို ေနေသာ နယ္ပယ္အစုတ႔ိုကို၊ ေယာနကတိုင္းဟူ၍ ေခၚေ၀ၚသမုတ္သည္။ ၎ေယာနကတိုင္း အမည္သည္၊ ေနာက္ဆံုး အမည္ျဖစ္သည္။ ပဌမအမည္မွာ၊ ယြန္းဘာသာအားျဖင္႔ လဘိုျမိဳ႔ ေနာက္မာဂဓ ဘာသာအားျဖင့္၊ ဟရိဘုဥၨတိုင္း ဟူ၍၎၊၊ ယြန္းျပည္ဟု၎ ေခၚသည္။ ၎နယ္ပါယ္စုကို ရွင္ေဂါတမ မရွိသည့္ေနာက္၊ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀၀ အတြင္းက။ ယြန္းလူမ်ိးဳ ျဖစ္ေသာ မိလိႏၵ ေစာ္ဖြားမင္း အုပ္စိုးသည္၊ ၎မင္းသည္၊ ဗုဒၶဘာသာ၊ စာေပက်မ္းဂန္မ်ားကို၊ ငယ္စဥ္ကပင္ ေလ့က်င့္တတ္ေျမာက္ေလ၏၊ ၎မင္းလက္ထက္တြင္ ရွင္နာဂေသန အမည္ရွိေသာ၊ ယြန္းဘုန္းၾကီး တပါး ေပၚထြန္းေလ၏။ ၎ယြန္းဘုန္းၾကီး နာဂေသန ရဟန္းႏွင့္၊ မိလိႏၵမင္းတ႔ို့သည္ တေယာက္ႏွင့္ တေယာက္၊ ဗုဒၶဘာသာ ခဲရာခဲစစ္ တရားစာမ်ားကို အေမးအေျဖ ျပဳလုပ္ေသာ အရာမ်ားကို၊ မိလိႏၵပညာက်မ္းဟူ၍၊ ယြန္းဘာသာ အကၡရာျဖင့္ေရးသားသည္။ ၎ေနာက္ ရွင္သတၱမဓမၼစာမိသည္၊ မဂၤလာဒီပဏီက်မ္းကို ေရးသည္၊ ရွင္သီရိမဂၤလာသည္၊ မဂၤလာသာရတၱက်မ္းေရးသည္၊ ဇင္းမယ္ဘုန္းၾကီးက ဥပတသႏၶိက်မ္းေရးသည္။ ၎ေယာနကတိုင္းတြင္၊ ထို ၅ က်မ္းသာ ေရးသည္မဟုတ္။ က်မ္းစာအမ်ားပင္၊ ယြန္းဘုန္းၾကီးတို႔ ေရးသားၾကကုန္သည္၊ ၎ယြန္းဘုန္းၾကီးမ်ား ေရးသားေသာက်မ္းဂန္အခ်ိဳ႔တို႔ကို။ ျမန္မာဘုန္းၾကီးတို႔သည္ သေဘာ မႏွစ္ျခိဳက္ၾက၍ ၊ ျမန္မာဘုရင္ ရွင္ျဖဴရွင္လက္ထက္တြင္။ ရာဇ၀လႅဘ ျဖစ္ေသာ ရွင္ဘုရင္ ဆရာသာသာနာပိုင္ရဟန္းတို႔က။ မင္းအာဏာကို အမွီျပဳ ျပီးလွ်င္။ ရသမွ်တို႔ကို စုသိမ္း၍။ မီးရႈိ႔ပစ္ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုတိုင္ေအာင္၊ အ၀တ္၀ါ၀ါ၊ ေခါင္းတံုးျခင္းတူေသာ္လည္း။ ယြန္းဘုန္းၾကီး။ ယိုးဒယား ဘုန္းၾကီးတို႔ႏွင့္။ ျမန္မာဘုန္းၾကီးတို႔့သည္။ အယူ၀ါဒျခင္း မတူျဖစ္ၾကေလသည္။ ျမန္မာ အကၡရာစာေပမွယူ၍၊ ယခုပံုႏွိပ္ေရာင္းခ်ေသာ၊ မိလိႏၵက်မ္းသည္၊ ရွင္နာဂေသနေရးခဲ့ေသာ ယြန္းဘာသာမူႏွင့့္္တိုက္ၾကည့္လွ်င္၊ အခ်ိဳ႔ေသာေနရာမွာ အပို၊အမို ထပ္ဆင့္၍၊ ျမန္မာဘုန္းၾကီးတို႔သည္သြင္းထားေလသည္။ အခ်ိဳ ့ေသာေနရာက စကားတို႔ကို ပယ္ႏႈတ္ပစ္၍ ထားေလသည္။ယခုအခါ ၎ေယာနကတိုင္း၌၊ ဗုဒၶဘာသာသာ သနာသသည္မရွိေခ်၊ ေတာင္ၾကိဳ ေတာင္ၾကားအရပ္တ႔ိုတြင္၊ ေစတီပ်က္၊ တန္ေဆာင္ပ်က္၊ ေက်ာင္းပ်က္မ်ားသာရွိသည္၊ လ၀ လူမ်ိဳးႏွင့္၊ ဖြယ္ဆိုေသာလူရိုင္းတမ်ိဳးလည္း အမ်ားရွိေခ်သည္။ ။
0 comments:
Post a Comment