ရွင္ေဂါတမအေလာင္းသိဒၶတၳမင္းသားသည္ေဗာဓိပင္ကိုေရာက္၍၊ မာရ္နတ္ႏွင့္စစ္ျပိဳင္သည္ဆိုသည္ကိုျပျခင္းအေၾကာင္း ။ ။

ရွင္ေဂါတမအေလာင္းသိဒၶတၳမင္းသားသည္၊ အသက္သံုးဆယ့္ငါးႏွစ္ေစ့ေရာက္ေသာအခါ၊ သကၠရာဇ္တရာ့သံုးခုႏွစ္၊ ကဆုန္လျပည့္ေန႔ ေဗာဓိေညာင္ပင္ေအာက္သို႕ေရာက္၍၊ ၎ေညာင္ပင္ေအာက္တြင္ထက္၀ယ္ဖြဲ႔ေခြထိုင္ေနစဥ္အခါ၊ ၀သ၀တၱိဘံုကိုအစိုးရေသာမာရ္နတ္မင္းသည္၊ ယူဇနာ တရာ့ငါးဆယ္ရွိေသာ၊ ဂီရိေမခလာ ဆင္ေျပာင္ၾကီးကိုစီး၍။ လက္၀ဲ တဆယ့္ႏွစ္ယူဇနာ၊ လကၤ်ာတဆယ့္ႏွစ္ယူဇနာရွိေသာနတ္စစ္သည္အေပါင္းတို႔ႏွင့္လာ၍။ ေဗာဓိေညာင္ပင္ႏွင့္ပလႅင္ကို လုယူတိုက္ခိုက္သည္ဟု၊ ၎ဗုဒၶ၀င္က်မ္းတြင္ျပသည္၊ ထို႔ကဲ့သို႔ျပသည့္အတိုင္း၊ ဟုတ္သည္မဟုတ္သည္ကိုစဥ္းစားဆင္ျခင္ရန္၊ ပိဋကတ္က်မ္းတို႔ကျပဆိုေသာေၾကာင့္၊ ထိုအေၾကာင္းအရာတို႔ကိုအနည္းငယ္ထုတ္၍ျပဦးမည္။ ။အ၀ိဂၢေဟာ၊ ကာေမာ၊ မေနာဘူမဒေနာအႏၱေကာ၊ ၀သ၀တီပါပီမာပဇာပတိ၊ ပမတၱဗႏၶဳကေဏွာမာေရာမူ၀ိ။ ။ဟူ၍ပါဠိေတာ္လာသည္ႏွင့္အညီ၊ မာရ္နတ္၏ပရိယာယ္ကိုတဆယ့္ႏွစ္ပုဒ္ျပသည္၊ ျမန္မာဘာသာအဓိပၸါယ္ဆိုရလွ်င္၊ မာရ ဆိုေသာစကား၏အဓိပၸါယ္မွာ၊ တံခြန္ကဲ့သို႔ေသာေထာင္လႊားျခင္း ရွိေသာမာနစိတ္ကိုဆိုလိုသည္၊ မာရသဒၵါ၏အဓိပၸါယ္ကို၊ အဘိဓါန္ဋီကာတြင္ျပဆိုသည္မွာ။ ။ကုသလဓေမၼ မာရေတတိ၊ မာေရာ။ ။ဟူ၍၀ိျဂိဳလ္ျပဳေလ၏၊ ကုသလဓေမၼ၊ ကုသိုလ္တရားတို႔ကို၊ မာေရာတိျမစ္တားတတ္၏၊ ဣတိတသမာ၊ ထို႔ေၾကာင့္၊ မာေရာမရမည္၏၊ ၎အျပင္၊ ေလာကပညာတၱိက်မ္းတြင္ျပသည္မွာ၊ ေကနကာရေန နမာေရတိ သေဗၺသံသတၱာနံ ၀ုနဗၻ၀နိပ၌တၱနံ စတူဟိမာေရတိပုနပုႏၷံ မရယတီတိ တသၼာေဟာတိ။ ။ ဟူ၍လည္းျပဆိုေသာေၾကာင့္။ အဓိပၸါယ္မွာ။ လူသတၱ၀ါအေပါင္းတို႔ကို၊ အပါယ္ငရဲ၌နစ္ျမဳတ္ေသေစတတ္ ေအာင္အဖန္တလဲလဲေသြးေဆာင္ျပဳလုပ္တတ္ေသာေၾကာင့္။ မာရ္နတ္ဟူ၍ေခၚဆိုသည္။
၎အျပင္၊ အမရေကာသက်မ္း၌ျပဆိုသည္မွာ၊ မာရသဒၵါသည္၊ ပညာ၀ိရိယလံု႔လခ်ိဳေသာသူတို႔ကိုေသေစတတ္ေသာအသင္းအပင္းရွိသည္ဟူ၍ႏွစ္ နည္းျပေလ၏။ ၎တြင္ျပဆိုသည္မွာလည္း၊ ပရနိမၼိတၱ၀ႆ၀တီေလာေကမာေရာပန။ ။ဟူ၍အနက္ျပန္ရပါက။ ။ေလာေကေလာက၌၊ ပရနိမၼိေတာ၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာသတၱ၀ါအေပါင္းတို႔ကို။ မာေရာပန၊ အစဥ္လွည့္ပတ္ေသြးေဆာင္လွ်က္၊ ၀သတိ၊ ေန၏၊ တတၱ၊ ထိုသို႔လွည့္ပတ္ေသြးေဆာင္ေသာအားျဖင့္၊ ရဇၨံ၊ မင္းအျဖစ္ကို၊ ကာေရသိ၊ ျပဳမိ၏၊ မာေရာ၊ မာရ္နတ္သည္၊ ဧကသၼိပံေဒေသ၊ တခုေသာအရပ္၌၊ အတၱေန၊ မိမိ၏၊ ပရိသာယ၊ ပရိတ္သတ္၌၊ ဣႆရိယ၊ အစိုးရျခင္းကို၊ ေပါကၠေႏၱာ၊ ျဖစ္ေစလွ်က္၊ ရဇၨံပရိယေႏၱ၊ ျပည္၏အပိုင္းအျခား၌၊ ဒါမရိကာဇပုေတၱာ၀ိယစၧရြာကိုဖ်က္ေသာမင္းသားကဲ့သို႔။ ၀သတိ၊ ေန၏။ မဇၨ်ိမနိကာယ္က်မ္း၌၎။ ၀ုတၱံ၊ မိန္႔ဆိုအပ္၏။ ဤသို႔ပိဋကတ္အေစာင္ေစာင္တြင္၊ မာရ္နတ္ကိုပညာတ္အေကာင္အထည္အားျဖင့္မျပဆိုၾက၊ ၎က်မ္းတို႔၏ေနာက္မွေရးသားေသာ၊ ဗုဒၵ၀င္အဌကထာ၊ အပါဒါနါက်မ္းအဌကထာ၊ ဇိနလကၤာရဋီကာစေသာက်မ္းတို႔ငယ္မ်ားတို႔၌သာ၊ မာရ္နတ္သည္၊ ၀သ၀တၱိဘံုကနတ္စစ္သည္အေပါင္းတို႔ႏွင့္တကြ၊ လာ၍ရွင္္ေဂါတမ၏ေညာင္ပင္ပလႅင္ကို တိုက္ယူလုသည္ဟု႔ျပဆိုျပၾကသည္၊ အကယ္၍ ဗုဒၵ၀င္ဆရာေရးသည့္အတိုင္း၊ မာရ္နတ္သည္အေကာင္အထည္ႏွင့္လာ၍ တိုက္ဖ်က္လုယူလာပါေစဦး။ ဘုရားအေလာင္းရွင္သိဒၶတၳမင္းသားသည္၊ သကၠတတိုင္း၊ ကပိလ၀တ္ျပည္ၾကီးႏွင့္ထီးနန္းကို၎၊ ယေသာ္ဓယာေဒ၀ီကို၎၊ သားေတာ္ကို၎၊ မႏွေမ်ာဘဲစြန္႔ပစ္၍ေတာထြက္သည္ဟုဆိုပါလွ်င္ႏွင့္၊ ၎ေညာင္ပင္ႏွင့္၊ သုဒၶယငစင္လႈေသာျမက္ခင္းေနရာေလးကို၊ ရွင္သိဒၶတၳမင္းသားသည္။ ႏွေမ်ာစံုမက္ဖို႔ရန္မဟုတ္ေခ်၊ ဤကားေရြးခ်ယ္စစ္ေဆး၍ ပိဋကတ္က်မ္းဆိုသည့္အတိုင္း ျပဆိုေလသည္။

Posted in: ဗုေဒၶါ၀ါဒ