ဘုရားေဟာတရားတို႔သည္ကား ဧကဧကန္အမွန္သာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဧက၀ါစာတခြန္းေသာစကားကိုသာ ေဟာေဖၚ ညြန္ျပေတာ္မူေသာ ဧေကာဗုေဒၶါ၏စကားေတာ္အား အားမထားရပါက အေျပာႏွင့္အလုပ္ မညီေသာ ထိုအရွင္သာကား အဘယ္မွာသာလွ်င္အားကိုးရာျဖစ္ပါေတာ့အံနည္း။ တဖန္ ငါတို႔သည္ကား ဘုုရားကိုသာယံု၏ ထိုစာေပ က်မ္းဂန္တို႔ကိုကား မယံုဟူ၍ ဆိုေျခက၊ ဘုရားကားဧကဧကန္ အပၸေမယ် အရွင္ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ၏စကားေတာ္ကား သံုးခြက္တခြက္တင္သာယံုရေပမည္ ဆိုေျခက ဆိုေသာသူသည္လည္း၊ အတူတူႏွင့္အႏူႏူ သာလွ်င္ျဖစ္ေပေတာ့မည္တကာ။ အနႏၱဘုရားရွင္ျမတ္ကား ဧက၀ါစာတခြန္းေသာစကားကိုသာ ဆိုေလေသာေၾကာင့္ ၎က်မ္းဂန္ပါဠိတို႔တြင္ ဘုရားရွင္သည္ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ေသာ တန္ခိုးႏွင့္ျပည့္စံုျခင္းသက္သက္သာမက၊ ခြင့္လြတ္ေတာ္မူေသာ ဘုရားလည္းျဖစ္ပါေပသည္။ သို႔မဟုတ္ပါက `` ၾသကာသ ´´ ဟူေသာ ဘုရားရွင္၏ စကားေတာ္တို႔သည္ကား၊ အဘယ္မွေရာက္လာ၍၊ အဘယ္သူသည္ ``လူသားတို႔၏ အက်ိဳးစီးပြားဆုတ္ယုတ္ေစေရးအတြက္´´ ျပဳခဲ့ပါလသနည္း။
ယခုမူကား ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္တြင္ အထင္ၾကီးေလးစား ေနေသာ ဓမၼေရးရာအခ်ိဳ့ေကာက္ႏႈတ္ျပလိုသည္မွာ …..
`` ဘုရားေဟာေဒသနာအတိုင္းမဟုတ္ဘဲ ခ်ပ္လွန္၍၎၊ အပိုမ်ားထည့္သြင္း၍၎၊ အမွန္အတိုင္းမဟုတ္ဘဲ အမွားတို႔ကိုေဟာမိေသာ ဓမၼကထိကတို႔အား၎၊ ရဟန္းတို႔အား၎၊ စာေရးဆရာအား၎ သံသရာတြင္ အျပစ္ရွိ၊ မရွိ ေျဖၾကားပါ ´´ ရန္ေတာင္းဆိုေသာ၊ အရွင္ဇာေနယ်၊ မဂၤလာစမ္းေက်ာင္း၊ နတ္စင္ကုန္းေတာင္ပိုင္း၊ ေကာ့မူးျမိဳနယ္၏ အေမးကို ေျဖၾကားေသာ ဟံသာသီရိ ၏ စကားသည္ ေလသက္သက္သာမဟုတ္၊ က်မ္းကိုး က်မ္းကား ႏွင့္တကြမို႔ ဘုရားရွင္၏တရားေတာ္အားလိုတမ်ိဳး၊ မလိုတမ်ိဳးလုပ္ျခင္းသည္ အဘယ္မ် အျပစ္ၾကီးေၾကာင္းကို သိသာေစႏိုင္ရန္ အေရးေဖၚျပလိုက္ပါသည္၊`` ရဟန္းတို႔ငါဘုရား မေဟာထားတဲ့ တရားတခုခုကိ ငါဘုရား အေဟာလုပ္တဲ့ရဟန္း၊ ငါေဟာထားတဲ့ တရားတခုခုကို ငါေဟာထားတာမဟုတ္ဘူးလို႔ဆိုတဲ့ရဟန္း၊ ငါပညာတ္မထားတဲ့ သိကၡာပုဒ္ကို ငါပညာတ္ထားတာလို႔ဆိုတဲ့ ရဟန္းဟာ၊ လူ နတ္မ်ားစြာတို႔ အက်ိဳးစီးပြားမဲ့ေအာင္၊ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေအာင္က်င့္သူ၊ သူကိုယ္တိုင္အတြက္လည္း မေကာင္းမူမ်ားစြာတို႔ကို ပြားမ်ားသူ၊ သာသနာေတာ္ကို ကြယ္ေက်ာက္ေစသူျဖစ္တယ္ ´´ဟူ၍အဂၤုတၳိဳရ္ ပမာဒါဒိ၀ဂ္မွာ တိုက္ရိုက္ရွင္းရွင္း လင္းလင္းျဖင့္ ေဟာၾကားထားေၾကာင္း ကိုၾကည့္လွ်င္၊ တရားကို မိမိလိုရာစြဲသူ၊ ဘုရားကို မိမိအထင္အျမင္ျဖင့္သာ ကိုးကြယ္သူတို႕သည္ အဘယ္မ်ေၾကာက္စရာေကာင္းလွေၾကာင္း အထူေျပာစရာ မလိုေတာ့ေၾကာင္းကိုေတြ႔ရပါလွ်က္ႏွင့္၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဘုရားထက္ အစြဲတရားတို႔ကို အားကိုးအားထားျပဳေနႏိုင္ၾကပါေလသနည္း။ ။ဥပမာ သေဘာအားျဖင့္ျပရပါလွ်င္ကား၊ သညလိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးဟာ ေဒ၀ဒတ္ကို ကိုးကြယ္ခ်ဥ္းကပ္မွားမိတဲ့ အဇာတသတ္လို အျမတ္မထြက္ဘဲ အရႈံးသက္သက္ႏွင့္သာ ရင္ဆိုင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္၊ တစ္ခဏ၊ တစ္ဘ၀၊ တစ္သက္စာ ေကာင္းစားေကာင္း ေကာင္းစားမည္၊ သံသရာ တေလွ်ာက္ေတာ့ ဒုကၡအေရာက္ၾကီး ေရာက္မွာေသခ်ာပါတယ္။အဇာတသတ္မင္းၾကီး ေဒ၀ဒတ္ကို ဆရာတင္ခ်ီးေျမွာက္မိတာဟာ က်ားေသကို အသက္သြင္းတတ္တဲ႔ သဥၥီ၀က လုင္ဟာ သူအသက္သြင္းေပးလိုက္လို႔ ျပန္ရွင္လာတဲ့က်ားရဲ့ ကိုက္သတ္ျခင္းကိုခံရျပီး ကိုယ္က်ိဳးနည္းရသလိုအဇာတသတ္လည္း ကိုယ္က်ိဳးနည္း အ၀ီစိငရဲမွာ အဆင္းရဲၾကီး ဆင္းရဲေနရတယ္ဆိုတာ အားလံုေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြ တို႔ သိထားျပီးျဖစ္ပါေၾကာင္း ေဆြးေႏြး တင္ျပရင္းျဖင့္………၎အရားမ်ားကိုလည္း၊ ဗုဒၶ၀ါဒဆိုင္ရာ အေမးအေျဖမ်ား (ပဌမတြဲ)၊ စာမ်က္ႏွာ ၇၃ ႏွင့္ ၇၄ တြင္ ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါေၾကာင္း ေျပာၾကားရင္း….ဗုဒၶစာေရ ႏွင့္ ဓမၼစာေရ ဆိုေသာ ၀ဲေၾသာဃထဲမွ လြက္ေျမာက္ႏိုင္ပါေစေၾကာင္း ေမတၱာျဖင့္ေရးသားတင္ျပလိုက္ပါသည္။ ။
Wednesday, August 12, 2009
သမၼာတရားအား လုိတိုးပိုခ်ဲ ့ျပဳကအျပစ္ျဖစ္ႏိုင္ပါ၏ေလာ ?
0 comments:
Post a Comment