ရွင္ေတာ္ေဂါတမသည္ကိုယ္၏ေသျခင္းတည္းဟူေသာ မစၥ်ဳမာရ္ကိုမေအာင္သည္ကိုျပျခင္းအေၾကာင္း။ ။ b

ရွင္ေဂါတမသည္။ အသက္ရွစ္ဆယ္ျပည့္ေသာအခါ၊ ပါ၀ါျပည္ကပန္းထိမ္သမားစုႏၵလႈေသာ၀က္သားကိုဘုန္းေပးေတာ္မူေသာအခါ၊ ပါစကေတေဇာဓါတ္သည္မေခ်ႏိုင္သည္ျဖစ္၍ ပါ၀ါျပည္က၊ ကုႆႏၷာရံုျပည္သို႔အသြားလမ္းခရီးအၾကားတြင္။ ၀မ္းသြန္ေရာဂါျဖစ္ေသာအခါ၊ ညီေတာ္အာနႏၵာအားမိန္႔ေတာ္မူသည္မွာ၊ ဟတြာဟုရုတုေဒါသာနံ၊ ဓါတ္ဥတုအဟာရတို႔၊ ၀ိသမာ၊ မညီၫြတ္သည္ျဖစ္၍၊ အကလႅေကာ၊ မက်န္းမမာက၊ ေသြဟိ၊ နက္ျဖန္ခါလည္း၊ ကႎရေရယ၊ အဘယ္မွာခ်မ္းသာရအံ့နည္း။ ။ဤသို႔မိန္႔မွာေဟာၾကားၿပီးေသာအခါ၊ ညီေတာ္အာနႏၵႏွင့္ စုႏၶ ရဟန္းတို႔သည္။ လက္၀ဲ၊ လက္က်ာတြဲၿပီးလွ်င္။ ကုသိႏၷာရံုျပည္၏အေနာက္ေတာင္ေထာင့္။ မလႅာမင္းတို႔၏အင္ၾကင္းေတာသို႔၀င္ၿပီးလွ်င္။ အင္ၾကင္းႏွစ္ပင္၏အၾကား၌ ေျမာက္အရပ္သို႔ေခါင္းျပဳ၍။ သကၠရာဇ္ တရာ့ေလးဆယ္ရွစ္ခု၊ ကဆုန္လျပည့္ အဂၤါေန႔ညသံေခါင္းယံေက်ာ္အခ်ိန္တြင္။ ကြယ္လြန္ေၾကာင္းကို၊ ရွင္ေဂါတမမရွိသည့္ေနာက္။ ႏွစ္ေပါင္း ငါးရာေက်ာ္ၾကာမေရးသားေသာ ပရိနိဗၺာနသုတ္၊ ဗုဒၶ၀င္အဌကထာတို႔၌ျပဆိုထားေသာေၾကာင့္။ ရွင္ေဂါတမသည္။ ကိုယ္၏ေသျခင္းတည္းဟူေသာ မစၥ်ဳမာရ္ကိုမေအာင္သည္ကိုသိရေလသည္။ ။ အဘိသခၤါရမာရ္ဆိုသည္မွာရွင္ေတာ္ေဂါတမအဖို႔လံုးလံုးအလွ်င္းမေအာင္ျမင္ခဲ့ပါေလ။ ။

Posted in: မာရ္ငါးပါး