This is default featured slide 1 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions..

This is default featured slide 2 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions..

This is default featured slide 3 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions..

This is default featured slide 4 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions..

This is default featured slide 5 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions..

Wednesday, February 24, 2010

ဗုဒၶ၏ အနာဂတ၀ံ က်မ္း အမွာစာ

ကြ်န္ေတာ္ဒီဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားဆိုတဲ့ သူ၏တရားေဟာခ်က္ကို အနည္းငယ္ ေလ့လာတဲ့အခါမွာ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့စိတ္ႏွလံုးသားထဲမွာ တို႕ထိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ လည္းဆိုရင္ တရားေဟာဆရာတစ္ေယာက္ဟာ သူ႕ရဲ့ခံစားခ်က္ကို ေဟာၾကား ေသာသူမ်ားပါသည္။ ဒါေပမဲ့ ဓမၼက်မ္းစာကိုေလ့လာတဲ့အခါမွာ အေရွ႕ တိုင္းႏိုင္ငံမွာ သိပၸံပညာရွင္သံုးဦး အေၾကာင္းေတြ႕ရပါတယ္။ အေနာက္ပိုင္းႏိုင္ငံ မွာ ပေရာဖက္ေဟရွာယ ေတြ႕ရတယ္။ ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းႏိုင္ငံမွာ ပေရာဖက္ မိကၡာေတြ႕ရတယ္။ ေတာင္ပိုင္းတိုင္းႏိုင္ငံမွာ ပေရာဖက္ ေယရမိေနာက္ဆံုး ေဟာၾကားခဲ့ပါသည္။အေရွ႕တိုင္းႏိုင္ငံမွာ ကြ်န္ေတာ္၏ အျမင္သည္ ဗုဒၶျမတ္စြာ ပေရာဖက္ျဖစ္သည္ဟု ထင္ပါသည္။
            ထို႕ေၾကာင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳး အေရွ႕တိုင္းလူမ်ိဳးမ်ားသည္ သူ၏တရား ေဟာခ်က္ကို သေဘာမေပါက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ အျမင္ႏွင့္ အထင္ လႊဲေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။
            ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ ဘုရားတစ္ဆူရွိ၏။ တျခားဘုရားမရွိဟု ေဟာခဲ့ပါ သည္။ ငါ့ေနာက္ ဘုရားတစ္ဆူပြင့္မယ္ဟု ေဟာခဲ့ပါသည္။ ဘုရားတစ္ဆူထက္ ရွိသည္ဟုေျပာခ်က္မွာ ေယ႐ႈဘုရား (ေခၚ) အရိေမတၲယ် ဘုရားတစ္ဆူပြင့္မယ္။ ေနာက္ဘုရားမရွိဘူးဟု ေဟာခဲ့ပါသည္။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား (ေခၚ) အရွင္အရဟံ ဟာ ငါႏွင့္ အလြယ္ရင္ ဘုရားတစ္ဆူမွာမရွိဟု ေျပာရမည္။ မေျပာဘူး၊ သူ႕ေနာက္ပြင့္မည္ အရိေမတၲယ် (ေခၚ) ေယ႐ႈသခင္ဘုရားအေၾကာင္းကို ေဟာခဲ့ သူျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားဆိုတာ ငါသည္သင္တို႕ကို ကယ္တင္ရွင္ျဖစ္သည္။ အျပစ္တရားမွ လြတ္ေျမာက္ေစတယ္ဟု ေဟာေသာဘုရား၊ အရိေမတၲယ် (ေခၚ) ေယ႐ႈဘုရားသခင္ျဖစ္ပါသည္။  ယေန႕ကြ်န္ေတာ္ခံစားခ်က္တရား အရိေမတၲယ် (ေခၚ) ေယ႐ႈနာမေတာ္ျဖင့္ ဆုေတာင္းေမတၲာပို႕လိုက္ပါသည္။
            ဖတ္ေသာသူတိုင္း ဘုရားသခင္ေကာင္းႀကီး ခံစားပါေစ။

ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားခ်က္ျပည့္စံုၿပီ

            ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားသည္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၆၀၊ ဘီစီ ၅၆၀ မွာ နိေပါႏိုင္ငံမွာ ဖြားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားဖြားၿပီး အႏွစ္ (၅၀ဝ) ျပည္႕တဲ့အခ်ိန္မွာ အျမင္ေပါက္ၿပီး ငါ့ေနာက္မွာ ဘုရားတစ္ဆူပြင့္မယ္။ ေနာက္ဘုရားမပြင့္ ေတာ့ဘူး၊ သူသည္ ေလာကရဲ့ကယ္တင္ရွင္ျဖစ္မယ္။ သူ႕ကိုလူမ်ိဳးအေပါင္းတို႕ သည္ ကိုးကြယ္မည္။ အပ်ိဳကညာမွ ပဋိသေႏၶစြဲယူ၍ သားဖြားၿပီး သူသည္ "အရိေမတၲယ်ျဖစ္မယ္"အရိေမတၲယ်သည္ ျမန္မာလူေတြရဲ့ပါဠိစကားျဖစ္ပါ သည္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ ပါဠိစကားနဲ႕ ေမတရိယလို႕ေျပာတယ္။ သီရလကၤာ ႏိုင္ငံမွာ ပါဠိစကား ေမထရိယလို႕ေျပာတယ္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာ ပါဠိစကားနဲ႕ ေမထရီယလို႕ေျပာတယ္။ ကိုရီးယားလူမ်ိဳး ေတြက "မင္းႏုန္း"လို႕ေျပာတယ္။
            ထို႕ေနာက္ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းမ်ားကေတာ့ "ေမရွိယ" စသျဖင့္ အသံထြက္မာဆတ္ဆတ္နဲ႕ သြားကြဲေနတယ္။ အေနာက္ႏိုင္ငံမွာကေတာ့ "ေယ႐ႈ" လို႕ေခၚပါတယ္။ ေလာကမွာ လူသားအားလံုးစကားမတူေသာေၾကာင့္ ေျပာခ်င္ေသာအရမ်ားတူေပမဲ့ အသံထြက္မတူေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ဗုဒၶျမတ္စြာ ဘုရားဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဘုရားတစ္ဆူပြင့္မည္ဟု သယ္ေဆာင္ ေသာသူျဖစ္ပါ သည္။
            အေရွ႕အလယ္ပိုင္းမွာ ေဟရွာယ၊ ၇း၁၄ "သတို႕သမီးကညာသည္ ပဋိသေႏၶစြဲယူ၍ သားေယာက်ာ္းကိုဖြားျမင္လတံ့၊ ထိုသားေတာ္သည္ ဧမာေႏြလ အမည္ ျဖင့္မွည့္၍ ထိုသူသည္ မေကာင္းေသာ အရာကို ပယ္၍၊ ေကာင္းေသာ အရာကို ေ႐ြးယူတတ္သည္။ ဧမာေႏြလသည္ ဘုရားသခင္ငါတို႔၌ ရွိသည္ဟု အဓိပၸာယ္ေပၚေပါက္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အေနာက္ႏိုင္ငံသားဆရာ ယုဒသန္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ကယ္တင္ရွင္အရိေမတၲယ်ကို ေယ႐ႈလိုသယ္ ေဆာင္ထားေသာေၾကာင့္ လက္မခံၾကဘူး။ ေယ႐ႈဘုရားသည္ မဟုတ္ဘူး။ အရိေမတၲယ်  ဘုရားပြင့္မယ္ဟု  ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားထား ပါသည္။ အရိေမတၲယ်ဘုရား ပြင့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ၾကပါသည္။ တခ်ိဳ႕လူသည္ သေဘာ ေပါက္ၿပီး ေယ႐ႈဘုရား သည္ ကယ္တင္႐ွင္ျဖစ္ေၾကာင္း ယံုၾကည္ၾကပါသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕သည္ လက္မခံၾကဘူး၊ အျမင္ႏွင့္အၾကား မတူေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
            ေယ႐ႈဘုရားသခင္၏နာမသည္ ေခၚသံမ်ားပါသည္။ အရိေမတၲယ်၊ ေမထရီယ၊ ေမရွိယ၊ ဧမာေႏြလ၊ ေယ႐ႈဟုေခၚၾကပါသည္။ ဒါေပမယ့္ အဓိပၸာယ္ အတူတူျဖစ္ပါသည္။ ေယ႐ႈဘုရားသည္ သားေတာ္၊ ခမည္းေတာ္၊ ဝိညာဥ္ေတာ္ ေပါင္းၿပီး တစ္ဆူျဖစ္ပါသည္။ သားေတာ္ဟာ ေယ႐ႈကို သားေတာ္ဟုေခၚပါသည္။ ခမည္းေတာ္သည္ ထာဝရဘုရားသခင္ကို ခမည္းေတာ္ျဖစ္ပါသည္။ ဝိညာဥ္ေတာ္၊ သန္႔ရွင္းျခင္းျပည့္စံုေသာဝိညာဥ္ေတာ္ျဖစ္ပါသည္။ သံုးပါးတစ္ဆူ ျဖစ္ပါသည္။
            မႆဲ၊ ၁း ၂၃ "ဗ်ာဒိတ္ေတာ္အခ်က္ဟူမူကား၊ ၾကည့္႐ႈေလာ့။ သတို႔သ မီးကညာသည္ ပဋိသေႏၶစြဲယူ၍ သားေယာက်ာ္းကို ဖြားျမင္လိမ့္မည္။ ထိုသားကို  ဧမာေႏြလအမည္ျဖင့္ မွည့္ရလတၲံ႕ဟု လာသတည္း။ ဧမာေႏြလအနက္ကား၊ ငါတို႔ႏွင့္ အတူရွိေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္ဟုဆိုလိုသည္။ ေယာသပ္သည္ ႏိုးလာ တဲ့အခါမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခါ ေကာင္းကင္တမန္ မွာထားသည့္အတိုင္းျပဳ၍၊ မိမိခင္ပြန္းကို ထိန္းသိမ္းေလ၏။ ထိုသားကိုလည္း ေယ႐ႈဟူေသာအမည္ျဖင့္မွည့္ ရမည္ဟု ေျပာသလို ေယ႐ႈအမည္ျဖင့္မွည့္၏။ ေယ႐ႈဘုရားသည္ ယုဒျပည္၊ဗက္ လင္ၿမိဳ႕မွ (ဗီ ႈ) ေအဒီတစ္ႏွစ္မွာ ဘြားျမင္ေတာ္မူသည္။ ေယ႐ႈသည္ ကယ္တင္ ရွင္ျဖစ္ပါသည္။
            ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားက ကယ္တင္ရွင္အရိေမတၲယ်ဘုရားပြင့္မည္ဟု ေျပာ တဲ့အခါမွာ သူ႔ရဲ႕ညီရွင္အာနႏၵာ၊ ရွင္ေမာဂၢလန္တို႔ကေနၿပီးေတာ့ ဘယ္ေတာ့ ပြင့္လာမလဲလို႔ေမးေလွ်ာက္တဲ့အခါမွာ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားက ကမၻာေလးေခ်ၤတစ္ သိန္းၾကာမယ္ ေျပာလိုက္ပါသည္။ ကမၻာေလးေခ်ၤတစ္သိန္းၾကာၿပီး ေစာင့္ရမယ္။ ငါကိုယ္တိုင္လည္းဘဲ ေလးေခ်ၤတစ္သိန္းက်င့္စဥ္ကို (၄၅)ႏွစ္နဲ႔ ရေအာင္က်င့္  မယ္။ သင္တို႔လည္း ကမၻာေလးေခ်ၤတစ္သိန္းေစာင့္ရမည္။ မေစာင့္ရင္သက္တမ္း တိုေအာင္က်င့္ပါ။ အႏွစ္(၅၀ဝ)လည္း ၾကာႏိုင္တယ္။ ႏွစ္ေပါင္း (၂၅၀ဝ)လည္း ၾကာႏိုင္တယ္။ ကမၻာေလးေခ်ၤတစ္သိန္းလည္းၾကာႏိုင္တယ္ဟု ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား ေၾကာ္ျငာခဲ့ပါသည္။ သီရိလကၤာဘက္သြားတဲ့ သမိုင္းပညာရွင္ေတြ၊ သံဃာေတာ္ ေတြက ႏွစ္ေပါင္း(၅၀ဝ)ၾကာမယ္လို႔ သယ္သြားၾကတယ္။ တ႐ုတ္ျပည္ဘက္မွာ သယ္တဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ၊ ပညာရွင္ေတြက ႏွစ္ေပါင္း(၂၅၀ဝ) ၾကာမယ္လို႔သယ္ သြားၾကပါသည္။ ယခုယုဒျပည္ဟာ သီရိလကၤာႏိုင္ျဖစ္ပါသည္။ ႏွစ္ေပါင္း(၅၀ဝ) မွာသီရိလကၤာႏိုင္ငံ ယုဒျပည္ဘက္လင္ၿမိဳ႕မွာ အရွင္ကယ္တင္ရွင္ အရိေမတၲယ် ဘုရား (ေခၚ) ေယ႐ႈဘုရားသည္ တကယ္ပြင့္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ သကဲ့ပြင့္တဲ့အခါမွာ သူဟာ နိဗၺာန္၏ သား၊ ထာဝရအသက္ရွင္ဘုရား၏ သားေတာ္၊ အမြန္ျမတ္ဆံုး၊ ယုဒရွင္ဘုရင္ဘုရား၊ အရိေမတၲယ်ဘုရားပြင့္မည္ဟု ပေရာဖက္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔သည္ ေၾကာ္ျငာေသာ သီရိလကၤာႏိုင္ငံတစ္ဝိုင္းလံုး အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ယုဒရွင္ဘုရင္သည္ သံကို ၾကားတဲ့အခါ ငါ့ထက္ႀကီးျမတ္ေသာ ဘယ္သူပြင့္မလဲ ပြင့္ရင္သတ္မည္ဟု အႀကံရွိေသာေၾကာင့္ ယုဒျပည္ေဟ႐ုဒ္မင္းႀကီး အၾကံအစည္ ထာဝရဘုရား သိေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ယုဒျပည္ဗက္လင္ၿမိဳ႕ႏြားတင္းကုပ္မွာ "ေအဒီ ၁"ႏွစ္မွာ ပြင့္ေတာ္မူပါသည္။ ေအဒီႏွစ္ျပန္ၾကည့္တဲ့အခါ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားေၾကာ္ျငာခ်က္ ဟာ တကယ္မွန္သြားတယ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားသည္ ဘုရားအမ်ားႀကီးပြင့္မယ္ မေျပာဘူး။ ဘုရားတစ္ဆူပြင့္မယ္ဟု ေၾကာ္ျငာထားတဲ့အတိုင္း အႏွစ္(၅၀ဝ)တိတိ မွာ သီရိလကၤာႏိုင္ငံ ယုဒျပည္ဗက္လင္ၿမိဳ႕မွာ အရိေမတၲယ်ဘုရားကယ္တင္ရွင္ (ေခၚ) ေယ႐ႈဘုရားပြင့္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။       ထို႔ေၾကာင့္အရိေမတၲယ်ကယ္တင္ရွင္ (ေခၚ) ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္၏ နာမ ေတာ္သည္ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားေျပာသလို အႏွစ္(၂၅၀ဝ)ၾကာမွာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာ အခ်ိဳ႕တို႔သည္ လက္ခံယံုၾကည္ၾကပါသည္။ ကယ္တင္ရွင္ေယ႐ႈဘုရားနာမည္ကို လက္ခံယံုၾကည္ႏွစ္မွာစ၍ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ ယံုၾကည္သူမ်ား ဆုေတာင္းသံကို ၾကားေသာေၾကာင့္၊ တဘက္ဘက္မွာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသည္ တိုးတက္လာတာကို ေတြ႕ရပါသည္။ ယခုတ႐ုတ္ႏိုင္ငံဟာ ေယ႐ႈဘုရားယံုၾကည္သူ သိန္းေပါင္းမ်ား စြာရွိပါသည္။ အရိေမတၲယ်ဘုရား (ေခၚ) ေယ႐ႈဘုရားသည္ ေလာကမွာရွိေသာ လူသားအေပါင္းတို႔သည္ ယံုၾကည္ၿပီး ကိုးကြယ္ေနၾကပါသည္။ ေယ႐ႈဘုရားသည္ ေသျခင္းတရားကို ေအာင္ျမင္ၿပီးရွင္ျပန္ထေျမာက္ေသာ ဘုရားျဖစ္ပါသည္။ ေယ ရမိ၊ ၁၀း ၁၁ ]]သာသနာပလူတို႔အား ေျပာရေသာစကားမူကား၊ ေကာင္းကင္  ႏွင့္ ေျမႀကီးကို မဖန္ဆင္းေသာ ဘုရားတို႔သည္၊ ဤေကာင္းကင္ေအာက္၊ ေျမ ႀကီးျပင္မွာ ကြယ္ေပ်ာက္ၾကလိမ့္မယ္။ ထာဝရဘုရားသည္ တန္ခိုးေတာ္အားျဖင့္ ေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားေဟာေျပာေသာ အရိေမတၲယ်ဘုရားသည္ ဘုရားတကာထက္ဘုရား သူ႕လိုေလာကကယ္တင္ရွင္ တပါးမွမရွိဘူး။ သူသည္ လူသားအားလံုး ဖန္ဆင္းရွင္ျဖစ္ပါသည္။ ကမၻာဦးက်မ္း၊ ၁း ၁ "အစအဦး၌ ဘုရားသည္၊ ေကာင္ကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏" ဘုရားသခင္သည္ အလင္းႏွင့္ ေမွာင္မိုက္ကို ပိုင္းျခား၍ ခြဲထားေတာ္မူ၏။ အ လင္းကို ေန႔ဟု၊ အေမွာင္မိုက္ကို ညဟု ေပး၍ ည+ေန႔ဟု ေပၚေပါက္လာေလသည္။ ပထမဖန္ဆင္း၏။
            ဘုရားသခင္သည္ အစအဦး၌ရွိ၍ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ အတူရွိ၏။ ထို ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႕ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ဖန္ဆင္း ေတာ္မူျခင္းႏွင့္ ကင္းလြတ္လ်က္ ျဖစ္ေသာအရာတစ္စံုတစ္ခုမွ်မရွိ။ ထိုႏႈတ္က ပတ္ေတာ္သည္ အသက္ရွိ၏ ေယာဟန္၊ ၁း ၁ မွ ၄ ေျပာထားပါသည္။

လူကိုဖန္ဆင္း၏။
            ကမၻာဦးက်မ္း ၁း၂၆" တဖန္ ဘုရားသခင္က ငါတို႔ပံုသ႑ာန္ႏွင့္ တညီတသ႑ာန္တည္း လူကို ဖန္ဆင္းၾကစို႔။ သူသည္ ပင္လယ္ငါးတို႔ကိုင္း၊ မိုးေကာင္းကင္ငွက္တို႔ကိုင္း၊ သားယဥ္တို႔ကိုင္း၊ ေျမတျပင္လံုးႏွင့္တကြ ေျမ ေပၚမွာ တြားတတ္ေသာ တိရိစၦာန္အေပါင္းတို႔ကိုင္း အုပ္စိုးေစဟု အမိန္႔ေတာ္ ရွိ၏။"
            ကမၻာဦးက်မ္း ၂း ၇ "ထို႔ေနာက္ထာဝရဘုရားသခင္သည္၊ ေျမမႈန္႔ျဖင့္ လူကို ဖန္ဆင္း၍ သူ၏ ႏွာေခါင္းထဲသို႔ ဇီဝအသက္ကိုမႈတ္ေတာ္မူသည္။ လူသည္ အသက္ရွင္ေသာသတၲဝါျဖစ္ေတာ္မူ၏။
            ကမၻာ၊ ၃း ၁ "လူသည္ ဘုရားသခင္၏ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္မွာ ဘုရားသခင္ ထားေတာ္မူၿပီး ဥယ်ာဥ္၏အလယ္၌ အပင္၏အသီးကိုမစားရဟု ပညတ္တရား ေပး၏။ ထို႕ေနာက္ ေရွးေျြမေဟာင္းနဂါးသည္ ဝင္လာ၍ လူကို အျပစ္ေသြး ေဆာင္ၿပီး လူသည္ မစားရဟု အသီးကို စားေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ က်ိန္၍ အငယ္၊ ၁၆ မွာ မိန္းမကိုလည္း သင္၌ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ျခင္းေဝဒနာကို ငါအလြန္မ်ားျပားေစမည္။ ပင္ပန္းစြာေဝဒနာခံ၍ သားဘြားရမည္။ အငယ္ ၁၉ မွာ သင္ထြက္ရာေျမသို႕ မျပန္မွီတိုင္ေအာင္ သင္၏မ်က္ႏွာမွ ေခြ်းထြက္လ်က္ အစာကိုစားရမည္။ အေၾကာင္းမူကား၊ သင္သည္ ေျမမႈန္႕ျဖစ္၍ ေျမမႈန္႕သို႕ ျပန္ရမည္ဟု မိန္႕ေတာ္မူ၏။ လူသည္ ဘုရားသခင္၏ပံုသ႑ာန္ႏွငု့္တူပါသည္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုရင္ ငါႏွင့္ပံုသ႑ာန္ႏွင့္တူေသာ လူကိုဖန္ဆင္းမည္ဟု ေျပာ ထားပါသည္။
            ကမၻာ၊ ၃း ၂၂"ထာဝရဘုရားသခင္ကလည္း လူသည္ ငါတို႕တြင္ တစ္ပါးပါးကဲ့သို႕ျဖစ္၍၊ ေကာင္းမေကာင္းကိုသိတတ္၏။ ေကာင္းမေကာင္းသိျခင္း သည္ ဘုရားသခင္၏ပံုသ႑ာန္ႏွင့္ တူျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အေတြးအေခၚ၊ ဥာဏပညာ၊ အဆိုးအေကာင္း၊ လွျခင္း၊ ဆိုးျခင္းလည္းသိၾကပါသည္။ ကမၻာေပၚ ရွိ သတၲဝါအေပါင္းတို႕ကို လူသည္ အုပ္စိုးေနပါသည္။ တိရိစၦာန္မွန္သမွ် လူကို မေၾကာက္ေသာ သတၲဝါမရွိဘူး၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပံုသၭဏာန္ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ေျပာသည္အတိုင္းျဖစ္ပါသည္။ ထို႕ေနာက္ လူသည္ ေျမမႈန္႕ ႏွင့္ဖန္ဆင္းကာ လူရဲ့ခႏၶာကိုယ္ကျပေနပါသည္။ ဘာေၾကာင့္လဲ၊ ေျမမႈန္႕ျဖစ္ ေၾကာင္း ခႏၶာကိုယ္ညစ္ပတ္ေနပါသည္။ ေန႕၊ ညေရခ်ိဳးဘို႕လိုအပ္ပါသည္။ လူသား အားေရမခ်ိဳးရင္ အနာမွာေနလိုမျဖစ္ဘူး၊ ေျမမႈန္႕ညစ္ပတ္တာမ်ား ထြက္ေန ေသာေၾကာင့္ ေရခ်ိဳးဘို႕လိုအပ္ပါသည္။
            အမ်ိဳးသမီးမ်ား ကေလးေမြးဖြားသည့္အခါ ေဝဒနာမခံစားေသာသူ ရွိသလား၊ မရွိဘူး၊ ေယာက်ာ္းတိုင္းေခြ်းမထြက္ဘဲနဲ႕ စားဘို႕၊ ေသာက္ဘို႕ ရသလား၊ မရဘူး၊ ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းေျပာသည့္အတိုင္း လူအားလံုးႀကံဳေတြ႕ ေနၾကပါသည္။ မပင္ပန္းဘဲနဲ႕ စားေသာက္ေသာသူမရွိပါ။ ျဗဟၼာ (ေခၚ) နတ္ ေျပာေသာအရာႏွင့္ လူသားလႈပ္ရွားနည္းဟာ တူညီသလား၊ မတူညီဘူး၊ အသက္ ရွင္ေသာထာဝရဘုရားသခင္ ေျပာသည့္အတိုင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
            လူကိုဖန္ဆင္းသူသည္ ထာဝရအသက္ရွင္ေသာဘုရားသည္ ဖန္ဆင္း ထားသည္ဆိုတာ ပံုသက္ေသျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ( ဦးေရႊေအာင္ေရးစာအုပ္)
            ဦးေရႊေအာင္ေရးေသာစာအုပ္မွာ ေဝဒေခတ္မွ ဗုဒၶေခတ္တိုင္ေအာင္ အတၲဝါဒမွာ အနတၲဝါဒခရီးစဥ္စာအုပ္ကို ဖတ္သည့္အခါမွာ၊ ျဗဟၼာသည္ ဖန္ဆင္း ရွင္ျဖစ္သည္။ ကြ်ႏု္ပ္တို႕သည္ ေျပာျခင္း၊ ဆိုျခင္း၊ လုပ္ျခင္း၊ ကိုင္ျခင္း၊ ေတြးေ ေခၚျခင္းသည္ ျဗဟၼာ၏ေျပာျခင္းျဖစ္ပါသည္ဟု စာမ်က္ႏွာ (၇၄) မွာေရးထား ပါသည္။ ျဗဟၼာသည္ အိုျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္း စသည့္ ဒုကၡမ်ိဳးစံုတို႕မွ လြတ္ေျမာက္သြားျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ျဗဟၼာသည္ အရွိတရားျဖစ္၏။ သို႕ျဖစ္၍ ျဗဟၼာသည္ ေနရာတိုင္းမွာရွိ၏။ ကာလတိုင္းမွာရွိ၏။ အေျပာင္းအလဲမရွိ၊ တစ္သားတည္းျဖစ္၍ စာမ်က္ႏွာ (၇၉) မွာ ေတြ႕ရပါသည္။ စာမ်က္ႏွာ (၂၀၅) မွာ ဤေနရာ  နတ္ေဒဝါမ်ားဆိုသည္မွာ ျဗဟၼာျဖစ္ပါသည္။ နတ္ေဒဝါေနရာ ၌ ျဗဟၼာကို အစားသြင္းလာပါသည္။ စာမ်က္ႏွာ (၂၂၄) မွာ ထာဝရဘုရား သခင္သည္ ဖန္ဆင္းရွင္မဟုတ္ဟု ျငင္းဆိုထားပါသည္။ စာမ်က္ႏွာ (၃၁၄) မွာ ျဗဟၼာသည္ ေလာကကိုႏႈတ္ယူ၍ ဖန္ဆင္းလိုက္လွ်င္လည္း ေလာကသည္ အႏၲျဖစ္မသြားဘဲ အနႏၲအျဖစ္သာ က်န္ရစ္ပါ၏။

လူသား

         လူသည္ ျဗဟၼာမွဆင္းသက္လာသည္ဟူ၍လည္း ဆိုၾက၏။ အခန္း (၈) စာမ်က္ႏွာ (၃၁၀) မွာေတြ႕ရသည္။ ေမ်ာက္မွဆင္းသက္သည္ဟူ၍လည္း ဆိုၾကသည္။ ေထရ္ဝါဒေခတ္မွ ဗုဒၶဝါဒေခတ္မွာ လူဖန္ဆင္းျခင္းကိုမေတြ႕ဖူး၊ လူဖန္ဆင္းသူသည္ မေသခ်ာ၊ မေရရာျဖစ္ေနပါသည္။
စာမ်က္ႏွာ (၃၂၈)
ဥပါဒါန္ပစၥယသာေဝါဟူေသာ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္အရ ေလာကကိုဖန္ဆင္းသူမွာ ထာဝရဘုရားမဟုတ္ဘဲ ဥပါဒါန္သာျဖစ္ပါသည္။ ဥပါဒါန္သည္ ေလာကကို ဖန္ ဆင္းရာ၌ မိမိသည္ပင္ ဖန္ဆင္းသူ (အတၲဝါဒုပါဒါန္) မိမိသည္ပင္ ဖန္ဆင္းစရာ ပစၥည္း (ကာမုပါဒါန္) မိမိသည္ပင္ ကိရိယာတန္ဆာပလာ (သီလဗၺတုပါဒါန္) မိမိသည္ပင္ အတတ္ပညာ ( ဒိ႒ဳပါဒါန္) အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ပါသည္။ ေလာက ကိုဖန္ဆင္းရန္ ဥပါဒါန္အတြက္ အားလံုးျပည့္စံုၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ဥပါဒါန္က ဥပါဒါန္ ကိုပင္ အသံုးျပဳပါသည္။ သို႕ျဖစ္၍လည္း ဥပါဒါန္သည္ ဖန္ဆင္းရွင္အျဖစ္ ပဋိသမုပၸာဒ္ ေဒသနာေတာ္၌ ေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
စာမ်က္ႏွာ (၃၈၅)
ျဗဟၼာဏတို႕ အလိုအရ ေလာကႏွင့္နိဗၺာန္သည္ တစ္ခုတည္းျဖစ္ပါသည္။ အစိတ္ႏွင္အေပါင္းအျဖစ္သာ ျခားပါသည္။ နိဗၺာန္သည္ အေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ေလာကသည္ အက်ိဳးျဖစ္သည္။ နိဗၺာန္ႏွင့္ေလာကသည္ ေရႊႏွင့္လက္ေကာက္ ကဲ့သို႕ အမ်ိဳးအစားအားျဖင့္ တစ္ခုတည္းျဖစ္ပါသည္။
စာမ်က္ႏွာ (၃၈၈)
ဤဘာသာ သဝါဒအရ နိဗၺာန္မရွိလွ်င္လည္း ေလာကသည္ မျဖစ္ေပၚမလာႏိုင္။ ေလာကမရွိလွ်င္လည္း နိဗၺာန္ကိုသိ၍မရ၊ ထို႕ေၾကာင့္ နိဗၺာန္ႏွင့္ေလာကသည္ အရွိႏွင့္အသြင္သၭဏာန္ (သို႕) သာမညႏွင့္ ဝိေသသအျဖစ္ ဆက္သြယ္ေနပါ သည္။
စာမ်က္ႏွာ (၅၉)
ေလာကသည္ ေသတတ္၍ ျဗဟၼာသည္မေသတတ္ဟူ၍လည္း ဆိုၾကပါသည္။
            ဦးေရႊေအာင္ေရးထားေသာစာအုပ္ကို ကြ်န္ေတာ္ဖတ္ေလ့လာသည့္အခါ မွာ ျဗဟၼာႏွင့္နတ္သည္ မခြဲျခားဘူး၊ အတူတူပင္ျဖစ္ပါသည္။ ျဗဟၼာသည္ ဖန္ဆင္းရွင္ျဖစ္သည္ဟု အခိုင္အမာေရးထားပါသည္။ ဘယ္လိုဖန္ဆင္းပံု၊ ဖန္ဆင္းနည္းေဖာ္မျပဘူး၊ မေသခ်ာ၊ မေရရာျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ဆံုး ဖန္ဆင္း ရွင္သည္ ျဗဟၼာမဟုတ္ဘူး၊ ဥပါဒါန္ျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ေလာက၏ ဖန္ဆင္းရွင္သည္ ဖန္ဆင္းရွင္ႏွစ္ဦးျဖစ္ေနပါသည္။ လူသားျဗဟၼာမွ ဆင္းသက္  လာသည္ဟု ေျပာထားပါသည္။ ဒါေပမဲ့ ျဗဟၼာပံုဥၭဏာန္ႏွင့္ လူသား၏ပံုသၭဏာန္ တူသလား၊ မတူဘူး၊ မတူဘူး၊ ျဗဟၼာႏွင့္နတ္သည္ အတူတူပင္ျဖစ္ၿပီး ဖန္ဆင္း ရွင္ျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ လူသားသည္ ဖန္ဆင္းရွင္ကို ကိုးကြယ္ရမည့္အရာျဖစ္ပါသည္။
            ျဗဟၼာေခၚနတ္သည္ ေလာကႏွင့္လူသားကို ဖန္ဆင္းရွင္မဟုတ္ဘူး၊ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားလည္း ကန္႕ကြက္ပါသည္။ ဘာေၾကာင့္လဲ၊ ငါ့ေနာက္ ဘုရား တစ္ဆူပြင့္မည့္သူသည္ ေလာကသားမ်ား ကယ္တင္ရွင္ျဖစ္၍ ဖန္ဆင္းရွင္ ျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။ အရိေမတၲယ်ဘုရားသည္ ေနာက္ဘုရားမရွိ ဘူးဟု ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားကိုယ္တိုင္ ေျပာထားပါသည္။ ျဗဟၼာ (သို႕) နတ္ကို ဘာေၾကာင့္ ဘုရားဟုမေခၚတာလဲ၊ ဖန္ဆင္းရွင္မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ မေခၚတာျဖစ္သည္။ လူသည္ ျဗဟၼာ (သို႕) နတ္ႏွင့္မတူဘူး၊ ဖန္ဆင္းျခင္းသည္ ဖန္ဆင္းရွင္ႏွင့္တူရမည္။ လူႏွင့္ ျဗဟၼာ (သို႕) နတ္႐ုပ္လံုးဝမတူဘူး။

နတ္ျဖစ္ေပၚလာပံု

            နတ္သည္ ထာဝရဘုရားသခင္၏ လက္ေထာက္ျဖစ္ပါသည္။ သူသည္ နိဗၺာန္မွာ ထာဝရဘုရားသခင္ႏွင့္အတူတူေနပါသည္။ နတ္သည္ စိတ္ဓါတ္မ ေကာင္းေသာ ႀကံစည္ၿပီး သူ႕၏လက္ေအာက္ နိဗၺာန္တမန္ေတာ္မ်ားကို စည္း ႐ံုးၿပီး ထာဝရဘုရားသခင္ စစ္တိုက္မည္။ သူ႕ရဲ့ထိပ္ဆံုးမွာ ငါထိုင္မည္ဟု ႀကံ စည္၍ သူသည္ ဘုရားေနရာကို လုယူခ်င္ေသာစိတ္ရွိပါသည္။ (ေဟရွာ၊ ၁၄း ၁၂- ၁၄) မွာ မိုးတိမ္ထိပ္ေပၚသို႕ငါတက္မည္၊ အျမင့္ဆံုးေသာ ဘုရားကဲ့သို႕ ငါေနမည္ဟု စိတ္အႀကံရွိေလ၏။
            ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၊ ၁၆း ၁၄ နိမိတ္လကၡဏာတို႕ကိုျပေသာ နတ္ဆိုး၏ဝိညာဥ္ ျဖစ္သတည္း။ ထိုဝိညာဥ္တို႕သည္ ေလာကီတစ္ႏိုင္ငံလံုးတြင္ရွိေသာ ရွင္ဘုရင္ တို႕ထံသို႕ထြက္သြား၍ အနႏၲတန္ခိုးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာဘုရားသခင္၏ ေန႕ ႀကီး၌ စစ္တိုက္ျခင္းအလို႕ငွါ စုေဝးေစၾကသည္။
            ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၊ ၁၂း ၇-၉  "ေကာင္းကင္၌စစ္ျဖစ္၍ မိေကၡလႏွင့္ သူ၏ ေကာင္းကင္တမန္တို႕သည္ နဂါးကိုစစ္တိုက္ၾက၏။ နဂါးႏွင့္သူ၏တမန္ တို႕သည္ စစ္တိုက္၍မႏိုင္ၾက။ ေကာင္းကင္၌လည္း ေနစရာမရွိ၊ ထိုအခါ ဤေလာကတစ္ႏိုင္ငံလံုးကိုလွည့္ျဖား၍ မာရ္နတ္၊ စာတန္၊ နတ္ဆိုး၊ ျဗဟၼာ အမည္ရွိေသာ ေရွးေျြမေဟာင္းတည္းဟူေသာ လူစီဖါ နဂါးႀကီးကိုင္း၊ သူႏွင့္အတူ သူ၏တမန္တို႕ကိုင္း ေျမႀကီးသို႕ခ်လိုက္ၾက၏။
            ျဗဟၼာ(ေခၚ) နတ္သည္ ထာဝရဘုရားသခင္၏ လက္ေထာက္ျဖစ္၍ ထာဝ၇ဘုရား၏ေနရာကို ဝင္လုမရေသာ ေလာကလူသားမ်ားကို လွည့္ျဖားေန ပါသည္။ နတ္သည္ အစမွာ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံ (ေခၚ) နိဗၺာန္မွာ ထာဝရဘုရား သခင္ႏွင့္ အတူတူေနေသာသူျဖစ္၍ သူသည္ ေကာင္းကင္တမန္ျဖစ္၍ နံႏွင့္ ဝိညာဥ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာသူျဖစ္ပါသည္။ သူသည္ ေအာက္မွာမေနခ်င္ဘူး၊ ထိပ္ ဆံုးမွာဘဲေနခ်င္ပါသည္။ သူေျပာေသာစကားသည္ အေျပာေကာင္းသည္၊ လွည့္ ျဖားျခင္းႏွင့္ျပည့္စံု၍ သူ၏တန္ခိုးသည္ လွည့္ျဖားျခင္း အနႏၲတန္ခိုးႏွင့္ ျပည့္စံု ေသာသူျဖစ္ပါသည္။ နတ္ (ေခၚ) ျဗဟၼာ၊ စာတန္တို႕အဖြဲ႕မွာ ေနစရာေနရာ သည္ ထာဝရမီးငရဲအိုင္ျဖစ္ပါသည္။ သူသည္ အိုျခင္း၊ ေသျခင္း မရွိပါ။ နာ ျခင္းႏွင့္ျပည့္စံုမည္။ ေသျခင္းမရွိဘူး၊ ထာဝရမီးအိုင္ငရဲျပည္မွာ နတ္အဖြဲ႕ဝင္ မွာ ပါဝင္ေသာ လူသားအားလံုး ဒုကၡႏွင့္ ထာဝရေသျခင္းမရွိေသာေနရာ နာျခင္း ႏွင့္ရင္ဆိုင္ရမည္။ နတ္သည္ ဖန္ဆင္းရွင္မဟုတ္၊ လွည့္ျဖားေသာသူျဖစ္ပါသည္။ လိမ္ညာျခင္းႏွင့္ျပည့္ပါသည္။ ေယာဟန္၊ ၈း ၄၄ "သူသည္ မုသာ၏အဘျဖစ္ သည"။ 

(ေဝဒေခတ္ကိုးကြယ္ယံုၾကည္သူ) စာမ်က္ႏွာ (၃၆)
      ေဝဒေခတ္နတ္မ်ားကို အုပ္စုသံုးစုခြဲၾကပါသည္။ အုပ္စုတစ္စုလွ်င္ နတ္ေပါင္း (၁၃) ေယာက္က်စီျဖင့္ စုစုေပါင္း (နတ္)ေပါင္း (၃၃) ေယာက္ရွိေၾကာင္း ဆိုပါသည္။ အုပ္စုသံုးစုအနက္ ပထမအုပ္စုဝင္နတ္မ်ားကို ေျမနတ္မ်ား ( ပထဝိ႒သိုက) ဟုေခၚပါသည္။ ထိုေျမနတ္မ်ားအနက္ ထင္၇ွားေသာနတ္မ်ားမွာ ေျမနတ္ (ပထဝိ) မီးနတ္(အဂိ) ေသာမနတ္တို႕ျဖစ္ၾကပါသည္။ ဒုတိယအုပ္စုဝင္နတ္မ်ားအနက္ ထင္ရွားေသာနတ္မ်ားမွာ သိၾကား (ဣျႏၷ) ေလနတ္ (ဝါယု) မိုးနတ္ (ပဇၨဳႏၷ) ေရနတ္ (အာပါ) တို႕ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းတို႕ကို ေကာင္းကင္နတ္မ်ား               ( အနၲလိကၡ႒ာနိက) ဟုေခၚၾကပါသည္။ တတိယနတ္မ်ားအနက္ ထင္ရွားေသာ နတ္မ်ားမွာ ေနနတ္ (သူရိယ) အဂုဏ္နတ္ (ဥႆ)ညဥ့္နတ္ (ရာၾတိတို႕ျဖစ္ၾက ပါသည္။ ယင္းတို႕ကို အာကာသနတ္မ်ား ( ဒ်ဳ႒ာနိက) ဟုေခၚၾကပါသည္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႕ႏွင့္မကြ်မ္းေသာ ဝိတၲိပူရွန္ေဒ်ာ္စေသာ ေဝဒေခတ္နတ္မ်ားကို ဤေနရာ၌ ေဖာ္ျပျခင္းမျပဳေတာ့ဘဲ ခ်န္ထားခဲ့ပါသည္။
            နတ္သည္ ဖန္ဆင္းရွင္ျဖစ္ရင္ ဘာေၾကာင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား အာကာသနတ္မ်ားကို မကြ်မ္းက်င္သလဲ၊ နတ္ဆိုတာအတူတူမဟုတ္ဘူး၊ ဖန္ဆင္း ရွင္မဟုတ္ဘူး၊ သားသမီးမ်ားက မိခင္ႏွင့္ဖခင္မသိရင္ ဖခင္ႏွင့္မိခင္ မဟုတ္လို႕ ျဖစ္ပါသည္။
            ဗ်ာဒိတ္၊ ၁၂း၃-၄ "ေကာင္းကင္၌ အျခားေသာနိမိတ္လကၡဏာေပၚ လာသည္ကား၊ အဆင္းနီေသာနဂါးႀကီးသည္ ေခါင္းခုႏွစ္လံုး၊ ခ်ိဳဆယ္ေခ်ာင္း ႏွင့္တကြ ေခါင္းေပၚ၌ သရဖူခုႏွစ္ခုကို ေဆာင္းလ်က္ရွိ၏။ သူ၏အၿမီးသည္ ေကာင္းကင္ၾကယ္သံုးစုတစ္စုကို ဆြဲငင္၍ ေျမႀကီးသို႕ခ်လိုက္ေလ၏။
            ေျမႀကီးမွာ နတ္မ်ားသည္ သံုးစုတစ္စုရွိတယ္ဆိုတာ က်မ္းစာမွာ ေဖာ္ ျပထားပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ နတ္ကို လူ၏စိတ္ႏွလံုးကို ကြယ္ေစပါသည္။ နတ္သည္ ဖန္ဆင္းရွင္မဟုတ္၊ လူကိုလွည့္ျဖားေသြးေဆာင္၍ အကြ်ႏု္ပ္တို႕ပစၥည္း ကို အတင္းအဓမၼရယူသူ မုသာအဘျဖစ္ပါသည္။
            ကမၻာ၊ ၃း ၄-၅ မုသာသံုးၿပီး ယေန႕အထိ မုသာေျပာေသာနတ္ျဖစ္ ၍  မုသာအဘျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားတစ္ဆူတည္းရွိ၏။ ဘာေၾကာင့္ နတ္ကို ဘုရားဟုေခၚသနည္း။

ဘုရားသခင္
            ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၊ ၁း ၈ "ငါသည္ အာလဖျဖစ္၏။ ဩေမဃလည္းျဖစ္၏ ဟု အနႏၲတန္ခိုးႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္မူ၍ ပစၥဳပၸန္၊ အတိတ္၊ အနာဂတ္ကာလ အစဥ္ ရွိေတာ္မူေသာ ထာဝရအရွင္မိန္႕ေတာ္မူ၏"။
            ေယရမိ၊ ၁၀း ၁၁ "သာသနာပလူတို႕အား ေျပာစကားမူကား၊ ေကာင္း ကင္ႏွင့္ေျမႀကီးကို မဖန္ဆင္းေသာဘုရားတဆို႕သည္ ဤေကာင္းကင္ေအာက္၊ ဤ ေျမႀကီးျပင္မွ ကြယ္ေပ်ာက္သြားလိမ့္မည္။ အငယ္ (၁၀) မွာ ထာဝရဘုရား၊ မွန္ေသာဘုရား၊ အသက္ရွင္ေသာဘုရား၊ နိစၥထာဝရဘုရားျဖစ္ေတာ္မူ၏။ အမ်က္ထြက္လွ်င္ ေျမႀကီးတုန္လႈပ္ရ၏။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႕သည္ အမ်က္ေတာ္ကို မခံႏိုင္ၾက။ ဆာလံ (၈၃) ထာဝရဘုရားဟူ၍ နာမေတာ္ရွိေသာ ကိုယ္ေတာ္ တစ္ပါးတည္းသာလွ်င္ ေျမႀကီးတစ္ျပင္လံုးအေပၚမွာ အျမင့္ဆံုးေသာဘုရား ျဖစ္ေတာ္မူေၾကာင္းကို သိၾကပါေစေသာ။ (မႆဲ၊ ၂၄း ၃၅) ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးမတည္ေသာ္လည္း ငါ့စကားတည္လိမ့္မည္၊ ထာဝရအသက္ရွင္ေသာ ဘုရားသခင္အေရွ႕မွာ မထင္ရွားေသာအရာ တစ္ခုမွ်မရွိပါ။
            ထာဝရဘုရားအေရွ႕မွာ ဘာမွ်ဖံုးကြယ္လို႕မရဘူး၊ အရာခပ္သိမ္းအုပ္ စိုးေသာ ဘုရားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ေယာဟန္၊ ၃း ၁၆ ]]ဘုရားသခင္ သည္ ေလာကီသားတို႕ကို ခ်စ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ တစ္ဦးတည္းေသာသားေတာ္ စြန္႕ေတာ္မူသည့္တိုင္ေအာင္ ခ်စ္ေတာ္မူ၏။ သူ႕ကိုယံုၾကည္ေသာသူသည္ ထာဝရ အသက္ကိုရမည္ဟု ေျပာထားပါသည္။
            မႆဲ၊ ၁၁း ၂၈ ဝန္ေလး၍ပင္ပန္းေသာသူအေပါင္းတို႕၊ ငါ့ထံသို႕ လာၾကေလာ့၊ ငါသည္ခ်မ္းသာေပးမည္၊ ဘုရားသခင္ေျပာထားေသာအရာ အမ်ား ႀကီးရွိပါသည္။ ေလာကမွာရွိတယ္၊ လူတို႕သည္ ဘုရားလို႕ေခၚေသာ အရာဝတၴဳမွာ အမ်ားႀကီးရွိပါသည္။ လူကိုအသက္ခ်မ္းသာေပးျခင္း၊ ဆရာဝန္မ်ား မကုသႏိုင္ေသာအရာ၊ ကုသေပးေသာဘုရားမရွိပါ။ ထာဝရ အသက္ကိုေပးေသာဘုရား၊ ကယ္တင္ႏိုင္ေသာဘုရား၊ ငရဲျပည္မွ လြတ္ေျမာက္ ေစေသာဘုရားမရွိဘူး၊ ေကာင္းကင္ေျမႀကီးမွာရွိေသာ မိုးေကာင္းကင္၊ ၾကယ္၊ လ၊ ေန ခပ္သိမ္းေသာအရာအားလံုး ဖန္ဆင္းနည္းပံုမ်ား ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာေသာဘုရားမရွိဘူး၊ ေလာကဓါတ္အားလံုး ဖန္ဆင္းရွင္၊ ဖန္ဆင္းပံုသ႑ာန္ အားလံုး၊ နိဗၺာန္ျပည္၊ ငရဲျပည္အားလံုး ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ရွင္းျပႏိုင္ေသာ ဘုရားသည္ ထာဝရအသက္ရွင္ေတာ္မူေသာ ဖန္ဆင္းရွင္ တစ္ပါးတစ္ဆူ တည္းရွိပါသည္။ ခမည္းေတာ္၊ သားေတာ္၊ သန္႕ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ သံုးပါးတစ္ဆူဘုရားသာရွိသည္။
            ထာဝရအရိေမတၲယ်ဘုရား (ေခၚ) ေယ႐ႈဘုရားသည္ ငါ့ကိုေခၚေလာ့၊ ငါထူးမည္ဟု ေျပာထားပါသည္ (ေယရမိ၊ ၃၃း ၃)။ ေခၚပါ၊ ထူးမည္၊ ေရာဂါ အားလံုးကို ကုသေပးေသာဘုရားသခင္၊ မကုသႏိုင္ေသာအရာ တစ္စံုတစ္ခုမွ် မရွိပါ။ အရာအားလံုး ကုသေပးႏိုင္ေသာ ထာဝရဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းရွင္၊ ဖန္ဆင္းလို ကုသေပးႏိုင္ပါသည္။
            ဗုဒၡျမတ္စြာဘုရားပြင့္မည္ဟုေျပာေသာ အရိေမတၲယ် (ေခၚ) ေယ႐ႈ နာမႏွင့္ ေခၚသူတိုင္းထူးပါသည္။  
လူ၏ဘဝဟာ နားလည္ၿပီလား။

မိတ္ေဆြ - ကယ္တင္ႏိုင္ေသာသူ ဘုရားေတြ႕ၿပီလား။
အသက္ရွင္ေသာဘုရားသခင္ဘဲ ကယ္တင္ရွင္ျဖစ္ပါသည္။
အသက္ရွိေသာသူကား၊ အသက္ရွင္ေသာအရာေပးႏိုင္ပါသည္။
အသက္မရွင္ေသာသူဟာ အသက္ရွင္ျခင္းမေပးႏိုင္ဘူး။
ကယ္တင္ရွင္ေတြ႕ရင္ေခၚပါ။ ထူးလိမ့္မည္။
ယေန႕ ေလာကမွာ တခဏဘဲ ဒုကၡဆင္းရဲခံစားရမည္။

ထာဝရဒုကၡဆင္းရဲဘဝမွာ ကယ္တင္ရွင္ေယ႐ႈဘုရား (ေခၚ) အရိေမတၲယ်သည္ ကယ္တင္ရွင္ျဖစ္ပါသည္။

Monday, February 22, 2010

ေလာကတြင္ လူျဖစ္ျခင္း

ေလာကတြင္ လူျဖစ္ျခင္းႏွင့္ပါတ္သက္၍ ေတြးေတာ ၾကံဆခ်က္မွ်ား အမ်ိဳးမ်ိဳး အေထြေထြ၊ လူတစ္ကိုယ္ စိတ္တစ္မ်ိဳးဆိုသည့္စကားအတိုင္း ခံယူေတြးေခၚကာ လက္ခံက်င့္သံုးက်ေသာ္လည္း၊ မွန္သည္၊ မွားသည္ ဤႏွစ္လီကိုကား ေသခ်ာေဝဖန္ ပိုင္းျခားျခင္းျဖင့္ ၾကည့္တတ္ရန္ကား လြန္စြာမွပင္ အေရးပါလွေပသည္။ ဆိုပါစို႔ အမွန္တကယ္ပင္ အေရးပါလွေသာ အဓိက အခ်က္သည္ကား တစ္ဘဝစာအတြက္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေလာကတြင္ ဧေကာဗုေဒၶါ တစ္ဆူတည္းေသာ ဘုရားျမတ္ရွင္ေတာ္ကိုယ္ေတာ္တိုင္က ထာဝရ “ဘုရားေကာင္းျမတ္ေတာ္မူသည့္အေၾကာင္းကို ျမည္းစမ္း၍ သိမွတ္ၾကေလာ့” ဟူေသာ အသက္ရွင္သည္၊ သိမွတ္ႏိုင္သည္၊ လြတ္လပ္စြာျဖင့္ အဓမၼမပါ ကိုးကြယ္ၾကႏိုင္ေစေရး ဤကဲ့သို႔ေသာ  မိန္႔ဆိုစကားထားေပးေတာ္မူခဲ့ပါသည္။
      လက္ေတြ႔တြင္ ေလာကီလူသားအမ်ားစုတို႔က ဘုရားျမတ္ရွင္က လူတို႔ကို ဖန္ဆင္းခဲ့သည္ ဆိုျခင္းကိစၥကို လက္မခံၾကလိုေသာ္လည္း၊ ယုတၱိမတန္ေသာ စကားတို႔ကိုကား အလြယ္ယံုမွတ္မွားၾကေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း အထက္ပါစကားႏွင့္ စပ္လွ်ဥ္း၍ သမၼာက်မ္းစာက လူျဖစ္ျခင္းကို ေလးမ်ိဳးေလးစားျဖင့္ ခြဲျခားကာ ျပသခဲ့ပါသည္။
      ၁။ မိခင္၊ ဖခင္ မရွိေျမမႈန္႔မွ အရြယ္ေရာက္ျပီးေသာ  လူျဖစ္ျခင္းကို အာဒံအားျဖင့္သိႏိုင္သလို၊
      ၂။ နံရိုးမွ လူျဖစ္လာေသာ အခ်င္းအရာကို ဧဝအားျဖင့္ ခ်က္ျခင္း အရြယ္ေရာက္ျပီးေသာ ကေလးဘဝမရွိအသက္တာကို အာဒံကဲ့သို႔ ဧဝကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ သိရွိနားလည္ႏိုင္ေပသည္၊
      ၃။ မိဘ ႏွစ္ပါးမွ ေဖြးဖြားလာေသာ အရာကို ကြ်ႏု္ပ္တို႔ ကိုယ္တိုင္အားျဖင့္ သိႏိုင္ေပသည္၊
      ၄။ မိခင္သာရွိျပီး ဖခင္မရွိေသာ အျဖစ္ကိုကား သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ဘုရားအားျဖင့္ လူဇာတိကို ခံယူေတာ္မူခဲ့ေသာ ခရစ္ေတာ္ဘုရား၏ အျဖစ္ေတာ္တြင္ ျမင္ေတြ႕ႏိုင္ေပသည္ . . . . . . . ..
ဟူ၍လည္းေကာင္း အမ်ိဳးေလးပါကို ေတြ႔ရေသာ္လည္း၊ လူတိုင္းနာလည္ႏိုင္ေသာ ဘာသာစကားမ်ားအားျဖင့္လည္းေကာင္း သမၼာက်မ္းစာကို ဖတ္ရႈႏိုင္ေသာ္လည္း လူအခ်ိဳ႔တို႔သည္ လက္မခံလိုၾက၊ အထူးသျဖင့္ ယုတၱိမတန္ဆိုကာ ျငင္းပယ္ၾကေလေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း လူတို႔သည္ အလြယ္တကူျဖင့္ လက္ခံယံုၾကည္ထားၾကသည္ကို ေဖၚျပရပါမူကား။
      ၁။ ဥပပတ္ပဋိသေႏၶ  ယခယခင္ဘဝက ဝိညာဥ္ခ်ဳပ္သည္ႏွင့္     ဥံဳဖြဟူေသာ အသြင္ျဖင့္ ရုတ္ခ်ည္းပင္၊ ၁၆၊ ၁၇ အရြယ္စေသာ အျဖစ္ကိုရေသာ ဘဝဟူ၍လည္းေကာင္း။ နတ္သား၊ နတ္သမီး၊ ရုကၡစိုး၊ အာကသစိုးနတ္စသည္ျဖင့္ေတြ႔ျမင္ေလ့လာမွတ္သားခဲ့ရပါသည္။
      ၂။အသံေသဒဇ ပဋိသေႏၶ အညွိကို စြဲ၍ ေသးငယ္ေသာ ကလပ္စည္းတခုမွ ၾကီးထြားလာကာ လူအျဖစ္ကို ယူေသာ သူတို႔သည္ ရွိေလ၏။  သစ္ပင္၊ ေတာေတာင္ရွိ၊ အညစ္အေၾကးတို႔မွလည္း လူျဖစ္လာျခင္း ဟူ၍လည္းေကာင္း။ ၾကာပန္းမွ ေမြးေသာ၊ ပဒုမၼာေဒဝီ၊ ဝါးပင္မွ ေမြးေသာ၊ ေဝဠဳဝ ႏွင့္ မန္းက်ည္းပင္မွေမြးေသာ စိဥၥာမာနႏွင့္ သာမန္မဟုတ္ နားအတြင္းမွ ေမြးဖြားခဲ့ေသာ ရွင္သီဝလိ၊ ခ်က္အတြင္းမွ ေမြးခဲ့ေသာ ရွင္ဥပဂုတၱမေထရ္ စသည္တို႔ပင္ျဖစ္သည္။
      ၃။  အအ႑ဇ ပဋိသေႏၶ ၾကက္မ်ားကဲ့သို႔ ဥမွျဖစ္လာေသာ သူမ်ားကို က်ိဳက္ထီးရိုးသမိုင္းမွ မင္းသားမ်ားကို ျမင့္ေတြ႔ သိရွိႏိုင္ေပသည္။   မိမရွိ၊ ဖမရွိ အလိုလို ျဖစ္ေပၚလာေသာ ဘဝဟူ၍လည္းေကာင္း။
      ၄။ ဂဗၻေသယ်က ပဋိသေႏၶ စေသာ လူမိဘ မ်ိဳးရိုးႏွစ္သြယ္ ေပါင္းစပ္ျခင္းအားျဖင့္ ဘဝဟူေသာ အရာကို ရသည္ဟူ၍လည္းေကာင္း ရွိေသာ စကားတို႔ကိုကား အတိုင္းမသိ အဟုတ္ထင္ကာ၊  သမၼာက်မ္းစာကို ဆန္႔က်င္ေနေသာ မူမ်ားကိုကား လူတို႔သည္ အလြယ္တကူပင္ အေမးအျမန္းမရွိ လက္ခံယံုၾကည္တတ္ၾကေလသည္။
 

ထို႔ေၾကာင့္ ဆိုေရးရွိက ဆိုအပ္လွသည္ ဆိုေသာစကားအတိုင္းပင္ အထက္ပါ လူျဖစ္နည္း တို႔တြင္ သိပၸံအားျဖင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သဘာဝဓမၼအားျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အဘယ္အရာသည္ မွန္သည္၊ မွားသည္ကို ကိုယ္တိုင္သာ ခ်င့္ခ်ိန္၍ ယံုမွတ္ကာ ဘဝကို ပံုအပ္၍ ကိုးကြယ္အားထားရာျဖစ္ေၾကာင္း သိမွတ္ကာ၊ ယခုဘဝေနာင္ဘဝအတြက္ စိတ္ေအးခ်မ္းသာ ျမတ္ေသာ နန္အမတကို တက္လွမ္းႏိုင္ၾကပါေစဟု ဆႏၵျပဳကာ ေရးသားလိုက္ရပါသည္။

ဘုရားသာသနာေတာ္ျမတ္ကို ဖ်က္ဆီးေသာသူတို႔အား ေရြးခ်ယ္၍ျပဆိုျခင္း။

ဘုရားသခင္၏ သာသနာေတာ္ျမတ္ကို၊ အဘယ္သူတို႔သည္ ဖ်က္ဆီးတတ္ပါသနည္းဆိုလွ်င္။ သဃၤန္းကို ၀တ္ရံုကုန္ေသာ ဦးျပည္းေခါင္းတံုး ရိတ္ေသာ ရဟန္းတို႔သာလွ်င္ဖ်က္တတ္သည္ဟူ၍၊ ဗုဒၶေဃာသ သုပၸတၱိက်မ္းတြင္ျပဆိုသည္။ ၄င္း ျပဆိုေသာ ပါဠိမွာ။ ။ ယထာဟိမိဂိႏၵႆ၊ သီဟႆ မိဂရာဇိေနာ၊ နတႆ မံသံခါဒႏၱိ၊ သိဂၤါလသုနကၡာဇေမၼာ။ ။သရိေယသု သမုပၸႏၷာကိမိေယာ၊ မံသေဘာဇနာ သီဟမံသာနိ၊ ခါဒႏၱိနအေညသာမဒမိဂါ။ ။တေထ၀ ဗုဒၶႆသာနေန၊ နဒူသရႏၱိ၊ သဒၶမၼံဣဒၶိ၊ ပတၱာအပတိဌိယာ၊ ဣေဒေ၀ ပါပဘိကၡဳေယ၊ မု႑သံဃာဋိပါရုတာ၊ ေတဒူသရႏၱိ၊ သဒၶမၼံ၊ သမၼာသမၺဳဒၶေဒသိတံ။ ။ဟူ၍ ပါဠိလာရွိသည္ႏွင့္အညီ၊ ျမန္မာလို ဘာသာျပန္ဆိုရလွ်င္ကား။ ။ယထာဟိ၊ အၾကယ္ခ်ဲ့၍ ျပဆိုရေပအံ့။ မိဂိႏၵႆ၊ သားေကာင္ အေပါင္းတို႔ကို အစိုးရေသာ ၊ မိဂရာဇိေနာ၊ သားေကာင္တကာတို႔၏ မင္းလည္းျဖစ္ေသာ။ သီဟႆ၊ ျခေသၤ့မင္း၏။ မံသံ၊ အသားကို။ ဇေမၼာ၊ ယုတ္မာကုန္ေသာ၊ သိဂၤါလသုနကၡာ၊ ေျမေခြးတို႔သည္။ နခါဒႏၱိ၊ မစား၀ံ့ကုန္။ တႆသီဟႆ၊  ျခေသၤ့မင္း၏။ သရိေယသု၊ ကိုယ္၌။ သမုပၸႏၷာ၊ ျဖစ္ကုန္ေသာ။ ကိမိေယာ၊ အေလွးတို႔သည္။ ခါဒႏၱိ၊ စားကုန္၏။ နအေည၊ အေလွးမွတပါးျဖစ္ကုန္ေသာ။ သာပဒမိဂါ၊ ေျခရွိေျခမဲ့ျဖစ္ေသာ၊ သားေကာင္အေပါင္းတို႔သည္။ နခါဒႏၱိ၊ မစား၀ံ့ကုန္၊ တေထ၀၊ ထိုနည္းတူ။ ဗုဒၶႆ၊ ျမတ္စြာဘုရားသခင္၏။ သာသနံ၊ သာသနာေတာ္ကို။ သဒၶမၼဣဒၶိ၊ ေကာင္းေသာ တန္ခိုးႏွင့္ျပည့္စံုေသာသူတို႔သည္၎။ ပတၱာပိ အပတိဌိယာ၊ တံခိုးမရွိေသာ သူတို႔သည္ဘည္းေကာင္း။ နဒူသရႏၱိ၊ မဖ်က္ဆီး၀ံ့ကုန္ေသာ။ ေယပါပဘိကၡဴ၊ အၾကင္ယုတ္မာကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္။ သမၼာသမၺဳဒၶ ေဒသိတံ၊ ဘုရားသခင္၏ ေဒသနာေတာ္ျဖစ္ေသာ သာသနာေတာ္ျမတ္ကို။ ဒူသရႏၱိ၊ ဖ်က္ဆီးကုန္၏။ ။၎ျပဆိုေသာ က်မ္းဂါန္ပါဠိသေဘာကို သာ၍သိသာထင္ရွားေအာင္၊ အဓိပၸါတယ္ဖြင့္ျပလွ်င္ သားေကာင္အေပါင္းတို႔၏ မင္းျဖစ္ေသာ ျခေသၤ့၏ အသားကို အျခားေသာ တိရိစၧာန္တို႔သည္ မစား၀ံ့ကုန္။ ျခေသၤ့၏ အသားကို စာကုန္ေသာသူတို႔သည္ကား ျခေသၤ့ကိုယ္ကို အမွီျပဳ၍ ျဖစ္ကုန္ေသာ အေလွးတို႔မူကား၊ ျခေသၤ့၏ အသားကိုစားကုန္သကဲ့သို႔၊ ထိုနည္းတူစြာ၊ ျမတ္စြာဘုရားသခင္၏ နိယာမငါးပါး၊ ယထာဓမၼတရားသာသနာေတာ္ျမတ္ကို၊ ေကာင္းေသာအသိညာဏ္ပညာတန္ခိုးႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ မဖ်က္ဆီးကုန္၊ ထိုမွတပါးလည္း၊ တန္ခိုးမရွိ ဒိဌိဘာ၀ ကာမဂုဏ္ငါးပါးကို လိုက္စားေပ်ာ္ေမႊ႔လွ်က္ ေပ်ာ္ပါးေနေသာ သူတို႔သည္လည္း မဖ်က္ဆီး၀ံ့ကုန္၊ ျခေသၤ့၏ ကိုယ္ကိုအမွီျပဳ၍ ျဖစ္ကုန္ေသာ အေလွးတို႔ကဲ့သို႔ ဦးျပည္းေခါင္းတံုးရိတ္၍ သဃၤန္းကို ၀တ္ရံုျပီးလွ်င္။ သူေတာ္ေကာင္းေရာင္ေဆာင္ေနေသာ၊ ရဟန္းေခါင္းတံုးတို႔သာလွ်င္၊ ဘုရားသခင္၏ သာသာနာေတာ္ျမတ္ကို၊ ဖ်က္ဆီးကုန္သည္ဟူ၍ျပဆိုထားေလသည္။ ။ဤကား ပိဋကတ္မွာ ေတြ႔ရွိသည့္အတိုင္း ျပဆိုလိုက္သည္။ ၎ျပဆိုခဲ့ေသာ နိယာမတရား ငါးပါးယထာဓမၼ သာသနာေတာ္ျမတ္ကို၊ ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းျခင္း ျပဳျပင္ျခင္း၊ စီရင္ေတာ္မူျပီးလွ်င္၊ ယခုတိုင္ ကမၼနိယာမအမႈျဖင့္ အစဥ္ျပဳလုပ္ေတာ္မူလွ်က္ ေနာေတာ္မူသည္ကို၊ မိမိတို႔ပိဋကတ္ကိုမွ၊ ေသခ်ာစြာ မတတ္ေျမာက္ေသာ ရဟန္း၊ရွင္လူအခ်ိဳ႔က၊ ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ကို၊ နာရီ၊ မီးနစ္မလပ္ခံစားစံစား၍ေနလွ်က္ပင္၊ ဤကမၻာမိုးေျမႏွင့္ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔သည္။ အလိုလိုျဖစ္သည္ဟု ယူျခင္း၊ ေဟာေျပာျခင္းအရာမ်ားသည္၊ ဘုရားသခင္၏ ယထာဓမၼ သာသနာေတာ္ျမတ္ကို ဖ်က္ဆီးသည္၍၊ ပိဋကတ္ကျပဆိုသည္အတိုင္း မွတ္ရမည္။ ။ စဥ္းစားစရာဘို႔ရာကား အဓိပၸါယ္ႏွင့္တကြ ရွင္းရလွ်င္။ ။ဤကမၻာမိုးေျမႏွင့္ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔သည္၊ အလိုလိုျဖစ္ႏိုင္သည္၊ မျဖစ္ႏိုင္သည္ကို စဥ္းစားဘို႔ရာ အေၾကာင္းဆိုလွ်င္၊ သစ္ပင္ေပၚတြင္ အသိုက္တစ္ခုကိုျမင္လွ်င္၊ ၎အသိုုက္သည္ အလိုလိုျဖစ္သည္ဟု ေျပာလွ်င္၊ မည္သူတစ္စံုတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ် မယံုႏိုင္။ ၎အသိုက္ကို လုပ္ေသာ ငွက္ကိုမျမင္ရေသာ္လည္း ငွက္လုပ္သည္ဟု လူတိုင္း၀န္ခံရေပမည္။ ၎အျပင္ လူေနေသာ အိမ္တစ္လံုးကို ျမင္ျပန္လွ်င္လည္း၊ အလိုလိုျဖစ္သည္သည္ဟု၊ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ်မယံုႏုိင္။ ေဆာက္လုပ္ေသာ လက္သမားဆရာကို မျမင္ရေသာ္လည္း။ လူလုပ္သည္ဟု ၀န္ခံရေပမည္။ ၎လူလုပ္ေသာအိမ္ကို ငွက္လုပ္သည္ဟု ေျပာေသာ္လည္း၊ မည္သူကမွ ယံုမည္မဟုတ္၊ ၎ဥပမာအတိုင္း ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးကို၄င္း၊ ေကာင္းကင္မွာရွိေသာ ေနတစ္လံုးကို၊ လူနတ္ျဗဟၼာ သတၱ၀ါတစ္စံုတစ္ေယာက္မွ် မလုပ္ႏိုင္ လူလုပ္ေသာအရာကို၊ တိရိစၧာန္မလုပ္ႏိုင္သကဲ့သို႔ျဖစ္သတည္း။ ၎ေကာင္းကင္မွာရွိေသာေနကို လုပ္ေသာအရွင္မရွိပဲ၊ အလိုလိုျဖစ္သည္ဟုဆိုေခ်က၊ ယံုႏိုင္ဘြယ္ရာမရွိ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္၊ လူတိုင္းေဆာက္လုပ္ႏိုင္ေသာအိမ္ကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ လုပ္ေသာအရွင္ရွိသည္မွန္လွ်င္၊ ဘာမွ်မဟုတ္ေသာ အသိုက္အတြက္၊ အိမ္တို႔ထက္မက၊ အလြန္ထူးဆန္းအံ့ၾသဘြယ္ရာေကာင္းေသာ၊ ေနကိုျပဳျပင္စီရင္ေသာအရွင္မရွိဟု ဆိုေသာ္လည္း ယံုၾကည္ဘြယ္ရာမရွိ။ ထိုေၾကာင့္ အေအး၊ အပူ၊ ဥတု၊ ရတုဓါတ္ေလးပါး အစုစုတို႔မွအစျပဳ၍၊ ကမၻာမိုးေျမ ခပ္သိမ္းေသာ အရာတို႔သည္ အလိုလိုမျဖစ္ႏိုင္၊ အလိုလိုဆိုေသာ စကား၏ အဓိပၸါယ္မွာ၊ အလကားဟူ၍ ဆိုလိုသည္။ အဘယ္အရာတစ္စံုတစ္ခုမွ် အလကား မျဖစ္ႏိုင္ေခ်၊ မီးရထားးသည္၊ မီး၊ေရ၊ ေလ၊ သတၱိ အစြမ္းအားျဖင့္သာ သြား၏။ သို႔ေသာ္လည္း မီး၊ ေရ၊ ေလတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္းတိုင္ပင္စီမံ၍၊ အလိုအေလွ်ာက္ မီး၊ ေရ၊ ေလတို႔ေပါင္းစီးကာ မီးရထားတဲြတို႔ကို ဆြဲယူသြားၾကသည္မဟုတ္။ မီးရထားသြားဘို႔၊ ရပ္ဘို႔တို႔ကို စက္ဗုိလ္၏ ဥာဏ္ျပဳျပင္စီရင္ျခင္းအားျဖင့္သာလွ်င္၊ ရပ္ရ၊ သြားရသည္။ ထိုနည္းတူစြာ ေကာင္းကင္မွာရွိေသာ၊ ေန၊ ၾကယ္၊ နကၡတ္၊ ျဂႋဳဟ္၊ တာရာ အေပါင္းတို႔ႏွင့္တကြ၊ ဥတု၊ ရတုတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္းတိုင္ပင္၍ သြားလာေနၾကသည္မဟုတ္ေခ်၊ ဤကမၻာကို ဖန္ဆင္း၍ ျပဳျပင္ကာ အစဥ္အၿမဲၾကည့္ရႈ စီရင္ေတာ္မူေသာအရွင္မရွိလွ်င္၊၎ကမၻာသည္ အလိုအေလွ်ာက္တည္ေနႏိုင္မည္မဟုတ္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသည္၊ လူ၏သိတန္သေလာက္ကို ပိုင္းျခား၍သိရမည္။ လူလုပ္ေသာအရာကိုျမင္လွ်င္၊ လူလုုပ္ေသာအရာဟု သိရမည္၊ တိရိစၧာန္လုပ္ေသာအရာကိုျမင္လွ်င္၊ တိရိစၧာန္လုပ္ေသာအရာအျဖစ္သိရမည္။ ဘုရားလုပ္ေသာအရာကိုျမင္လွ်င္၊ ဘုရားလုပ္ေသာအရာဟုသိရမည္။ ထို႔ေၾကာင့္အဘယ္အရာ တစ္စံုတစ္ခုကိုမွ် အလကားျဖစ္သည္ဟူ၍ မယူေကာင္းေခ်။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္၊ ယခုဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔သည္၊ ခံယူၾကသည့္အတိုင္း၊ ဤကမၻာမိုးေျမ၊ ေန၊ လ၊ ၾကယ္၊ၿဂႋဳဟ္၊ တာရာ အေပါင္းတို႔သည္၊ အလိုလို အလကားျဖစ္လာၾကသည္ဟု ယူဆပါလွ်င္၊ ရွင္ေတာ္ေဂါတမသည္လည္း၊ ဤကမၻာေလာကေျမႀကီးေပၚတြင္၊ ေန၊ လ၊ ၾကယ္နကၡတ္၊ ၿဂႋဳဟ္တာရာအေပါင္းတို႔၏ ေအာက္၌ ေမြးဖြားလာေသာပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ အလကားဘုရားသာျဖစ္သည္။ အလကားဘုရားကို ကိုးကြယ္ေသာသူတို႔သည္လည္း၊ အလကားလူေတြျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္က ႏႈိမ္ႏွင္း၍ ဆိုလိုသည္မဟုတ္ပါ၊  အလကားဆိုေသာ အဓိပၸါယ္ကို ကုန္ဆံုးေအာင္ ေကာက္ယူ၍ျပလိုက္ျခင္းသာျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ရွင္ေတာ္ေဂါတမမွစ၍ ပိဋကတ္ကို စီမံေရးသားထားၾကေသာ ေရွးဆရာတို႔သည္၊ ယခုရွင္လူ၊ ရဟန္းတို႔ကဲ့သို႔ အလကားျဖစ္သည္ဟူ၍ မယူဆၾကပါ။ အဘယ္ကိုေထာက္၍ သိရပါသနည္းဆိုေသာ္။ ေနာက္ကျပဆိုခဲ့ေသာ က်မ္းဂန္းပါဠိစကားတို႔ကို ေထာက္၍သိရေလသည္။ ဤကား ပိဋကတ္က်မ္းဂန္ျပဆိုသည့္ အတိုင္းအဓိပၸါယ္ကို ရွင္းလင္းစြာေဖၚျပလိုက္သည္။ဘုရားရွင္၏ ေက်းဇူးေတာ္အစံု၊ ဂုဏ္ေတာ္အႏၱအားျဖင့္သာ အရာရာတို႔သည္ အခ်ိန္မွန္မွန္သြားလာေနျခင္းသည္။ ထာ၀ရဘုရားသခင္၏ ဥာဏ္ေတာ္ျပဳျပင္စီရင္ျခင္းျဖင့္သာလွ်င္ အခ်ိန္မွန္မွန္သြားလာၾက၏။ ေန၊ လ၊ ၾကယ္၊တို႔သည္ ေလာက လူသားတို႔အက်ိဳးအလို႔ငွါသာျဖစ္သတည္း။

သံဃာေခၚေသာအရာကို ျပျခင္းအေၾကာင္း။

သံဃာေခၚေသာအရာကို၊ ယခုျမန္မာျပည္သူ၊ ရဟန္း၊ ရွင္လူအေပါင္းတို႔က အ၀တ္၀ါ၀ါ၀တ္၍၊ ေခါင္းတံုးႏွင့္ေနေသာ သူတို႔ကို၊ သံဃာဟူ၍ ထင္မွတ္ၾကသည္။ အခ်ိဳ႔ေသာ သူတို႔ကလည္း၊ ဤပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ပရမတၳသံဃာအစစ္မဟုတ္၊ သမုတိသဃၤာမ်သာျဖစ္သည္ဟု အယူရွိၾကသည္။ သမုတိ ဆိုေသာစကား၏ အဓိပၸါယ္မွာ၊ လူတို႔က အတုအေယာင္လုပ္ျခင္း၊ အတုပလုပ္၍ ေခၚျခင္းကို သမုတ္ျပဳစုျခင္းအရာကိုသာလွ်င္ သမုတိဟူ၍ ေခၚဆိုသည္။ အခ်ိဳ႔တို႔ကလည္း ရွင္ေတာ္ေဂါတမလက္ထက္က၊ ရွင္သာရိပုတၱရာ၊ ရွင္ေမာဂၢလန္တို႔မွအစျပဳ၍၊ နိဗၺာန္၀င္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔သာလွ်င္၊ ပရမတၳ အရိယာ သံဃာျဖစ္သည္ဟု အယူရွိၾကသည္။ ထိုကဲ့သို႔ယူၾက၊ ေျပာၾကသည့္အတိုင္း၊ ပိဋကတ္က်မ္းဂန္တို႔က ျပသည္မဟုတ္ေခ်။ ပိဋကတ္က်မ္းဂန္တို႔က ျပဆိုသည္မွာ။ ။သံသု႒ဳံတိ ေလဟႎ သတီတိသံေဃာ။ ။ဟူ၍ ၀ိနည္းအဌကထာဒကၡိဏ၀ိဘင္းသုတ္တို႔၌ ျပဆိုသည္။ ။ ျမန္မာလို အနက္ဆိုရလွ်င္ကား။ သံသု႒ဳံ၊ ေကာင္းစြာ၊ ကိေလေသ၊ ကိေလသာတို႔ကို။ ဟႎသတိ၊ ညွင္းဆဲသုတ္သင္ ကင္းစင္ေစေတာ္မူတတ္၏။ ဣတိတသၼာ၊ ထိုသို႔ကိေလသာတို႔ကို ညွင္းဆဲသုတ္သင္ ကင္းစင္ေစေတာ္မူတတ္ေသာ သတၱိေၾကာင့္။ သံေဃာ၊ သံဃာမည္ကုန္၏။ ။ထို႔ေၾကာင့္ ၎ပါဠိေတာ္အရ အဓိပၸါယ္ဆိုရလွ်င္။ လူတို႔၏ အတြင္း၌၊ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ဟုဆိုအပ္ေသာ၊ ကိေလသာတရားတို႔ကို ပယ္ရွားသုတ္သင္၍၊ လူတို႔၏ စိတ္ႏွလံုးကို သန္႔ရွင္းျဖဴစင္ေစေအာင္ ျပဳျပင္စီရင္ေသာအရာသာလွ်င္။ ပရမတၳ သန္႔ရွင္းေတာ္မူေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္ သံဃာအစစ္ပင္ျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သို႔သန္႔ရွင္းေအာင္ ျပဳျပင္ေသာအရာကို၊ သၿဂႋဳဟ္ဆရာ အရွင္အႏုရုဒၶါက၊ အေမာဟ ပညိေျႏၵေစတသိတ္ဟူ၍ ေခၚဆိုသည္။ ၎ေခၚဆိုေသာ အဓိပၸါယ္မွာ။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ဟုဆိုအပ္ေသာ ကိေလသာ တရားတို႔ကို၊ ပယ္ရွားသုတ္သင္ေသာေၾကာင့္၊ အေမာဟပညိေျႏၵေစတသိတ္ဟုေခၚသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အ၀တ္၀ါ၀ါ၀တ္ေသာ္၎၊ ျဖဴျဖဴေသာ္၎၊ ၀တ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မ၀တ္သည္ျဖစ္ေစ၊ ေခါင္းတံုးတံုးသည္ျဖစ္ေစ၊ မတံုးသည္ျဖစ္ေစ၊ အရွင္သာရိပုတၱရာ၊ ရွင္ေမာဂၢလန္ျဖစ္ေစ၊ ဤေလာကအတြင္း၌ ေမြးဖြားျခင္းကို ခံရေသာ၊ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ ပုဂၢိဳလ္မွန္သမွ်တို႔သည္။ လူ၏စိတ္သေဘာကို ညစ္ညဴးေစေသာ၊ လူ၏အတြင္း၌ရွိေသာ ဒုစရိုက္အျပစ္ကို ႏႈတ္ပစ္ျခင္းငွါ၎၊ သန္႔ရွင္းေစျခင္းငွါ၎၊ စံုလင္ျခင္းသို႔ေရာက္ရန္ အျပီးအပိုင္ အျမစ္ျပဳတ္ႏႈတ္ရန္ သန္႔ရွင္းေသာ အတြင္းပရမတၳသံဃာမွတပါး မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္မွ မတတ္ႏိုင္ေခ်။ ရွင္ေတာ္ေဂါတမ ကိုယ္တိုင္ကလည္း၊ သေဗၺသတၱာ ကမၼသကာ ဟူ၍ ေဟာဆိုထားခဲ့ေလသည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ေခါင္းတံုးရိတ္၍ အက်င့္သီလကို က်င့္ေသာ ပုဂၢိဳလ္၊ ဆံက်စ္ထိုး၍၊ အက်င့္က်င့္ေသာပုဂၢိဳလ္တို႔သည္။ မိမိတို႔၏ အတြင္း၌ ရွိေသာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ တရားတို႔ကို၎၊ မသန္႔ရွင္း မစင္ၾကယ္ေစႏိုင္ေၾကာင္းကို၊ ပိဋကတ္က်မ္းတို႔ကျပဆိုသည္။ ျပဆိုေသာအရာကို ပထမ ပိုင္းတြင္ ျပခဲ့ျပီးျဖစ္ေသာ္လည္း သိလိုပါက ကံသံုးပါးျဖင့္ပင္ မိမိကိုယ္ကို မိမိမညာစတမ္း စစ္တမ္းထုတ္ကာ ေနၾကည့္ပါေလ။ 

မွန္ေသာဘုရားႏွင့္ မွန္ေသာတရားတို႔ကို လူတို႔မျမင္ရန္ကြယ္ေစေသာအရာ။

   ပရမတၳနိယာမျဖစ္ေတာ္မူေသာ ေလာကုတၱရာ၏ ဘုရင္ ထာ၀ရျမတ္စြာဘုရားသခင္ကို၊ လူတို႔သည္ မျမင္မသိႏိုင္ေအာင္၊ အဘယ္အရာအားျဖင့္ ကြယ္ကာ၍ေနပါသနည္းဆိုလွ်င္၊ သမုတိပညာတ္အားျဖင့္ လူတို႔ေခၚေ၀ၚသမုတ္အပ္ေသာ ရုပ္ဘုရားအေပါင္းတို႔ႏွင့္ မာရ္နတ္သည္ ကြယ္ကာထားေသာေၾကာင့္ မျမင္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္သတည္း။ ၎ရုပ္ဘုရား အေပါင္းတို႔ကို ဖယ္ရွားစြန္႔ပစ္၍၊ ဥာဏစကၡဳျဖင့္ ၾကည့္ရႈလွ်င္၊ လူတို႔ကို အပါယ္ငရဲေဘးမွ ကယ္လြတ္ေတာ္မူေသာ ဘုရားကိုျမင္ေပလိမ့္မည္။ လူတို႔ကို အပါယ္ငရဲေဘးမွ ကြယ္လြတ္ေတာ္မူေသာ နိယာမဓမၼ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ဧ၀ံေဂလိ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ရာျဖစ္ေသာ မဂၤလာတရားကို ၊ အဘယ္အရာအားျဖင့္ ကြယ္ပါသနည္းဆိုေသာ္၊ လူအေပါင္းတို႔ကို အပါယ္ငရဲ၌ နစ္ျမဳပ္ေသေစေအာင္၊ မာရ္နတ္သည္ သုတ္၀တၳဳနိပါတ္ပညာတ္တရားတို႔ႏွင့္ ကြယ္ကာထားေသာေၾကာင့္၊ မျမင္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ေလသည္။ ၎သုတ္၀တၳဳနိပါတ္ပညာတ္တရားတို႔ကို ဖယ္ရွားစြန္႔ပယ္၍ၾကည့္လွ်င္၊နိယာမဓမၼပရမတၳျဖစ္ေသာ ဧ၀ံေဂလိ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္၊ အပါယ္ငရဲမွ ကယ္လြတ္ႏိုင္ေသာ မဂၤလာတရားစစ္ကို ျမင္ေပလိမ့္မည္။ လူတို႔၏ အတြင္းစိတ္ႏွလံုးကို သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေစေအာင္ ျပဳျပင္ေတာ္မူေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္အတြင္း ပရမတၳသံဃာကို လူတို႔မျမင္ႏိုင္ေအာင္၊ အဘယ္အရာမ်ားက ကြယ္ကာပါသနည္းဆိုေသာ္။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟႏွင့္တကြ  တစ္ေထာင့္ငါးရာ ကိေလသာတို႔ျဖင့္ ျခံရံလွ်က္၊ ကာမစိတ္ ၅၄ ပါးတို႔ႏွင့္အျပည့္ရွိသည့္ သမုတိ ပညာတ္ျဖစ္ကုန္ေသာ ဘုန္းၾကီး၊ ရဟန္းတို႔ႏွင့္တကြ မာရ္နတ္သည္ ကြယ္ကာ၍ ထားျခင္းအားျဖင့္၊ လူတို႔မျမင္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္သတည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ သမုတိ ပညာတ္ျဖစ္ကုန္ေသာ ဘုန္းႀကီး၊ ရဟန္းတို႔ကို စြန္႔ပစ္ဖယ္ရွား၍၊ ညာဏစကၡဳျဖင့္ ၾကည့္ရႈလွ်င္၊ နိယာမ ပရမတၳျဖစ္ေသာ သန္႔ရွင္းေတာ္မူေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္အတြင္း သံဃာကို ျမင္ေပလိမ့္မည္။ ၀ိညာဥ္ေတာ္ သံဃာေတာ္ အစစ္အမွန္တို႔ကို၊ အယ္ပုဂၢိဳလ္တို႔သာလွ်င္၊ သိျမင္ႏိုင္သနည္းဆိုရပါလွ်င္၊ သိႏိုင္ျမင္ႏိုင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ကို၊ ပိဋကတ္ပါဠိေတာ္၌ျပဆိုသည္မွာ။ ။ပစၥသံေ၀ဒိတေပၸါ၀ိညဴဟိတိ။ ။ဟူ၍ပါဠိျပရွိသည္။ ၎ပါဠိကို ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ျပန္ရပါလွ်င္။ ပစၥတံ၊ ထင္ရွားရွိေသာ တရားကို၊ ၀ိညဴဟိ၊ ပညာရွိတို႔သည္။ ေ၀ဒိတေပၸါ၊ သိအပ္ကုန္၏ဟူ၍ ျပဆိုေသာေၾကာင့္၊ ၎ပါဠိ၏ အဓိပၸါယ္မွာ။ ပရမတၳနိယာမျဖစ္ေတာ္မူေသာ ထာ၀ရဘုရားကိုေသာ္လည္းေကာင္း။ နိယာမဓမၼျဖစ္ေတာ္မူေသာ ဧ၀ံေဂလိ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ရာျဖစ္ေသာ ကယ္တင္ျခင္း မဂၤလာတရားကိုေသာ္လည္းေကာင္း။ လူတို႔၏ စိတ္ကိုသန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေစေအာင္ ျပဳျပင္ေတာ္မူေသာ ပရမတၳ၀ိညာဥ္ေတာ္အတြင္း သံဃာကို၎၊ ညာဏစကၡဳကို အသံုးျပဳေသာ လူပညာရွိတို႔သည္သာလွ်င္ သိႏိုင္၊ ျမင္ႏိုင္အပ္သည္ဟူ၍ ဆိုလိုသတည္း။ ဤကား ကြယ္ကာထားေသာ အရာမ်ားကို ရွင္းလင္းစြာ ျခားနာေအာင္ျပဆိုလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
 

ရုပ္တုဆင္းတုကိုးကြယ္ျခင္း အမႈကိုစစ္ေဆး၍ျပျခင္း။

ဘုရားရုပ္တုမွစ၍၊ ရုပ္တုအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကိုျပဳလုပ္၍၊ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ျခင္း၌၊ အၾကိဳးရမည္ မရမည္ကို၊ ဥာဏ္အားျဖင့္ ေရြးခ်ယ္ စစ္ေဆးစရာရွိသည္မွာ။ ရုပ္တုတို႔ကို အဘယ္အရာအားျဖင့္ ျပဳလုပ္တတ္ပါသနည္းဆိုလွ်င္။ ေျမႀကီးကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ သစ္သားကိုေသာ္လည္းေကာင္း။ ေရႊ၊ ေငြ၊ ေက်း၊ ေက်ာက္၊ သံ အစရွိသည္တို႔ကို၄င္း။ အ၀တ္စုန္ အစရွိသည္တို႔ကို၊ သစ္ေစးသရိုးျဖင့္ ျပဳလုပ္၍ေသာ္လည္းေကာင္း။ လူလပ္ျဖင့္ လုပ္ေသာ အရာမွ်သာျဖစ္သည္။ ၎ရုပ္တုအေပါင္းတို႔ကို ပိုင္းျခား၍ၾကည့္ရႈလွ်င္၊ ၎ရုပ္တုအေပါင္းတို႔၌၊ ပထ၀ီ၊ အာေပါ၊ ေတေဇာ၊ ၀ါေယာ၊ ၀ဏၰ၊ ဂႏၶ႑၊ ရသ၊ ၾသဇာဟုဆိုအပ္ေသာ အ၀ိညာဏက အသက္မရွိ၊ အဌကလပ္ ယုတ္သက္သက္သာျဖစ္သည္။ ၎ရုပ္တုတို႔ကို ျပဳလုပ္ကိုးကြယ္ေသာ လူမွာကား၊ ရွင္အႏုရုဒၶါဆရာေရတြက္၍ ျပသည့္အတိုင္း၊ လူတစ္ေယာက္လွ်င္ ယုတ္ေပါင္း ၂၇ ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အ၀ိညာဏက အသက္မရွိေသာ၊ လူလက္ျဖင့္လုပ္ေသာ အရုပ္ႏွင့္၊ သ၀ိညာဏက အသက္ရွိေသာ လူပုဂၢိဳလ္ယုတ္ႏွင့္ ႏႈိင္းစာၾကည့္လွ်င္၊ အ၀ိညာဏက အသက္မရွိေသာ ရုပ္တုထက္၊ သ၀ိညာဏက လူပုဂၢိဳလ္က ယုတ္ေပါင္း ၁၉ ခုသာေသာေၾကာင့္၊ နည္းေသာအရာႏွင့္ မ်ားေသာအရာသည္ အဘယ္အရာက ျမတ္သင့္သည္ကို ဆင္ျခင္စရာရွိသည္။ ဥပမာဆိုလွ်င္၊ သူေဌးႏွင့္ သူေဌးအေစအခိုင္းျပဳလုပ္ျခင္းကို ခံရေသာကၽြန္ႏွင့္၊ သူေဌးျခားနားသည္ထက္မက၊ ရုပ္တုႏွင့္ လူသည္ ျခားနားျခင္းရွိ၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္၊ ယုတ္ေသာကၽြန္ကသာလွ်င္ သူေဌးကို အမွီျပဳႏိုင္သည္။ သူေဌးက ကၽြန္ကို အမွီမျပဳႏိုင္ကဲ့သို႔ျဖစ္သတည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားကို ကိုးကြယ္ေသာအမႈသည္၊ အႀကီးက်ယ္ဆံဳးေသာ အမႈျဖစ္၏။ အႀကီးက်ယ္ဆံုးေသာ အတတ္ပညာလည္းျဖစ္ကုန္၏။ အဘယ္မွ်ေလာက္ ခက္ခဲနက္နဲေသာအတတ္ပညာႀကီးျဖစ္ပါသနည္းဆိုလွ်င္၊ က်မ္းဂန္ျပဆိုသည့္အတိုင္း။ ။ ေလာက၌ အတတ္ႀကီး တဆယ့္ရွစ္ပါး၊ အတတ္ငယ္ေျခာက္ဆယ့္ေလးပါးတို႔တြင္၊ အခက္ခဲဆံုးျဖစ္ေသာ ေဆးအတတ္သည္ပင္၊ ႏႈံေသာသူ၌ပင္လွ်င္ ဆရာေကာင္းထံတြင္ တဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္သက္လွ်င္၊ တတ္ေျမာက္ႏိုင္သည္၊ ဥာဏ္ေကာင္းေသာသူသည္ သံုးႏွစ္သင္လွ်င္ တတ္ေျမာက္ႏိုင္ေၾကာင္းကို က်မ္းဂန္တို႔၌ ျပဆိုသည္။ ဘုရားကို ကိုးကြယ္ျခင္းအတတ္မူကား၊ ထိုအတတ္ပညာထက္ အဆတရာ၊ အဆတေထာင္မက ခက္ခဲနက္နဲသည္ျဖစ္၍၊ ဘုရားသခင္သိေစလိုေသာသူ၊ တတ္ေစလိုေသာသူမွ တတ္ႏိုင္သည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ဘုရားကို ကိုးကြယ္ျခင္းအတတ္ပညာအမႈသည္ အႀကီးက်ယ္ဆံုးေသာ အရာျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ၾကပ္ၾကပ္ စဥ္းစား၍ ဥာဏ္အားျဖင့္ သာလွ်င္ရွာမီွးကိုးကြယ္ရေသာအရာျဖစ္သတည္း။ ထိုကဲ့သို႔ ဥာဏ္အားျဖင့္ ေဆြးေႏြးေမးျမန္းသင္ၾကားရွာမွီး၍၊ ဘုရားအမွန္၊ တရားအမွန္တို႔ကို သိရ၊ ကိုးကြယ္ရေအာင္ မျပဳလုပ္ေသာသူ၊ ပညာဥာဏ္ႏုံေသာသူတို႔ကို၊ ပိဋကတ္သေမာဟ အဌကထာက်မ္းက ျပဆိုသည္မွာ။ ။ မႏၵပေညာအ၀တၳဳသၼႎပသီဒတိ။ ။ဟူ၍ ပါဠိလာရွိသည္။ အနက္ျမန္မာ ဘာသာဆိုရလွ်င္။ ။မႏၵပေညာ၊ ပညာဥာဏ္နည္းေသာသူတို႔သည္။ အ၀တၳဳသၼႎ၊ ဘုရားမဟုတ္ေသာအရာတို႔ကို။ ပသီဒတိ၊ ယံုၾကည္ျမတ္ႏိုးကိုးကြယ္တတ္၏။ ။ဤပါဠိအလိုအားျဖင့္ ပညာဥာဏ္မရွိေသာသူတို႔သည္ ဘုရားမဟုတ္ေသာအရာတို႔ကို ဘုရားအမွတ္၊ ထင္မွတ္မွားကာ ကိုးကြယ္တတ္သည္ဟူ၍ဆိုလိုသတည္း။ ။ ဤကား ရုပ္တုကိုးကြယ္ျခင္းအမႈကို စစ္ေဆးရွင္းလင္း၍ ျပလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

ကမၻာမိုးေျမကိုျပဳျပင္စီရင္ေသာအရွင္မရွိဟူ၍ ယူေသာသူတို႔ကို ျပျခင္းအေၾကာင္း။

ဤကမၻာမိုးေျမႏွင့္ ခပ္သိမ္းေသာ အရာတို႔ကို ဖန္ဆင္းေသာ၊ စီရင္ျပဳျပင္ေသာအရွင္မရွိဟု ယူဆေသာ အယူ၀ါဒသည္၊ ယခုရွင္၊ လူ၊ ရဟန္းတို႔သာလွ်င္ ယူဆၾကသည္မဟုတ္။ ေရွးေရွး အထက္ကပင္၎ အယူကို ယူေသာသူတို႔အမ်ားရွိၾကေလသည္။  ထိုကဲ့သို႔ေသာ အယူကို ပိဋကတ္ကျပဆိုသည္မွာ အေဟတုကဒိဌိဟူ၍ အဂၤုတၱရအဌကထာ၊ အဂၤုတၱရဧကနိပါတ္၊ မိစၧာဒိဌိသုတ္အဖြင့္တြင္ ျပဆိုသည္။ ျပဆိုေသာ ပါဠိကို ေဖၚျပဦးမည္။ ။ နတၳိအယံေလာေကာ၊ နတၳိေဟတုကပစၥေယာ၊ သတၱနံ၀ိသုဒၶိယာ၊ သံကိေလသာယ၊ အေဟတုက ဒိဌိယာနာမ။ ။ျမန္မာလိုျပန္ရလွ်င္။ ။အယံေလာေကာ၊ ဤေလာက၌၊ နတၳိ၊ ျပဳျပင္စီရင္ေသာသူမရွိ။ သတၱာနံ၊ သတၱ၀ါတို႔ကိုလည္း၊ သံကိေလသာယ၊ ပူပန္ဆင္းရဲေစျခင္းငွါ၎။ ၀ိသုဒၶိယာ၊ သန္႔ရွင္းျဖဴစင္ေစျခင္းငွါ၎၊ နတၳိေဟတုနတၳပစၥေယာ၊ အက်ိဳးအေၾကာင္းတို႔ကို ျပဳျပင္စီရင္ေသာအရွင္မရွိဟု ယူျခင္းသည္။ အေဟတုကဒိဌိယာနာမ၊ အေဟတုကဒိဌိမည္ကုန္၏။ ။ အဓိပၸါယ္ကား ဤကမၻာမိုးေျမႏွင့္ ခပ္သိမ္းေသာ ေလာကဓါတ္တို႔ကို ျပဳျပင္စီရင္ေသာ အရွင္မရွိဟု ယူျခင္း၊ ထိုေလာကဓါတ္ေပၚ၌ ရွိေသာ သတၱ၀ါပုဂၢိဳလ္တို႔ကို ညစ္ညဴးေစျခင္းငွါ၎၊ သန္႔ရွင္းေစျခင္းငွါ၎။ ျပဳျပင္စီရင္ေသာ အရွင္မရွိဟု ယူျခင္း။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ယူျခင္းကို အေဟတုကမိစၧာဒိဌိဟူ၍ ေခၚဆိုသည္။ ဤကား ပိဋကတ္က်မ္းလာ စကားေတာ္ပင္ျဖစ္သတည္း။

ေစတီရုပ္တု မလုပ္အပ္သည္ကိုျပျခင္း။

ရွင္ေတာ္ေဂါတမသည္။ ရုပ္တုေစတီတို႔ကို တည္၍ကိုးကြယ္ဘို႔ရာ မေဟာသည္သာမက၊ ရုပ္တုေစတီတို႔ကို မလုပ္အပ္ေၾကာင္း၊ လက္ႏွင့္ေစတီရုပ္တု အရုပ္မွ် မေရးအပ္ေၾကာင္းကို၊ ပိဋကတ္သုတၱမဟာပေဒသ ပါဠိေတာ္က်မ္းတို႔တြင္ ရွင္ေတာ္ေဂါတမ တားျဖစ္ေသာ ပါဠိကိုေတြ႔ရသည္မွာ။ ။ကမၼံသံဃုပၸေစတီဒပဌပနာဒိနံနကေရယ။ ။ျမန္မာဘာသာျဖင့္ဆိုရပါက။ ။ သံဃုေပၸေစတီယုပၸါဒပဌ၊ ေစတီရုပ္ပြား ပုထိုးအစရွိေသာ အရာတို႔ကို။ ပနာဒီနံ၊ ေရးသားျခင္း၊ တည္ထားျခင္းျဖစ္ေသာ။ ကမၼံ၊ အမႈကို။ နကေရယ၊ မျပဳရာ။ ။ ထိုကဲ့သို႔ေသာအေနျဖင့္ ရွင္ေဂါတမသည္ ျမစ္တားပိတ္ပင္ေသာ၊ သုတၱမဟာပေဒသပါဠိေတာ္ရင္းတို႔ကို ကြယ္၀ွက္ေဖ်ာက္ဖ်က္၍၊ အသစ္ေသာ ပါဠိတို႔ကို၊ မိမိတို႔သေဘာအေလွ်ာက္ ထပ္သြင္းျခင္း၊ ျပင္ဆင္တည္းျဖတ္ျခင္းျပဳၿပီးလွ်င္၊ အသစ္ေသာ ထပ္မံစီရင္၊ေရးသားကုန္၍ တထံုးတဖြဲ႔တက်မ္းေရးသားၾကကုန္၏။  ပရိနိဗၺာနသုတ္အဌကထာ၊ မိလိႏၵပညာက်မ္း၊ ၀ိနည္းက်မ္းတို႔၌ ပရိယာယ္ဥာဏ္အားျဖင့္ သြင္းထားေလသည္။ ၎သြင္းထားျခင္း၏ အေၾကာင္းမွာ။ ၎ပါဠိေတာ္တို႔ကို အကုန္လည္း မေပ်ာက္ပ်က္၀ံ့၍၊ ၀ိနည္းပရိယာယ္အားျဖင့္ ရဟန္းတို႔သာလွ်င္၊ ေစတီ၊ ရုပ္တု၊ ဓါတ္ေတာ္အစရွိသည္တို႔ကို၊ တည္လုပ္ကိုးကြယ္ျခင္း အမႈတို႔ကိုသာလွ်င္ မလုပ္အပ္သည္။ လူတို႔တည္လုပ္ ကိုးကြယ္အပ္သည္ဟူ၍ စီရင္ေရးသားထားၾကေလသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ဘုန္းႀကီးရဟန္းတို႔စီရင္ျပဳလုပ္ေသာ အရာတို႔ကို ၀ိသုဒၶိမဂ္ဋီကာ၊ မသႏၱပါသာဒိက အဌကထာ၊ သုတၱမဟာပေဒသာ ပါဠိေတာ္ရင္းမ်ားႏွင့္ တိုက္ဆိုင္၍။ ပါဠိကိုနားလည္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ၾကည့္ရႈလွ်င္၊ ကြယ္၀ွက္ထားေသာ အေၾကာင္းအရာတို႔သည္ ေကာင္းစြာ သိျမင္ေပလိမ့္မည္။ ပိဋကတ္က်မ္း အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔သည္ ေရးနည္းတနည္းႏွင့္ ေရးၾကသည္မဟုတ္။ အနည္းနည္းအားျဖင့္ ေရးသားထားၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပိဋကတ္ကို ၾကည့္ရႈေသာသူတို႔သည္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို တတ္သိလိမၼာမွ ပိဋကတ္က်မ္းတို႔ကို နားလည္ေပလိမ့္မည္။ မည္ကဲ့သို႔ေသာနည္းျဖင့္ ဖတ္သိ၊ နားလည္ႏိုင္သနည္းဆိုလွ်င္ကား အႏြတၲနည္း၊ ယံုလည္နည္း၊ သညီသညာနည္း၊ ဂါထာနည္း၊ လိင္အံနည္း၊ ဆန္းဂိုဏ္းနည္း၊ ဌာန္ကရိုဏ္းနည္း၊ ပုပၸဒ္နည္း၊ ၀ိဘတ္နည္း၊ ကံနည္း၊ ကတၱာနည္း၊ ပစၥည္းနည္း။ စေသာ နည္းႀကီးနည္းငယ္ အေထြေထြျဖင့္ပင္ျဖစ္သည္။တနည္းေတြႏွင့္ မေစ့မစပ္ မလွ်ပ္ေပၚလာဆိုေသာစကားႏွင့္အညီ၊ တနည္းတတ္ႏွင့္ အရပ္ရပ္က်မ္းဂန္ပါဠိတို႔ကို ၊ ေလွနံထားထစ္ဆိုေသာ အရာကဲ့သို႔၊ မယူရာျဖစ္သတည္း။ ဤကား ရုပ္တုေစတီမလုပ္အပ္သည္ကို က်မ္းဂန္ပါဠိလာရွိသည့္အတိုင္း ျပဆိုျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ 

ရုပ္တုေစတီကိုကိုးကြယ္ေသာ အဂၢိဒဌပုဏၰားအား ေဂါတမတရားေဟာျခင္း။

ရုပ္တုေစတီတို႔ကို ကိုးကြယ္ျခင္း ဘာသာထံုးတမ္းသည္ ယခုဤ ျမန္မာျပည္တြင္၊ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔သာလွ်င္ ကိုးကြယ္ၾကသည္မဟုတ္ေခ်။ ရွင္ေတာ္ေဂါတမ မေပၚထြန္းမီ ေရွးအထက္ကပင္ ရွိသည္။ ရွင္ေတာ္ေဂါတမ လက္ထက္တြင္လည္း၊ ေ၀သာဠီျပည္သားတို႔သည္ ၊ စပလ အမည္ရွိေသာ ေစတီတို႔ကို ကိုးကြယ္ၾကသည္။ ၎ျပင္လညး္၊ ဥရုေ၀လ ေတာႀကီး၌ တပည့္အေပါင္း တေသာင္းခန္႔ရွိေသာ အဂၢိဒဌပုဏၰားႀကီးသည္၊ သဲပံုေစတီ၊ ရုပ္တု အစရွိသည္တို႔ကို ျပဳလုပ္၍ မီးျဖဴ၊ မီး၀ါ၊ ခ်ိဳခ်ဥ္ေဘာဇဥ္ တို႔ႏွင့္ ပူေဇာ္ပြဲျပဳလုပ္၍ ေနသည္ကို၊ ရွင္ေဂါတမေတြ႔ျမင္လွ်င္၊ ၎အဂိၢဒဌအား ရွင္ေတာ္ေဂါတမ ဆံုးမသည္မွာ။ ။ဗဟုေ၀သရဏံယႏၱိ၊ ပပၸတာနိ၀နာနိစ၊ အာရာမရုကၡေစတ်ာနိ၊ မႏုႆာဘယာတဇိၨတာ။ ။ေနတံေခၚသရဏံ ေခမံ၊ ေနတံသရဏမုတၱမံ၊ ေနတံသရဏမာဂမၼ၊ သပၸဒုကၡာနမုစၥတိ။ ။ ဓမၼပဒပါဠိ၊ အဂၢိဒ႒၀တၳဳျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပန္ဘာသာဆိုရပါလွ်င္ကား။ ေဘာအဂၢိဒ႒၊ အိုပုဏၰားရေသ့။ ဗဟု၊မ်ားစြာကုန္တတ္ေသာ။ မႏုႆာ၊ လူအေပါင္းတို႔သည္။ ဘယတဇၨိတာ၊ ေဘးကိုေၾကာက္႐ြံ႔ျခင္းေၾကာင့္။ ပပၸတာနိ၀နာနိစ၊ ေတာၾကီး၊ ေတာင္ငယ္၊ သစ္ပင္ၾကီးတို႔ကိုလည္းေကာင္း။ အာရာမရုေကၡေစတ်ာနိ၊ အရံတံတိုင္း မီးတားတို႔ျဖင့္ ျပဳလုပ္စီမံကာရံထားေသာ။ ေဗာဓိသစ္ပင္၊ အုပ္ပံု၊ ေစတီ၊ ပုထိုး၊ ရုပ္တုအစရွိေသာအရာတို႔ကိုလည္းေကာင္း။ ေ၀၊ စင္စစ္။ သရဏံ၊ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ျခင္းသို႔ ။ ယႏၱိ၊ေရာက္ၾကကုန္၏။ ေဘာအဂၢိဒ႒၊ အို ပုဏၰားရေသ့။ ဧတံေခါသရဏံ၊ ဤကိုးကြယ္ျခင္းအမႈသည္။ ေခမံ၊ ေဘးမရွိေသာ ကိုးကြယ္ျခင္းမည္သည္။ နေဟာတိ၊ မျဖစ္။ ဧတံေခါသရဏံ၊ ဤကိုးကြယ္ျခင္းအရာသည္။ နဥတၱမံ၊ မျမတ္။ ဧတံသရဏံ၊ ဤမိစၧာဒိဌိ ကိုးကြယ္ျခင္းအမႈကို။ အာဂမ၊ စြဲလမ္းျပဳလုုပ္ေသာ္လည္း။ သပၸဒုေကၡာ၊ ခပ္သိမ္းေသာ၊ ေဘးအေပါင္းတို႔မွ။ နမုစၥတိ၊ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဟူ၍။ ဤသို႔ဥရုေ၀ဠ ေတာၾကီးအတြင္း အဂၢိဒ႒ အမည္ရွိေသာ ပုဏၰားရေသ့ၾကီးအား ရွင္ေတာ္ေဂါတမသည္ ေဟာေျပာဆံုးမေလသည္။ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္၊ ဗုဒၶဘာသာဟူ၍ အမည္နာမေခၚတြင္ေသာ၊ ျမန္မာ ၊ ရဟန္း၊ ရွင္လူတို႔ ယခုျပဳလုပ္ၾကေသာ ရုပ္တု၊ ေစတီ၊ ပုထိုးပြဲ၊ ဆြမ္းေတာ္ၾကီးပြဲ၊ မီးထြန္းပြဲသဘင္ အစရွိသမ်ေသာ အေလ့အထတို႔သည္၊ ၎အဂၢိဒ႒ပုဏၰား ရေသ့ၾကီးက ဆင္းသက္ေသာ အေလ့အလာျဖစ္သူဟု ယူဆရန္သာရွိသည္။ ဤကား ပိဋကတ္က်မ္းတို႔၌ ေတြ႔ရေသာ တရားအတိုင္း ျပသလိုုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

ဘုရားကို အတုလပ္၍ ကိုးကြယ္ေသာသူတို႔ကို မိစၧာဒိဌိဟုဆိုသည္ကိုျပျခင္း။

ဘုရားအတုကို လုပ္၍ မကိုးကြယ္အပ္ေၾကာင္း၊ ဆြမ္းကြမ္း အစရွိေသာ အရာတို႔မွစ၍ မလႉအပ္ေၾကာင္းကို၊ ဒိဌိ၀ိေသာဓနီက်မ္း၌ ျပဆိုသည္မွာ။ ။အတုလ ဘဂ၀ေတာ၊ သေကၠာယပူဇာစ အနိစၥသဇီ၀ေကာ၊ အနိစၧိ၀ေကာ၊ ဂႏၱံကာေယ၊ ဂုႆီတ၊ ပိ႑ပါဒံ အလကၠဋဴပဒါနံ သတၱအေႏၱာမိစၧာဒိဌိ။ ။ဟူ၍ ပါဠိလာရွိသည္ကို ျမန္မာလို ဘာသာျပန္ရလွ်င္။ ။အတုလဘဂ၀ေတာ၊ အတုမရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို။ အတုလုပ္၍ ကိုးကြယ္ျခင္း။ အနိစၥ၊ အၿမဲမရွိေသာ။ သဇီ၀ေကာ၊ သဇီဘ၀မွ။ အနိစၧိ၀ေကာ၊ အဆံုးဘ၀သို႔။ ဂႏၱံ၊ ေျပာင္းသြားေသာ။ ကာေယ၊ ကာယတည္းဟူေသာ၊ အေလာင္းက်န္ကို။ ဂုႆီတ ပိ႑ပါဒံ၊ ဂုႆီထမင္း၊ ဂုႆီဟင္းတို႔ျဖင့္။ အလကၠဋဴပ
ဒါနံ၊ လက္မကြာ ေပးလႉျခင္းအမႈကိုျပဳေသာ။ သတၱအယူတည္း။ ။ ၎ျပဆိုေသာ အဓိပၸါယ္မွာ အစိေႏၱယ အပေမယ အရွင္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ၊ အတုမရွိသည့္ ျမတ္စြာဘုရားကို၊ အတုသဏၭာန္ လုပ္၍ ကိုးကြယ္ျခင္း။ ထို႔အျပင္မွ တပါး ဤေလာက အတြင္းမွာ၊ လူထက္မျမတ္ေသာ အရာဌာနတို႔ကို လူထက္အျမတ္ထား၍၊ ရိုေသစြာျပဳလုပ္ပူေဇာ္ျခင္း၊ တမလြန္ ဘ၀သို႔ ေျပာင္းသြားေသာ လူေသ၏ ကာယအေလာင္းကို၊ ထမင္း၊ ဟင္းလက္မကြာ အစရွိေသာအရာတို႔ျဖင့္ ေကၽြးေမြးျခင္း၊ လူရွင္ကဲ့သို႔ ေကၽြးေမြးျခင္း၊ ေပးကမ္းလႉဒါန္းျခင္း ျပဳလုပ္ျခင္းအမႈတို႔သည္၊ မသိေသာ ပုထုဇဥ္ သတၱ၀ါတို႔၏ မွားေသာ မိစၧာဒိဌိ အယူႀကီးပင္ျဖစ္ေလေတာ့သည္ဟူ၍ ဆိုလိုျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ဂုႆီထမင္း၊ ဂုႆီဟင္းဆိုသည္မွာ ေရွးအခါက ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔သည္၊ လူေသလွ်င္၊ လူေသကို ေကၽြးေမြးဘို႔ရာ လူေသ၏ အဘို႔အလို႔ငွါသက္သက္ျဖင့္  ဖိုခေနာက္ႏွစ္လံုးႏွင့္ တယ္ခ်က္ေသာ ထမင္းဟင္းတို႔ကို  ဂုႆီထမင္း၊ ဂုႆီဟင္းဟူ၍ ေခၚသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ကား ထိုကဲ့သို႔ေသာ လူေသအဘို႔ သတ္သတ္ခ်က္ျပဳျခင္း မျပဳလုပ္ၾကေတာ့။ သို႔ေသာ္လည္း လူရွင္စားဘို႔ရာ ခ်က္ျပဳတ္ေသာ ထမင္းဟင္းထဲက ယူ၍ လူေသကို ထမင္းခြက္ထဲ့ေသာအရာမ်ားကို အလြန္ရိုင္းေသာ ျမန္မာေတာရြာတို႔၌ ေတြ႔ျမင္ရေသးသည္။ ဤကား မွားေသာ မိစၧာအယူျဖစ္သည္ကို ျပလိုက္သည္။ ။၎ေဖၚျပခဲ့ေသာ ဒိဌိ၀ိေသာဓနီက်မ္းသည္ ဇင္းမယ္က ျပဳေသာက်မ္းျဖစ္သည္၊ ၎က်မ္းႏွင့္တကြ၊ ေသာတတၳဂီနိဒါန္း၊ ဇာတတၳဂီနိဒါန္းမ်ားကို၊ အခ်ိဳ႔ေသာ ရဟန္းဆရာတို႔သည္၊ မိမိတို႔သေဘာႏွင့္ မတိုက္ဆိုင္ေသာေၾကာင့္။ သံဃာရတနာတင္ က်မ္းမဟုတ္ဟူ၍ ဆိုၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုရဟန္းတို႔သည္ ဆိုသည့္အတိုင္း မဟုတ္ႏိုင္ရာ၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္၊ ၎ေဖၚျပခဲ့ေသာ က်မ္းသံုးက်မ္းတို႔ကို ေ၇းသားျပဳစုေသာ ရွင္စူဠဗုဒၶေပသ၏ နာမည္သည္၊ သဃၤာရတနာတင္ေသာ စာရင္းတြင္ပါ၀င္ေသာပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ၎က်မ္းတို႔သည္ သဃၤာရတနာတင္ရာတြင္ မပါဟု မဆိုႏိုင္ရာ။ ျမန္မာ ရွင္ဘုရင္ အဆက္ဆက္လက္ထက္တို႔၌၊ ျမန္မာဘုန္းႀကီးရဟန္းတို႔သည္၊ မိမိတို႔ အတၱမေနာမဟိ၊ အယူ၀ါဒရွိသည့္အတိုင္း၊ က်မ္းဂန္ျပဳျပင္စီရင္ျပီးလွ်င္၊ ရွင္ဘုရင္ဆရာ၊ သာသနာပိုင္ဆရာႏွင့္တကြ မိမိတို႔၏ အယူ၀ါဒကို အမ်ားလိုက္နာဘို႔ရန္ က်ိဳးစားတတ္ၾကသည္။ ျမန္မာ ရွင္ဘုရင္မ်ားလည္း၊ မိမိတို႔ဆရာတတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မတတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ သဃၤာရာဇာသာသနာပိုင္ တင္ေျမာက္တတ္ၾကသည္၊ အခ်ိဳ႔ေသာ ဘုန္းႀကီးမ်ားကလည္း မိဖုရားမ်ားကို အမွီျပဳ၍ မိမိတို႔ ဂုဏ္သတင္းကို ပ်ံပြားေစသည္။ ရဟန္းရွင္လူအမ်ားတို႔ကလည္း၊ ရင္ဘုရင္မိဖုရားတို႔၏ မ်က္ႏွာကိုလိုက္၍၊ မစစ္ေဆးမေတြးေတာပဲ၊ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္သက္၀င္၍ေနၾကသည္။  အခ်ိဳ႔ေသာ ရဟန္းပုဂၢိဳလ္တို႔မူကား မွန္သည္၊ မွားသည္ သိေသာ္လည္း ရွင္ဘုရင္၏ ရာဇျပစ္ဒါဏ္ကို ေၾကာက္ရႊံ႔ေသာေၾကာင့္ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ မေဟာ မေျပာ၀ံ့၊ မိမိအယူ၀ါဒႏွင့္သာ တိတ္တိတ္ေနခဲၾကရေလသည္။ ယခုတိုင္ ရုပ္တုေစတီတို႕ကို ရွိမခိုးေသာ ဘုန္းႀကီး ရဟန္းတို႔ကိုလည္း မကိုးကြယ္၊ ပရမတၳဟူ၍ အေခၚခံေနေသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားလည္း ရွိေနၾကၿမဲပင္ျဖစ္သည္။ 

ရွင္ေတာ္ေဂါတမသည္၊ မိမိကာယရုပ္ကလပ္အား အရိုအေသမျပဳလုပ္ျခင္း ေျပာဆိုတားျမစ္ျခင္း။

ရွင္ေတာ္ေဂါတမသည္၊ မိမိကြယ္လြန္ခါနီးေသာအခါ၊ ညီေတာ္အာနႏၵာက ေလွ်ာက္ထားသည္မွာ။ အရွင္ဘုရား၊ ကြယ္လြန္ေတာ္မူလွ်င္၊ အရွင္ဘုရား၏ ရုပ္ကလမ္အေလာင္းကို အဘယ္ကဲ့သို႔ျပဳလုပ္ရမည္နည္းဟု ေလွ်ာက္ထားေတာ္မူေသာအခါ၊ ရွင္ေတာ္ေဂါတမက၊ ညီေတာ္အာနႏၵာအား မိန္႔ဆိုခဲ့ေလသည္မွာ။ ။ ကထံမယံဘေႏ ၱတထာဂဂတႆ၊ သရီေရ ပဋိပဇၨာ မာတိအဗ်ာ၀တာတုေမွ အာနႏၵာေဟာထ၊ တထာဂတႆ သရီရပူဇာယ ဣဃၤတုေမွ အာနႏၵ သာရေတၳ ဃဋထ သာရေတၳ အႏုယုဥၨထ သာရေတၳ အပၸမတၱာ အာတာမိေနာ ပဟိတတၳာ ၀ိဟရေထ။ ။ဟူ၍ ပရိနိဗၺာနသုတ္တြင္၊ ပါဠိျပရွိသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ၎ပါဠိကို ျမန္မာလို ထင္ရွားစြာ ဆိုရပါက။ ။ ဘေႏၱ၊ အရွင္ဘုရား။ တထာဂတႆ၊ အရွင္ဘုရား၏ ။ သရိေရ၊ အေလာင္းေတာ္ကို။ မယံ၊ အကၽြႏု္ပ္တို႔သည္။ ကထာပဋိပဇၨာမ၊ အဘယ္ကဲ့သို႔ျပဳရပါမည္နည္း။ ဣတိ၊ ဤသို႔။ အာေ၀ါစ၊ ေလွ်ာက္ေသာ္။ အာနႏၵ၊ အာနႏၵာ။ တုေမွ၊ သင္တို႔သည္။ တထာဂတႆ၊ ငါ၏။ သရီရ၊ အေလာင္းကို။ ပူဇာယ၊ ပူေဇာ္ျခင္းငွါ။ အဗ်ာ၀တာ၊ အက်ိဳးမရွိေသာ အမႈကို။ နေဟာထ၊ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္ေလာ့။ အာနႏၵ၊ အာနႏၵာ။ ဣႏၵ၊ ငါတိုက္တြန္းလိုသည္ကား။ တုေမွ၊ သင္တို႔သည္။ သာရေတၳ၊ အႏွစ္သာရရွိေသာတရား၌။ ဃဋထ၊ စပ္ၾကကုန္ေလာ့။အႏုယုဥၨထ၊ လံုးလအားထုတ္၍ ရွာမွီးၾကကုန္ေလာ့။ အပၸမတၳာ၊ မေမ့မေလွ်ာ့ကုန္သည္ျဖစ္၍။ အာထာပိေနာ၊ ပူပန္ျခင္းကင္းေစေသာငွါ။ ပဟိတၱာ၊ ျမတ္ေသာစိတ္ျဖင့္။ ၀ိဟာရထ၊ ေနၾကကုန္ေလာ့။ ဣတိ၊ ဤသို႔။ အာေ၀ါစ၊ မိန္႔မွာကုန္၏။ ။ ဤကဲ့သို႔ ရွင္ေဂါတမသည္၊ မိမိကြယ္လြန္ခါနီးေသာအခါ၊ ညီေတာ္အာနႏၵာအား မိန္႔မွာခဲ့ေသာအရာျဖစ္သတည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုျပဳလုပ္ေနထိုင္ၾကေသာ ၊ ဗုဒၶဘာသာအယူ၀ါဒတို႔ကို၊  ထိုပိဋကတ္ သုတၱမဟာပေဒသာ ပါဠိေတာ္ရင္းမ်ားႏွင့္၊ ေသျခာစြာတိုက္စစ္ေဆးေသာအခါတြင္ကား၊ ရုုပ္တုဘာသာ၊ နတ္ဘာသာ၊ ပုဏၰား ဘာသာအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ႏွင့္၊ ေရာေႏွာလွ်က္ရွိေၾကာင္းကို အတတ္သိၾကမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အမွန္ႏွင့္အမွားကို ပိုင္းျခား၍ သိလိုေသာ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္တို႔သည္၊ ကၽြႏု္ပ္ကဲ့သို႔ စစ္ေဆး၍ ၾကည့္ပါကုန္ေလ။

ျမန္မာျပည္၌ ဦးစြာရုပ္တုျပဳလုပ္ျခင္းအစကို ျပျခင္း။

ဤျမန္မာျပည္၌၊ ေရွးဦးစြာျပဳလုပ္ေသာ ရုပ္တု၏ အစကိုဆိုေသာ္၊ က်န္ရစ္မင္း၏ သမီးေတာ္ ေ႐ႊအိမ္စီသည္ ေစာလူမင္း၏ သားေတာ္ ေစာယြန္းမင္းသားႏွင့္ညား၍၊ ေ႐ႊအိမ္စီ ေမြးဘြားသည့္ အေလာင္းစည္သူဟု အမည္တြင္ေသာ မင္းသည္။ ေပါကၠံျပည္ကို အစိုးရ၏။  ေပါကၠံျပည္ကို အစိုးရေသာ ထိုမင္းသည္၊ ေဖါင္ေတာ္ႏွင့္ စုန္လာရာ၊ ဧရ၀တီျမစ္အဆံုး၊ ေအာက္အရပ္ပင္လယ္၀တိုင္ေအာင္ ေရာက္ေသာအခါ။ သီဟိုဠ္ကူး ႐ြက္သေဘၤာကို စီးနင္း၍ လိုက္ေသာအခါ၊ သီဟိုဠ္ကၽြန္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ၌ မိမိႏိုင္ငံႏွင့္မတူ၊ ထူးျခားေသာ အရပ္တို႔ကို လွည့္လည္၍ ၾကည့္႐ႈျပီးလွ်င္၊ သီဟိုဠ္ ရွင္ဘုရင္ႏွင့္ မဟာမိတ္ဖြဲ႔ေသာေၾကာင့္ ျပန္လာေသာအခါ၊ သူကဲ့သို႔ ဘုန္းတန္းခိုးၾကီးမားေသာ မင္းမရွိဟု မိမိကုိယ္ကို ထင္မွတ္ျပီးလွ်င္၊ မာန္မာနအားျဖင့္ ၀ါၾကြား၍ မိန္႔ဆိုသည္မွာ၊ ငါ၏ ေဘးေလာင္းေတာ္၊ ဘိုးေတာ္အေပါင္းတို႔သည္ ငါ့ကဲ့သို႔ ဘုန္းတန္းခိုးမရွိေသာေၾကာင့္၊ ငါေရာက္ေသာ အရပ္သို႔မေရာက္ႏိုင္။ ငါျမင္ရေသာ ေတြ႔ရေသာ အရာတို႔ကိုလည္း မျမင္ရ၊ မေတြ႔ရေလဟူ၍ ေျပာဆိုျပီးလွ်င္။ ေနာက္မ်ားမၾကာ ထိုမင္းသည္ မ်က္ေစ့ႏွစ္ကြင္းသည ္ေရာဂါေရာက္ေလေသာ္၊ စကၡဳႏွစ္ကြင္းသည္ အလင္းမရေသာအခါ၊ မင္းအမတ္ပုဏၰားတို႔ တင္ေလွ်ာက္ၾကသည္မွာ။ အရွင္မင္းၾကီးသည္၊ ဘိုးဘြား မိဘတို႔ကို ျပစ္မွားေသာေၾကာင့္ ၊ ဘုိးဘြားမိဘ စာေရသင့္ျခင္းအားျဖင့္၊ စကၡဳႏွစ္ကြင္း အလင္းမရကြယ္ရပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ထားၾကေလသည္။ ရွင္ဘုရင္ကလည္း မ်က္ေစ့ျမင္ေအာင္ အဘယ္သို႔ျပဳရပါမည္နည္းဟု ေမးေသာ္။ မူးမတ္တို႔က တင္ေလွ်ာက္သည္မွာ၊ ေဘးေနာ္ယထာ၊ ဘိုးေတာ္ က်န္ရစ္မင္းတို႔၏ ကိုယ္စား ေ႐ႊကို၊ အရုပ္သြန္းလုပ္ျပီးလွ်င္၊ နန္းေတာ္ဦးကထား၍၊ ဆံပန္းေပါက္ေပါက္တို႔ကို ေန႔စဥ္ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ရမည္ဟု ေဟာေျပာသြန္သင္ၾကေလသည္။ အေလာင္းစည္သူမင္းသည္၊ ေဘးေလာင္းေတာ္၊ ဘိုးေလာင္းေတာ္တို႔၏ ကိုယ္စား အရုပ္တို႔ကို ေ႐ႊျဖင့္ သြန္းလုပ္ေစျပီးလွ်င္၊ မိမိနန္းေတာ္ဦးကထား၍ ကိုးကြယ္ေလသည္။ ထိုအခါတြင္ မင္းမူးမတ္တို႔မစ၍၊ တိုင္းသူျပည္သား အေပါင္းတို႔သည္လည္း၊ ရွင္ဘုရင္၏ နည္းတူ ေသလြန္ေသာ မိမိတို႔ဘိုးေဘးမ်ား၊ ဆရာသမားမ်ားအစရွိေသာ ရုပ္တုတို႔ကို ထုလုပ္ကိုးကြယ္လာၾကသည္မွာ တတ္ႏိုင္သည့္အတိုင္း ဇာခ်ဲ႔ကာျပဳခဲ့ၾကေလေတာ့သည္။ ထို႔နည္းတူ အိမ္ဦး၌ ထားကာ ကိုးကြယ္ၾကေလေတာ့သည္။ ၎အခ်ိန္ကစျပီး၊ ဤျမန္မာျပည္တြင္ ေရွးဦးစြာ ရုပ္တုထုလုပ္ေၾကာင္းကို ၊ ရာဇ၀င္သစာေစာင္တို႔၌ ယေန႔တိုင္ေတြ႔ရေလသည္။ ၎အေလာင္းစည္သူမင္းသြန္းလုပ္ခဲ့ေသာ အရုပ္တို႔ကို၊ ေနာက္မင္းတို႔သည္လည္း ေ႐ႊျဖင့္ ထပ္၍ မြမ္းမံၾကေလသည္။ ၎ေနာက္ ကာလေ႐ႊ႔လွ်ားလာေသာအခါ၊ ၎ရုုပ္တုတို႔ကို ဘုရားရုပ္ထင္မွတ္ကာ အယူရွိကိုးကြယ္ၾကေလေတာ့သည္။ ဤကား ျမန္မာျပည္၏ ရုပ္တုဆင္းတုတို႔ကို ျပဳလုပ္ျခင္း၏ အစကို စစ္ေဆးျပလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

ဒကၡိဏသာခါ ျမန္မာျပည္သို႔ ေရာက္ရွိလာျခင္းအေၾကာင္း။

ဤျမန္မာႏိုင္ငံသို႔၊ သီဟိုဠ္ကၽြန္းက ဒကၡိဏသာခါေခၚေသာ ရုုပ္တု ေရာက္လာျခင္း၏ အစကိုဆိုရေသာ္။ သကၠရာဇ္ ၇၇၀ ခုႏွစ္တြင္ ၊ ရတနာ ပူရျမိဳ႔၌ နန္းတက္ေတာ္မူေသာ ရွမ္းမ်ိဳးမိုးညွင္းမင္းတရားလက္ထက္တြင္၊ ေညာင္သားကို ထုလုပ္သည့္ ဒကၡိဏသာခါေခၚေသာ ရုပ္တုတို႔သည္ အဆူသံုးရာေက်ာ္၊ သီဟိုဠ္ ဘုန္းၾကီးမ်ားႏွင့္ တကြ၊ သီဟိုဠ္ကုလားတို႔သည္၊ ဤျမန္မာျပည္သို႔လာ၍ ေရာင္းခ်ေၾကာင္း။ ျမန္မာျပည္သူ၊ မင္းမူးမတ္၊ ရဟန္း၊ ရွင္လူတို႔မွ အစျပဳ၍ လူအေပါင္းတို႔သည္လည္း ၀ယ္ယူ၍ အျမတ္တႏိုး ကိုးကြယ္ၾကေၾကာင္း။ ၎ေနာက္လည္း မိုးညွင္းမင္းတရား သားေတာ္ မင္းရဲေက်ာ္စြာ လက္ထက္မွစ၍၊ မင္းၾကီးသီဟသူရ လက္ထက္တိုင္ေရာက္ေသာ္ အဆက္မျပတ္ သီဟိုဠ္ကၽြန္းက ရုပ္တုအမ်ားယူလာေၾကာင္း ဒကၡိဏသာခါ မွတ္စု စာတမ္းတို႔၌၎၊ အစဥ္အဆက္ ပေ၀သဏီကထာ မွတ္စုမ်ားတြင္၎၊ အရွင္အာစရိယ၀ံသဓဇ ေရးသားစီရင္သည့္ ရာဇ၀င္ထြက္ဆိုေသာ စကားမ်ားႏွင့္ တိုက္ဆိုက္ၾကည့္႐ႈျခင္းအားျဖင့္၎။ ဤျမန္မာျပည္သို႔ ဒကၡိဏသာခါရုပ္တု၏ ေရာက္ျခင္းအစကို သိရသည္။ ၎ေနာက္ ျမန္မာျပည္သားတို႔သည္လည္း ၎ ဒကၡိဏသာခါ၏ ရုပ္တုအတိုင္းပင္ အထက္ေျမတူးအရပ္ကစ၍ ထုလုပ္ေရာင္းခ်ျခင္း အေလ့အလာကို ျပဳလုုပ္၍၊ ယခုတိုင္ေအာင္ အဆက္ဆက္ကနည္းအတိုင္း ျမိဳ႔တိုင္း၊ ရြာတိုင္း၊ လွည္းေနေလွေအာင္း ျမင္းေဇာင္းမက်န္ ရုပ္တုဆိုင္ကိုတည္၍ ေရာင္းခ်ကုန္သြယ္ျခင္းအမႈကို ျပဳလုပ္လွ်က္ရွိေနေလေတာ့သည္။  ၎ထုလုပ္ေသာ အဖိုးတန္ ရုပ္တု အၾကီးအက်ယ္တို႔ကို ေနာက္ဘုန္းၾကီးရဟန္း၊ ဆရာတို႔ကတဖန္ ၎ရုပ္တုကိုပင္ အေနကဇာတင္ပဲြျပဳလုပ္ဘို႔ရာ စီမံျပန္ေလသည္။ အေနကဇာပြဲစီမံေသာနည္းမွာ၊ ရုပ္တုကို၀ယ္ယူအျပီး ဒါယိကာ၊ ဒါယိကာမတို႔အား မ႑ာပ္ကနားထိုးေစကာ ရုပ္တုအား စင္ႏွင့္တကြ ထားျပီးလွ်င္၊ တတ္ႏိုင္ၾကသည့္အတိုင္း၊ ဆြမး္၊ သကၤန္း၊ ပရိကၡရာ၊ ပေဒသပင္၊ အလႉ၀တၳဳအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔မွစ၍ ၊ ေဗ်ာစည္၊ ကေခ်သဘင္အတီးအမႈတ္တို႔ႏွင့္တကြ ျပဳလုပ္ေစျပီးလွ်င္၊ နံနက္ေစာေစာ ေနထြက္စခ်ိန္တြင္၊ တစ္ျပိဳင္တည္း ရြက္ဖတ္ျပီးလွ်င္၊ ဒါယကာ၊ ဒါယကာမတို႔အား ကိုးကြယ္ေစသည္။ ၎အရာတြင္၊ အေနကဇာတင္ဆိုေသာစကား၏ အဓိပၸါယ္မွာ ၊ ဧကန္ဘုရားမဟုတ္ဟူ၍ ဆိုသည္။ ဤကား ၀ိနည္းပရိယာယ္စကားျဖစ္သည္။ အေနကဇာတင္သည္ဆိုေသာ နည္းမွာ။ ေရွးအထက္က အရီးၾကီး၊ အရီးကေလးတို႔ဂိုဏ္း၀င္ျဖစ္ေသာ၊ ေမွာ္ဆရာ၊ နတ္ဆရာတို႔ကို၊ ဂ၀ံရုပ္ ထုလုပ္၍၊ ပြဲနတ္ရကာ က်င္းပျပီးလွ်င္၊ ေၾသာင္း သိဒၶိ တင္သည့္နည္းတူ၊ ဘုရားရုပ္တုတို႔ကိုလည္း၊ ဘုန္းၾကီးရဟန္းတို႔က၊ မိမိတို႔ဥာဏ္ျဖင့္ စီမံ၍ ကမၼသိဒၶိတင္ေျမာက္ၾကေလသည္။ ပိဋကတ္သုတၱမဟာပေဒသာ ပါဠိေတာ္က်မ္းတို႔တြင္၊ ဤကဲ့သို႔ေသာအရာကို ရွင္ေဂါတမကိုယ္စားရုပ္တု ထုလုပ္၍ အေနကဇာတင္ျပီးလွ်င္၊ ကိုးကြယ္ရမည္ဟု၊ မည္သည့္ ပါဠိေတာ္ က်မ္းဂန္တို႔ကမွ မျပဆိုၾကပါ။ ။ ဤကား ဒကၡိဏသာခါ ရုပ္တု အေၾကာင္းႏွင့္ အေနကဇာျပဳလုပ္ျခင္း အေၾကာင္းအရာတို႔ကို ရွင္းလင္းစြာ ေဖၚျပျခင္းပင္ျဖစ္ေလသည္။

Friday, February 19, 2010

လီဇယ္ သီလေၾကာင္တို႔လုပ္ဇာတ္

ယေန႔ဤအေျဖလႊာမ်ားတြင္ အေဆြေက်နပ္မႈရရွိသည္ေသာ္၄င္း၊ မရွိသည္ေသာ္၄င္း အေဆြသိေစရန္ ကြ်ႏု္ပ္ေရးသား သိေစလိုေသာအရာမွာ အေဆြတို႔သည္ အျခားသူတပါးက မိမိတို႔အား ေရးသားေျခပေသာအခါတြင္ လံုးဝႀကိဳက္ႏွစ္သက္ျခင္း မရွိၾကပါပဲလွ်က္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ကား သူတပါးဘာသာတရားကို ထင္သလို ခ်ယ္လွယ္ျခင္းျပဳျခင္း၊ မဟုတ္တမ္းရား ေရးသားျခင္း၊ ထုတ္ေဝျခင္း စသည္တို႔သည္ကား အဆင့္အတန္းမွန္ကို ျပသေနေသာ ကြ်ႏု္ပ္တို႔၏အႏြယ္ကို လူေရွ႔သူေရွ႔တြင္ အရွက္ကြဲေစေသာ အမ်ိဳးယုတ္သစၥာမရွိေသာသူမ်ာမွပင္ျဖစ္သည္။


အထက္ပါ အေမးအေျဖမ်ားႏွင့္ ပါတ္သက္ျပီး စာေမးသူအေနျဖင့္ မဟုတ္တမ္းရားမ်ားကို ေရးထားသည္ကို ဦးစြာ ရွင္းလင္းလိုပါသည္။ ၄င္းတို႔မွာ


(၁ ) ပလန္းနက္မွ ေျပးထြက္သြားျခင္းဟူသည္ ဘယ္ေတာ့မွ ရွိမည္မဟုတ္ပါ အေၾကာင္းအရင္းမွာကား အႀကိမ္ႀကိမ္ ပိတ္ပင္ခံလိုက္ရေသာေၾကာင္းသာလွ်င္ အမည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ဝင္ေရာက္ကာ ေရးသားရျခင္းပင္ျဖစ္ေလသည္ကို ဦးစြာ သိမွတ္ရန္။


(၂) မဟုတ္တမ္းရာေရးထားသည္မွ်ားကို အမွန္ႀကိဳက္ေသာသူမ်ားက ဘယ္ေသာအခါမွ လက္ပိုက္၍ ၾကည့္ေနႏိုင္မည္မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ တေန႔ေန႔တခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ အမွန္ဟူသည္ ေပၚလာမည္မလြဲဆိုသည္ကို သိရွိထားရန္။


(၃) ေမွာင္ခို တရားဝင္ျဖင့္ ဖြင့္လစ္ထားေသာ ပလန္းနက္မွ ေၾကာင္သူေတာ္အမ်ားစုသည္ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ား ထားရွိသည္ဟုဆိုေသာ္ျငားလည္း ထိုစည္းကမ္းတို႔မည္သည္ လိုရာဆြဲေတြးေရးေသာ စည္းကမ္းမ်ားျဖစ္သည္ကို အားလံုးကသိေသာေၾကာင့္ တေန႔ တရား၏ အဆိုအတိုင္း ဒုကၡေရာက္ရမည္ကို သိထားေစလိုပါသည္။


ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လက္ရွိ ေမးထားေသာ ေမးခြန္းမ်ားကိုကား သင္းအုပ္ဆရာမ်ားကိုပင္ ေခၚဆိုေမးျမန္းရန္မလို၊ အနီးအနားရွိ ဥပုဒ္စာေျဖ ကေလးသူငယ္မ်ားကိုပင္ ေမးပါက ေျဖေပးႏိုင္ေသာ ေမးခြန္းမ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ပညာရွိသတိျဖစ္ခဲဆိုသည့္အတိုင္း သတိလက္လြတ္ျဖစ္သြားေသာ အေဆြအတြက္ဤေနရာမွေရးသား ေျဖရွင္းေပလိုက္ရပါေတာ့သည္။


ေမးခြန္း(၁)အေနနဲ႕
ထုိေၾကာင့္၊ ထာဝရဘုရားသည္ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ နိမိတ္လကၡဏာကုိ သင္တုိ႔အားေပးေတာ္မူမည္၊၊ ၾကည့္ရႈေလာ့၊၊ သတုိ႔သမီးကညာသည္၊ ပဋိသေႏၶယူ၍၊ သားေယာက်္ားကုိ ဘြားျမင္ လတံ့၊၊ ထုိသားကုိ ဧမာေႏြလအမည္ျဖင့္ မွည့္ရလတံ့၊၊ (ေဟရွာယအနာဂတိၱက်မ္း ၇:၁၄)


အခုက်မ္းပုိဒ္ဟာ ခရစ္ရွန္ေတြထဲမွာ ေတာ္ေတာ္အကိုးအကားမ်ားပါတယ္။ ဆူးေလနားက ဧမာေႏြလဘုရားေက်ာင္း ဆိုတဲ့နာမည္ကလည္း ဒီက်မ္းပိုဒ္ထဲကလာတာျဖစ္ပါတယ္။ အေရးလည္းပါပါတယ္။ ခရစ္ရွန္ေတြတဖြဖြေျပာေနတဲ့ အပ်ဳိစင္မာရီကေန ေယရႈကုိေမြးဖြားလိမ့္မယ္လို႕ ဗ်ာဒိတ္ေပးထားတာပါဆိုျပီး ခရစ္ရွန္ေတြယံုၾကည္ၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာသတို႕သမီးကညာဆိုတာကို မူရင္းဟီဘရူးလိုဖတ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ငယ္ရြယ္ေသာအမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္က ကုိယ္ဝန္ရျပီးကေလးေမြးလိမ့္မယ္လို႕ လြယ္လြယ္ေလးပဲေျပာထားတာပါပဲ။ ေယရႈကုိဘုရားသခင္အျဖစ္ သရဏဂံုတင္ခ်င္တဲ့ ေယရႈေနာက္လိုက္ေတြရဲ႕လက္ရာ လိုရာဆြဲဘာသာျပန္ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ မူရင္းဟီဘရူးစာေၾကာင္းကုိကူးျပပါမယ္
לָכֵן יִתֵּן אֲדֹנָי הוּא לָכֶם אוֹת הִנֵּה הָעַלְמָה הָרָה וְיֹלֶדֶת בֵּן וְקָרָאת שְׁמוֹ עִמָּנוּאֵלခရစ္ရွန္မ်ားအေနနဲ႕ အေကာင္းဆံုးလုပ္သင့္တာကေတာ့ ဟီဘရူးစာတတ္တဲ့ ဖာသာေတြ သင္းအုပ္ေတြဆီသြားျပီး ဘယ္လိုေျဖရွင္းမလဲဆိုတာေခါင္းခ်င္းဆိုင္ေဆြးေႏြးဖို႕ပါပဲ။

စကားခ်ပ္အေနနဲ႕ မာရီဟာအပ်ဳိစင္ျဖစ္ခဲ့ပံုမေပၚပါဘူး။ ဘာလို႕လည္းဆိုေတာ့ လုကာ ၁:၅၆ မွာ မာရီဟာ သူ႕ရဲ႕အမ်ဳိး အဲလိဇဘက္ဆီမွာ ၃လေနထိုင္ခဲ့တယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ ျပီးေတာ့သူ႕အိမ္လည္းေရာက္ေရာ ကုိယ္ဝန္ရွိေနေၾကာင္းသိရပါတယ္။ မႆဲ ၁:၁၉ မွာေျပာထားတာက မာရီနဲ႕ေစ့စပ္ထားတဲ့ ဂ်ဳိးဆပ္ဟာ သူနဲ႕ေပါင္းသင္းႏွီးေႏွာဖူးျခင္းလည္းမရွိဘဲ ကိုယ္ဝန္ရေနတဲ့မာရီကို တိတ္တဆိတ္ခြဲခြာဖို႕ ၾကံစည္ခဲ့တယ္လို႕ေျပာပါတယ္။ အဲဒါဆိုရင္ ဂ်ဳိးဆပ္နဲ႕လည္းရတာမဟုတ္ လြန္ခဲ့တဲ့၃လေလာက္တုန္းကလည္း မာရီကသူမ်ားအိမ္မွာသြားေနထိုင္ခဲ့တာဆိုေတာ့ ၾကားကားျဖစ္ဖို႕မ်ားပါတယ္။ ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေပါ့ေပါ့ေလးေတြးေပးပါ့မယ္ အခ်စ္နယ္ကၽြန္ျပီး မွားခဲ့တာျဖစ္မွာပါလို႕။

 


အေျဖ။ အပ်ိဳးကညာ မာရိအားျဖင့္ ဖြားျမင္ျခင္းကို ခံယူေတာ္မူခဲ့ေသာ အရွင္သည္ အေဆြစာ႐ႈသူဆိုေသာ လံုမငယ္ အပ်ိဳစင္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ အေၾကာင္းကား ေဟၿဗဲစာ ကူးေပးကာ တတ္ေယာင္ကား မ်ားအတြက္ တဆင့္ေျပာလိုသည္မွာ 'almah' has rendered "virgin" or " young woman" . Virgin is favors since:


(1) the other uses of 'almah' in Old Testament have the meaning;

(2) the context favors it;

(3)  the Septuagint ( the Greek translation mad before Christ) used to  Greek word for , 'virgin' ;

(4) the New Testament writes Matthew quoted the verse using the Greek word for "virgin''.


ေရွးပေဝသဏီကပင္ အနာဂတၱိစကားကို ေပးေတာ္မူေသာ ဘုရားျမတ္တို႔၏ ဧကဝါစာ စကားေတာ္အတိုင္း ခရစ္ေတာ္သည္ အပ်ိဳးကညာဝမ္းမွပင္ ဖြားျမင္ေတာ္မူျခင္းကို ခံယူခဲ့ေၾကာင္း အရွင္းသား သမၼာက်မ္းစာတြင္ ဤသို႔ေတြ႔ရပါသည္။ သမၼာက်မ္းစာတြင္ မႆဲ၁း၁၈၌ ေယရႈခရစ္သည္ ဘြားျမင္ျခင္းကိုခံေတာ္မူေသာအေၾကာင္းအရာဟူမူကား၊ မယ္ေတာ္မာရိသည္ ေယာသပ္ႏွင့္ထိမ္းျမားေဆာင္ႏွင္း၍ မရွက္တင္မီွတြင္ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ေၾကာင့္ ပဋိိသေႏၶြစြဲေန၏။ ဧလိရွဖင္သည္ ငါးလလြန္ေသာအခါဟူ၍ လု၁း၂၅-၂၆ တြင္၄င္း၊ အငယ္ ၂၆-၃၀ တြင္ ေကာင္းကင္တမန္ႏွင့္ေတြ႔ဆံုျပီးေနာက္ သြားလည္သည္၊ ထိုမွအျပန္တြင္ ကိုယ္၀န္ရွိေနသည္မွာ အရွင္းသားေတြ႔ရပါသည္။ လုပ္ၾကံဇာတ္လမ္းမဟုတ္ပါ ျမန္မာလိုႏွင့္ အားလံုးဖတ္ရႈႏိုင္ပါသည္ ရဟန္း၊ ရွင္လူ၊ ျပည္သူအေပါင္းတို႔ခင္မ်ား။


အေဆြသည္ အမွန္တရားကိုပင္ ေကာင္းစြာမျမင္ေသးေသာ ဘဝျဖင့္ ဘဝကို အခ်ိန္ကုန္ခံေနမည့္အစား ရခဲလွေသာ ဘဝတြင္ ဘာသာအစြဲ၊ လူမ်ိဳးအစြဲ စေသာ အစြဲတရား ဒိ႒ိေတြကို ျဖဳတ္ကာ နန္းအမတကို တက္လွမ္းႏိုင္သူျဖစ္ေသာ လမ္းစကိုသာ အမွန္ရွာၾကံႏိုင္ပါေစ။


ေမးခြန္း(၂)

အထက္ပါ ေဟရွာယအနာဂတိၱက်မ္း ၇:၁၄ အရပဲ ေယရႈကုိေမြးလိမ့္မယ္ ျပီးေတာ့ ဧမာေႏြလလို႕အမည္ေပးလိမ့္မယ္လို႕ ပေရာဖက္ၾကီး ေယရွာယက ေဟာခဲ့ပါတယ္။ ဒါဆိုျပန္ေမးၾကည့္ရေအာင္ ေယရႈမွာ နာမည္ဘယ္ႏွမ်ဳိးရွိခဲ့လဲ? သူ႕ကုိသူ႕အေမမာရီက ဧမာေႏြလလို႕နာမည္ေပးခဲ့လား? ဘယ္သူကေကာ သူ႕ကုိအဲဒီနာမည္ေခၚဖူးလဲ? အထက္ပါေမးခြန္းေတြနဲ႕ကိုက္ရင္ အခုက်မ္းပုိဒ္ဟာ မွန္ခဲ့တယ္ မကုိက္ညီရင္ ပေရာဖက္ၾကီးေဟရွာယက ေဖာေရွာလား ေယရႈေနာက္လိုက္ေတြက ေဖာေရွာလားဆိုတာ ၾကိဳက္တာေရြးၾကပါခရစ္ရွန္အေပါင္း သူေတာ္ေကာင္းတို႕။


အေျဖ။ ဧမာေႏြလ အမည္ျဖင့္မည့္ရမည္ဆိုသည့္အတိုင္း ခရစ္ေတာ္သည္ ဧမာေႏြလ အရွင္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ အေၾကာင္းမွာကား ဧမာေႏြလ အနက္ကား ငါတို႔ႏွင့္ အတူရွိေတာ္မူေသာ ဘုရားဟူ၍ အနက္အဓိပၸါယ္ရပါသည္ အဂၤလိပ္လို God is with us! ဟူ၍အမည္ကို ၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ အနႏၱမ်က္ေမွာက္ေတာ္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ခရစ္ေတာ္ဘုရားက ငါသည္သင့္ကို အလွ်ဥ္းစြန္း၍မထားဆိုသည့္အတိုင္း ယံုၾကည္ ကိုးစားေသာ သူမ်ားအားလံုးအတြက္ ဧမာေႏြလအရွင္ ဘုရားျမတ္ရွင္ပင္ျဖစ္ေတာ္မူသည့္အတိုင္း ဧမာေႏြလ အမည္ကို အမွန္ပင္ သက္ဝင္ယံုၾကည္ျခင္းမွာ ဧကန္ဧက အမွားအယြင္းမရွိေသာ ခရစ္ယာန္တို႔၏ ယံုၾကည္ခ်က္ပင္ျဖစ္ေလသည္။


  • မႆဲ၁း၂၃ တြင္ ၾကည့္ပါက ဗ်ာဒိတ္ေတာ္အခ်က္ဟူမူကား ၾကည့္ရႈေလာ့။ သတို႔သမီးကညာသည္ ပဋိိသေႏၶြစြဲယူ၍ သားေယာက္်ားကိုဘြားျမင္လတံ့။ ထိုသားကို ဧမာေႏြလအမည္ျဖင့္မွည့္ရလတံ့ ဟုလာသတည္း။ ဧမာေႏြလအနက္ ကား၊ ငါတို႔ႏွင့္အတူရွိေတာ္မူေသာဘုရားသခင္ဟုဆုိလုိသတည္း။



ေမးခြန္း(၃)

ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔အနီးသို႔ ခ်ဥ္း၍ သံလြင္ေတာင္ေျခရင္း၌ ဗက္ဖာေဂရြာသို႔ေရာက္ၾကေသာအခါ၊ ေယရႈသည္ တပည့္ေတာ္ႏွစ္ေယာက္တို႔ကို ေစလႊတ္၍၊ သင္တို႔ေရွ႔၌ရွိေသာရြာသို႔သြားၾက။ ထိုရြာ၌ခ်ည္ေႏွာင္လ်က္ရွိေသာ ျမည္းမႏွင့္ျမည္းကေလးကို သင္တို႔သည္ ခ်က္ျခင္းေတြ႔လိမ့္မည္။ ျမည္းႀကိဳးကိုျဖည္၍ ငါ့ထံသို႔ေဆာင္ခဲ့ၾက။ သူတပါးသည္ သင္တို႔အား တစံုတခုကိုဆုိလွ်င္ သခင္အလိုရွိသည္ဟု ျပန္ေျပာၾကေလာ့။ ထိုသို႔ေျပာလွ်င္ ထိုသူသည္ ခ်က္ျခင္းေပးလိုက္မည္ဟု မွာထားေတာ္မူ၏။ ထိုအေၾကာင္းအရာမူကား၊ သင္၏အရွင္မင္းႀကီးသည္ ျမည္းမႏွင့္ ျမည္းကေလးကိုစီး၍၊ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ေသာစိတ္ႏွင့္ သင္ရွိရာသို႔ၾကြလာေတာ္မူသည္ကို ၾကည့္ရႈေလာ့ဟု ဇိအုန္သတို႔သမီးအား ေျပာၾကေလာ့ ဟူေသာပေရာဖက္၏ ႏႈတ္ထြက္ျပည့္စံုမည္အေၾကာင္းျဖစ္သတည္း။ (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၁:၁-၅)္

ဒီအပိုဒ္မွာေတာ့ ေယရႈကဟုိးေရွးကရွိခဲ့တဲ့ ပေရာ္ဖက္စီကုိ ျဖည့္သလိုလို သရုပ္ေဆာင္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဇာခရိအနာဂတၱိက်မ္း ၉:၉ လာ ပေရာ္ဖက္စီကုိ ေျပာေနတာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာဘာေျပာထားလည္းဆိုေတာ့

အိုဇိအုန္သတို႔သမီး အလြန္ဝမ္းေျမာက္ေလာ့။ အိုေယရုရွလင္ၿမိဳ႔သတို႔သမီး ေၾကြးေၾကာ္ေလာ တရားသျဖင့္ စီရင္၍၊ ကယ္တင္ျခင္းသို႔ေရာက္ေသာသခင္ သင္၏အရွင္မင္းႀကီးသည္ ျမည္းမႏွင့္ ျမည္းကေလးကုိ စီး၍ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ေသာစိတ္ႏွင့္ သင္ရွိရာသုိ႔ၾကြလာေတာ္မူသည္ကုိ ၾကည့္ရႈေလာ့။ ငါသည္ ဧဖရိမ္ျပည္၌ ရထားကုိ၄င္း၊ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔၌၄င္း ပယ္ဖ်က္မည္။ စစ္ေလးကုိလည္းပယ္ဖ်က္မည္။ တပါးအမ်ဳိးသားတို႔ သည္ စစ္ၿငိမ္းမည္အေၾကာင္းကို ထုိအရွင္သည္ မိန္႔ေတာ္မူမည္။ အာဏာေတာ္လည္း ပင္လယ္တပါးမွသည္ ပင္လယ္တပါးတုိင္ေအာင္၄င္း၊ ျမစ္မွသည္ ေျမႀကီးစြန္းတိုင္ေအာင္၄င္းတည္လိမ့္မည္။ ( ဇာခရိအနာဂတၱိက်မ္း ၉:၉-၁၀)

တိုက္စစ္ၾကည့္လိုက္ပါ။ တူသလားလို႕? ဓမၼေဟာင္းမွာေျပာထားတာက ျမည္းစီးျပီးဝင္လာမယ့္လူက စစ္ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးကိုေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ ေယရႈမွာစစ္တိုက္တတ္ဖို႕ေနေနသာသာ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ကားစင္ေပၚစို႕ရိုက္သတ္တဲ့လူေတြလက္ကေန လြတ္ေအာင္မေျပးႏုိင္ရွာပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ အခုပေရာ္ဖက္စီအရ ေယရႈကအလြန္သရုပ္ေဆာင္ေကာင္းတဲ့ လူလိမ္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ မဟုတ္ရင္ ဒီပေရာ္ဖက္စီမျပည့္စံုခဲ့ဘူးလို႕ မွတ္ရပါမယ္။


အေျဖ။ ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႔အနီး ဗက္ဖာေဂရတြင္ ခရစ္ေတာ္ဘုရားက ျမည္းကေလးကို စီးလွ်က္ ဝင္ေရာက္ေသာေနရာတြင္ အေဆြေျပာသည့္အတိုင္းပင္ အမွန္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔အတူ အေဆြေဖၚျပထားေသာ စစ္သူႀကီးအသြင္ယူေဆာင္ထားေသာ အနာဂတၱိစကားသည္လည္း ေနာင္လာမည့္ ခရစ္ေတာ္သည္ လူမ်ိဳးတကာတို႔ကို တရားစီရင္မည့္အရွင္ျဖစ္ေၾကာင္းကို နီးစပ္ရာ အသင္းေတာ္တြင္ ခံယူေလ့လာႏိုင္ပါသည္။ ဤေနရာတြင္ ခရစ္ေတာ္၏ အသက္စြန္႔လႈအေသခံေတာ္မူျခင္းသည္ သင္ႏွင့္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ လံုးဝ တရားသေဘာအားျဖင့္ လြတ္လမ္းမရွိ ငရဲတြင္ အပါယ္ဆိုက္ေရာက္ရမည္ကို မလိုလားေသာ ဘုရားျမတ္က တပါးတည္းေသာ သားေတာ္ကို ေစလႊတ္ကာ အပါယ္တံခါးကိုပိတ္ေစ၍ ထာဝရ နန္းအမတကို ဖြင့္ထားေပးေသာ အခ်ိန္ကာလကို ေက်းဇူးေတာ္ကာလဟု ဆိုထားေသာ္လည္း ေနာင္တြင္ကား ခရစ္ေတာ္ဘုရား၏ ဒုတိယ ၾကြလာေတာ္မူျခင္းတြင္ကား ေက်းဇူးေတာ္မရွိ ခရစ္ေတာ္ဘုရား၏ မ်က္ေမွာက္ေတာ္တြင္ လူတိုင္း ဒူးေထာက္ဝန္ခံကာ အရွင္သခင္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳၾကရေသာ္လည္း တမလြန္ အပါယ္ငရဲသည္ကား လံုးဝ ေရွာင္လႊဲမရေတာ့ေပ။


ေမးခြန္း(၄)

ဘိုင္ဘယ္လ္မူခြဲေပါင္း ၁ဒါဇင္ေလာက္ရွိပါတယ္။ အခုေအာက္မွာေျပာထားတဲ့ဟာေတြက အထင္ရွားဆံုးဟာေတြပါပဲ။ ဘိုင္ဘယ္လ္ကျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျခင္းခံရတာေတြရဲ႕ အေထာက္အထားလို႕ေျပာလည္း မမွားပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္သိခ်င္တာက ဘယ္ဘိုင္ဘယ္လ္က ထာဝရဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အစစ္အမွန္ပါလဲ ဆိုတာပါ။


Septuagint - ၂၅၀ေအဒီ - ဂရိဘာသာစကား

Vulgate- ၄၀၀ ေအဒီ၊ ကာေသ့ခ်္ျမိဳ႕ညီလာခံမွာ ပထမဦးဆံုးက်မ္းျပဳပံုႏွိပ္ခဲ့တဲ့ ဘုိင္ဘယ္လ္ - လက္တင္ဘာသာစကား

မာတင္လူသာရဲ႕ ဂ်ာမန္ဘိုင္ဘယ္လ္ - ၁၅၃၄ ေအဒီ

King James Version- ၁၆၁၁ ေအဒီ . လူသံုးအမ်ားဆံုးမူျဖစ္ေပမယ့္ စာေရးသူေတြကဟီဘရူးစာကုိ ေကာင္းေကာင္းနားမလည္လို႕ အမွားေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာပါေနတယ္။

Revised Standard Version- ၁၉၅၂ ေအဒီ၊ အေစာဆံုးျဖစ္ႏုိင္ေခ်ရွိတဲ့ က်မ္းစာေတြကုိသံုးျပီးေတာ့ ဘက္မလိုက္ပဲ အေမရိကန္အဂၤလိပ္စာသို႕ ျပန္ဆိုခဲ့တယ္။

New International Version - ၁၉၆၀-၇၀ ေအဒီ. ေခတ္ေပၚေရွးရိုးစြဲ အဂၤလိပ္မူ

Jerusalem Bible- ၁၉၆၆ ေအဒီ. ေအဒီ၄ရာစုကတည္းက ကတ္သလစ္အသင္းေတာ္က တာဝန္ယူျပဳစုေနတဲ့ ပထမဆံုးမူ

New Revised Standard Version- ၁၉၉၀ ေအဒီ. ပညာရွင္ေတြနဲ႕ ေလ့လာသူေတြကျပဳစုထားတဲ့ မူရင္းက်မ္းစာေတြကုိ အတတ္ႏုိင္ဆံုးတိတိက်က်ဘာသာျပန္ထားတဲ့မူ။


အေျဖ။ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ စပ္လွ်ဥ္း၍ အေဆြစာ႐ႈသူက မြတ္ဆလင္တစ္ဦးထံမွ ယူထားသည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း မျဖစ္ႏိုင္ပါ အေၾကာင္းကား မြတ္ဆလင္တို႔သည္ အေဆြထက္ ဤေနရာတြင္ သာ၍သိရွိနားလည္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ေသြးထိုးစကားဆိုေသာ္လည္း ယံုႏိုင္စရာ ယုတၱိမတန္ပါ။ သို႔ေသာ္ အေျဖမွာကား သမၼာက်မ္းစာကို ကြ်ႏု္ပ္တို႔က ဘုရားျမတ္၏ ဧကဝါစာ စကားေတာ္ျမတ္အျဖစ္ ယံုၾကည္လက္ခံသည့္အတိုင္း ဆက္လက္၍လည္း ယံုၾကည္ႏိုင္ပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ သမၼာက်မ္းစာသည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးမတည္ေသာ္လည္း ငါ့စကားတည္လိမ့္မည္ဆိုေသာ တစ္ဆူတည္း အတုမရွိေသာ ဘုရားျမတ္က စကားျဖင့္သာ ဆိုထားရံုသက္သက္မဟုတ္ လက္ေတြ႔လည္း ကမၻာက အသိပင္ျဖစ္ပါေလေတာ့သည္။ မူေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေနသည္ဆိုသည္မွာလည္း အေဆြတို႔လို ပါဠိသာလွ်င္ နိဗၺာန္သြားရာ လမ္းတစ္ခုလို မသတ္မွတ္ထားသလို လူမ်ိဳးတကာတိုင္းအတြက္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လူမ်ိဳးတကာ နားလည္ႏိုင္ရန္အလို႔ငွါ အဂၤလိပ္စကားေျပ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ေရးသားထားပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားျမတ္၏ စကားေတာ္ကို လံုးဝမမွားမယြင္းႏိုင္သည့္အေၾကာင္းကို သဃၤာယနာ တင္ေသာစည္းမ်ဥ္းတြင္ၾကည့္ပါက မူရင္း ပုရပိုဒ္စာသာျဖစ္ေၾကာင္း အေဆြသိႏိုင္ပါေစ၊ တဖန္ နီးစပ္ရာတြင္ အသင္ေျပာေသာ စကားမ်ားထဲမွ ဂ်ိန္းစ္ဘုရင္မူကြဲတြင္ အေဆြေျပာေသာ အမွားဟူသည္ကို ၾကည့္လိုျမင္လိုပါေၾကာင္း ေျပာၾကားရင္း ဤေနရာတြင္ ရပ္နားလိုက္ပါသည္။


ေမးခြန္း(၅)

သားအမိ၂ေယာက္ရွိတယ္ဆိုပါေတာ့။ အေမကသားကုိအရမ္းခ်စ္တယ္။ အေမလုပ္တဲ့လူက born again ခရစ္ရွန္အစစ္အမွန္။ သားလုပ္တဲ့လူက မယံုၾကည္သူ အျပစ္သား။ တရားစီရင္တဲ့ေန႕ေရာက္ေတာ့ အေမကေကာင္းကင္ဘံုေရာက္ သားကထာဝရငရဲေရာက္သြားေကာ။ အဲဒီမွာေကာင္းကင္ဘံုမွာ အိန္ဂ်ယ္လ္ျဖစ္ေနတဲ့အေမက သူ႕သားငရဲက်သြားတာကိုလည္းသိေကာ စိတ္ဆင္းရဲပါေလေရာ။ အဲဒီလိုအခါမ်ဳိးမွာဆိုရင္ ထာဝရဘုရားသခင္က မ်က္ရည္ေတြကိုဘယ္လိုသုတ္ေပးမလဲ (ဝါ) ဘယ္လိုေျဖရွင္းေပးမလဲဆိုတာ သိခ်င္ပါတယ္။ ငရဲေရာက္ေနတဲ့သားကို ေကာင္းကင္ဘံုေပၚေခၚတင္ထားမလား ဒါမွမဟုတ္ အေမလုပ္တဲ့လူကိုပဲ သားနဲ႕အတူတူေနရေအာင္လို႕ ငရဲထဲကန္ခ်လိုက္မလား။


အေျဖ။ အေဆြေျပာေသာ သားအမိပံုျပင္သည္ ျမန္မာျပည္တြင္ ေခတ္စားေနေသာ ညအိပ္ရာဝင္ပံုျပင္တြင္သာ အသံုးျပဳသင့္ပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ သမၼာက်မ္းစာတြင္ ယံုၾကည္သူမည္သည္ ဘယ္ေသာအခါမွ် ေကာင္းကင္တမန္ျဖစ္သြားသည္ဟု ဆိုရိုးစကားမရွိသလို ျဖစ္လာမည္လည္း မဟုတ္ေပ။ တဖန္ ငရဲသြားေသာ သားအတြက္ မ်က္ရည္ႀကီးငယ္က်စရာလည္း အေၾကာင္းမရွိပါ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံတည္းဟူေသာ အို၊ နာ၊ ေသျခင္း၊ ပူေဆြးေသာက၊ ဒုကၡႀကီးငယ္ အသြယ္သြယ္လည္း မရွိေသာေၾကာင့္ အေဆြေျပာေသာ ေပါက္တတ္ကရမ်ိဳးလည္း မရွိႏိုင္ေတာ့ေပ။ လူသည္ တခါတည္းေသ၍ ထို႔ေနာက္တရားစီရင္ျခင္း ခံရမည္ဆိုသည့္အတိုင္း အေဆြသည္လည္း တေန႔တြင္ ထိုစီရင္ျခင္းအတြက္ အသင့္ရွိမရွိသာဂရုျပဳျခင္းျဖင့္ အနာဂတ္ကိုရင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေစ။


ေမးခြန္း(၆)

ဖန္ဆင္းရွင္ဘုရားသခင္ဆိုတာ ျပည့္စံုတယ္လို႕ေျပာၾကတယ္ေနာ္။ ျပည့္စံုတယ္ဆိုတာ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဘာမွမလိုအပ္ေတာ့တာေပါ့။ ျပည့္ေနတဲ့ေရအိုးထဲကို ေရထပ္ျဖည့္လို႕မရသလိုေပါ့။ ဒါဆိုရင္ ခ်ဳိ႕ယြင္းမႈကင္းတဲ့ ျပည့္စံုျပီးသား ဘုရားသခင္က ဘာလို႕အရာရာကို ဖန္ဆင္းတာပါလဲ? ျပည့္စံုျပီးသားဆိုရင္ ကိုယ့္ဘာကုိယ္တစ္ေယာက္တည္းေနလို႕ရတာပဲ။ ေရအိုးထဲေရမျပည့္ေသးလို႕ ထပ္ျဖည့္လို႕ရတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ဘုရားသခင္ဆိုတာမျပည့္စံုေသးပါဘူး မျပည့္စံုေသးတဲ့အတြက္ဘုရားသခင္လို႕ေခၚလို႕မရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႕လို႕ ဘုရားသခင္ဆိုတဲ့အရာဟာ မရွိပါဘူးလို႕ ေလာ့ဂ်စ္ပိုင္းဆိုင္ရာ သက္ေသျပလို႕ရပါတယ္။



အေျဖ။ ျပည့္စံု၍ သန္႔ရွင္းျမင့္ျမတ္ေတာ္မူေသာ ဘုရားရွင္က ဤေလာကႏွင့္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔အား ဖန္ဆင္းျခင္းသည္ မျပည့္စံု၍ မဟုတ္သလို သင့္ႏွင့္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ကို ဖန္ဆင္းေပးခဲ့သည္ကိုပင္ ေက်းဇူးတသိတတ္ေသာ အေဆြေလာက္ မိုက္မဲေသာသူသည္ ရွိမည္မဟုတ္ေပ ( အို၊ နာ၊ ေသျခင္း အေၾကာင္းမ်ား အေျဖကို အရင္ပိုစ့္တြင္ ၾကည့္ပါ ေမးခြန္းျပန္ထုတ္ရန္မလိုေတာ့) ။ ဘုရားျမတ္ရွင္၏ အျဖစ္ေတာ္တြင္၊ မာရ္ငါးပါး၊ သဗၺညဳတ၊ ဒိဗၺေသာတ၊ ဒိဗၺစကၡဳ၊ အနာဂတႆ၊ ဣဒၶိ၀ိဒ၊ စေသာ တန္ခိုးေတာ္အစံု ညာဏ္ေတာ္အနႏၱတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါသည္။ ၄င္းအရာကို အေဆြလည္း အသိပင္။ တဖန္ ဤကား အျဖစ္ေတာ္သာလွ်င္ျဖစ္ျပီး၊ တန္ခိုးေတာ္အားျဖင့္ ဖန္ဆင္းရာတြင္။ ျပည့္ဝစံုလင္ေတာ္မူေသာ ဘုရားျမတ္က ဖန္ဆင္းျခင္းသည္ လူသားမ်ားအတြက္ဟူ၍ အတိအလင္းဆိုထားသည္ကို ၾကည့္ပါက....
ေဟရွာယ အနာဂတၱိက်မ္းတြင္ ၄၅း၁၈ မွ ၁၉ တြင္
ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ ထာဝရဘုရား၊ ေျမႀကီးကိုျပဳျပင္ဖန္ဆင္း၍ အၿမဲတည္ေစ ေတာ္မူေသာအရွင္၊ အခ်ည္းႏွီးဖန္းဆင္းသည္မဟုတ္၊ သတၱဝါေနစရာဘုိ႔ ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာဘုရားသခင္ မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား ငါသည္ထာဝရဘုရားျဖစ္၏။ ငါမွတပါးအျခားေသာဘုရားမရွိ။ ၁၉ငါသည္တိတ္ဆိတ္စြာ မေဟာ။ ေျမႀကီးထဲမွာ ေမွာင္မိုက္ေသာ အရပ္၌မေဟာ။ သင္တုိ႔သည္ ေက်းဇူးမရွိဘဲ ငါ့ကိုရွာၾကေလာ့ဟု ယာကုပ္အမ်ဳိးအား ငါမေျပာ။ ငါသည္ေျဖာင့္မတ္စြာ ေျပာ၍အတည့္အလင္း ေဟာတတ္ေသာထာဝရ ဘုရားျဖစ္၏။ တဖန္က်ိဳးေၾကာင္း ခိုင္လံုေသာမူကိုႀကိဳက္ေသာ အသင္သည္ ေဂါတမ၏ ကနဦး ေၾကြးေၾကာ္ျခင္း သံုးခုကို ျပန္လည္ ျမင္ေယာင္ၾကည့္လိုက္ပါဦး မိတ္ေဆြ။ အျဖစ္ေတာ္ႏွင့္ တန္ခိုးေတာ္ကို ကြဲကြဲျပားျပား ျခားနားစြာနားလည္ႏိုင္ပါေစ အေဆြ။


ေမးခြန္း(၇)

ဘိုင္ဘယ္လ္ရဲ႕ပထမဆံုးငါးက်မ္းျဖစ္တဲ့ တိုရာက်မ္းေတြကုိ ေမာေရွေရးတာလို႕ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။ ေမာေရွေရးတာဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္ျပီး ေမာေရွရဲ႕အသုဘအေၾကာင္းပါေနရတာလဲ? ေမာေရွက ေသရြာကေနထျပီး ေျမၾကီးထဲကေနလွမ္းေရးတာလား? ျပီးေတာ့ ဓမၼသစ္ထဲက ေဟျဗဲၾသဝါဒစာကို ဘယ္သူေရးတာပါလဲ?



အေျဖ။ ေမာေရွသည္ ပညတၱိက်မ္းငါးက်မ္းကို ေရးသားရသည့္အရာအတြက္ ဒုကၡကို ေတြးကာ သနားမိပါသည္။ ၾကည့္ပါ ထိုအျဖစ္အပ်က္ကိုသာမက ေနာင္ၾကြလာမည့္ ကယ္တင္ရွင္ အေၾကာင္းႏွင့္ စပ္လွ်ဥ္း၍ပင္ ကမၻာဦး ၃း၁၅ တြင္ေတြ႔ရျခင္းက အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း။ ဘုရားရွင္သည္ သူ၏ အနာဂတႆညာဏ္ေတာ္ျဖင့္ ဖြင့္ျပထား၍ ေရးသားထားေသာ ထိုက်မ္းငါးက်မ္းကို ေရးသားေသာ ေမာေရွအား အသင္ေနာက္ထပ္မည္ကဲ့သို႔ေသာ ေမးခြန္းျဖင့္ ဘုရား၊ တရားေရးရာတြင္ မိုက္တြင္းနက္ေနဦးမည္နည္း။
ေဟျဗဲၾသ၀ါဒ စာေစာင္အား ေပါလုေရးသားခဲ့ပါသည္။ အေထာက္အထားကို ၾကည့္လိုပါက.. ေပါလုသည္ ႏို႔အား အျမဲတမ္း မရင့္က်က္ေသာ အသက္တာကို အျမဲေျပာခဲ့သလို၊ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူသည္ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ အသက္ရွင္လိမ့္မည္ဆိုေသာ စကားကို ( ေရာၾသ၀ါဒ၊ ဂလာတိ၊ ႏွင့္ ေဟျဗဲ) ေရးခဲ့သည္။


ေမးခြန္း(၈)

ထိုအခါကိုယ္ေတာ္က"ငါသည္ေပ်ာက္ေနေသာသိုးစု ျဖစ္သည့္ဣသေရလအမ်ိုးသားမ်ားအတြက္သာ လွ်င္လာေရာက္ျခင္းျဖစ္သည္" ဟုေျဖျကားေတာ္မူ၏။ (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၁၅:၂၅)


ေယရႈကုိယ္တိုင္ကဝန္ခံထားတာက အစၥေရးလ္လူမ်ဳိးေတြအတြက္သာ လူ႕ျပည္ကုိေရာက္လာျခင္းျဖစ္ပါတယ္လို႕ ဆိုထားပါတယ္။ အဲဒါဆိုရင္ လူသားတစ္ရပ္လံုးအတြက္မဟုတ္ဘူးေပါ့။ အဲဒါဆိုရင္ ေယရႈဟာ ဂ်ဴးမဟုတ္တဲ့လူမ်ဳိးျခားေတြအတြက္ မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာလက္ခံလား? ဂ်ဴးမဟုတ္တဲ့လူေတြ ကယ္တင္ျခင္းမရေတာ့ဘူးလား?
အဲဒါကိုလက္ခံႏုိင္ေလာက္တဲ့ အေျဖေပးပါ။


အေျဖ။ ခရစ္ေတာ္သည္ မိမိလူမ်ိဳးေတာ္မ်ားအတြက္ လာခဲသည္ကို ေယာဟန္ ၁း၁၄ တြင္ၾကည့္ပါ၊ သို႔တိုင္ေအာင္ ယေန႔ လူမ်ိဳးခြဲျခားေနေသာ လူ႔ေဘာင္ႀကီးတြင္ အကြ်တ္တရားလမ္းကို ရႏိုင္ရန္ လမ္းစမရွိေသာ ကြ်ႏု္ပ္တို႔အားလံုး ( တပါးအမ်ိဳးသားမ်ား) အတြက္ဂ်ဴးမ်ား၏ ျငင္းပယ္ျခင္းအားျဖင့္ ဖြင့္ေပးေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ၄င္းမွာ ဘုရားျမတ္၏ ႀကီးျမတ္ေသာ အၾကံအစည္ေတာ္ႏွင့္ မဟာကရုဏာေတာ္မည္မွ် ႀကီးျမတ္ေၾကာင္းကို အတိအလင္းသိျမင္ႏိုင္ပါသည္။ အေဆြစာ႐ႈသူသည္ မည္မွ်တိုင္ေအာင္ လူမ်ိဳးေရး အစြဲျဖင့္ ဘဝႏြံတြင္ နစ္ေနမည္နည္း၊ အမ်ိဳး၊ ဘာသာ တို႔မည္သည္ လႊတ္ရာလမ္းကို မေပးႏိုင္ပါ၊ ဘုရားကို ဘုရားလိုျမင္မွသာ ( အစြဲကြ်တ္မွသာ) ဤဝဲဩဂမွ လႊတ္ႏိုင္ေပမည္ကို အထူးသတိျပဳေစခ်င္ပါသည္။ လူသားလံုးကို ဖန္ဆင္းေသာ ဘုရားရွင္က ဦးစြာ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးမ်ားအားျဖင့္ ဤေလာကႀကီးအား အကြ်တ္တရားလမ္းကို သိေစရန္ ေရြးခ်ယ္ေတာ္မူခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးသည္ ဘုရားရွင္၏ အစီအစဥ္တြင္ အဓိက လူမ်ိဳးေတာ္အတြက္ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ကယ္တင္ျခင္းအကြ်တ္တရားလမ္းစဥ္အတြက္မူကား ကြ်ႏု္ပ္တို႔ လူမ်ိဳးတြင္ရွိေသာ အျမင္က်ဥ္းေသာ လူမ်ိဳးေရး ေဘာင္ကန္႔သတ္မႈမရွိေၾကာင္း အေဆြရွင္းလင္းျမင္ေတြ႔ႏိုင္ပါေစ။



ေမးခြန္း(၉)

သခင္ေယရႈကလည္း"အမွန္အကန္ငါဆိုသည္ကား၊ ဥစၥာျကြယ္ဝသူသည္ဘုရားသခင္၏နိုင္ငံေတာ္သို့ ဝင္နိုင္ရန္ခဲယဥ္းလွ၏။- တစ္ဖန္ငါဆိုသည္ကား၊ အပ္နဖားကိုကုလားအုပ္ လွ်ိုဝင္ရန္လြယ္လိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္၏နိုင္ငံေတာ္ သို့ဥစၥာၾကြယ္ဝသူဝင္နိုင္ရန္ကားခဲယဥ္းလွ၏" ဟု တပည့္ေတာ္တို့အားမိန့္ေတာ္မူ၏။ (ရွင္မႆဲ ၁၉:၂၃-၂၄)

သူေဌးေတြေကာင္းကင္ဘံုေရာက္ဖို႕က အပ္နဖားေပါက္ထဲကို ကုလားအုပ္ဝင္ဖို႕ထက္ကို ပိုခက္တယ္လို႕ေျပာထားပါတယ္။ အဲဒါ လံုးဝမျဖစ္ႏုိင္ဘူးလို႕ ေယရႈက သြယ္ဝိုက္ဆိုလိုက္တာပါပဲ။ အပ္ေပါက္ထဲ ကုလားအုပ္အေကာင္ၾကီးက ဘယ္လိုလုပ္ဝင္လို႕ရမွာလဲ။ ကုလားအုပ္ေမႊးဆိုလည္း ျဖစ္ႏုိင္ေသးတယ္။ ဒါဆိုအခုေခတ္ခရစ္ရွန္ မစ္ရွင္နရီၾကီးေတြကို ဓနအင္အားနဲ႕ျဖည့္တင္းေနၾကတဲ့ ကမာၻတစ္ဝွမ္းကသူေဌးၾကီးေတြ ေသရင္ဘယ္ေရာက္ၾကမွာပါလဲ? ငရဲပဲေပါ့မဟုတ္ဘူးလား။



အေျဖ။ ဤေနရာတြင္လည္း ခရစ္ေတာ္ဘုရားက ႀကြယ္ဝခ်မ္းသာျခင္းကို ေျပာသည္မဟုတ္သည္ကို မသိေသာအေဆြစာ႐ႈသူသည္ ထိုက်မ္းခ်က္ကိုပင္ အဆံုးတိုင္မဖတ္ေသာသူမွန္း အထင္းသားသိနားလည္ႏိုင္ပါသည္။ ထိုေနရာတြင္ ခရစ္ေတာ္ဘုရားက ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာျခင္းကို အျပစ္ဆိုျခင္းမဟုတ္ပါ။ မိမိတို႔၏ ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာျခင္းကို ဘုရား၊ တရား၊ တမလြန္အေရးထက္ ဦးစားေပးေသာ ေဘာဘသားေကာင္ျဖစ္ေသာ သူေ႒းသားတစ္ဦးကို အတၱဖယ္ခြါရန္ခက္ခဲေနျခင္းေၾကာင့္ ထိုသူမ်ိဳးတို႔သည္ ဘုရားရွင္၏ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဝင္စားရန္ခက္သည္ဆိုေသာ စကားေတာ္ကို မိန္႔ဆိုေတာ္မူခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဥပုဒ္စာေျဖေက်ာင္းသို႔သြားကာ သခၤန္းစာမ်ား ရယူလိုက္ျခင္းက အေဆြအတြက္ အေကာင္းဆံုးပင္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။



ေမးခြန္း(၁၀)

မင္းႀကီးမ်ားကိုလုပ္ႀကံရာမွ ျပန္လာေသာအာျဗဟံကို ခရီးဦးႀကိဳျပဳ၍ ေကာင္းႀကီးေပးၿပီးလွ်င္၊ အာျဗဟံ လွဴေသာလက္ရဥစၥာရွိသမွ်ကို ဆယ္ဘုိ႔တဘို႔ခံယူေသာ ထုိရွာလင္မင္းႀကီးတည္းဟူေသာ အျမင့္ဆံုးေသာဘုရား သခင္၏ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ေမလခိေဇဒက္သည္၊ နာမရင္းအနက္အားျဖင့္တရားမင္း၊ ထုိမွတပါး၊ ၿငိမ္သက္ျခင္းမင္းဟု ဆိုလိုေသာရွာလင္မင္းျဖစ္လ်က္၊ အဘမရွိ၊ အမိမရွိ၊ ေရွးမ်ဳိးစဥ္မရွိ၊ အသက္အပိုင္းအျခားမရွိဘဲ၊ ဘုရားသခင္၏ သားေတာ္ႏွင့္တူ၍၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အရာ၌ အစဥ္အျမဲတည္၏။ အမ်ဳိး၏ အဘအာျဗဟံသည္၊ လက္ရဥစၥာ မ်ားကို ဆယ္ဘုိ႔တဘို႔လွဴ၍ အလွဴခံေသာ ထုိမင္းသည္ အဘယ္မွ်ေလာက္ႀကီးျမတ္သည္ကို ဆင္ျခင္ၾကေလာ့။ (ေဟျဗဲၾသဝါဒစာ ၇:၁-၄)


  • ယာဇ္ပုေရာဟိတ္ ေမလခိေဇဒက္ဆိုတာ မိဘလည္းမရွိ ေရွးမ်ဳိးလည္းမရွိ အသက္အပုိင္းအျခားလည္းမရွိ၊ ဘုရားသခင္ရဲ႕သားေတာ္ဆိုေတာ့ ေယရႈနဲ႕တစ္တန္းတည္းထားျပီး ကုိးကြယ္သင့္ပါတယ္။ အဲဒါခရစ္ရွန္မ်ား ဘာလို႕မကိုးကြယ္ၾကတာပါလဲ?


  • အခုေမးခြန္းေတြကေတာ့ အလြယ္ဆံုးျဖစ္မယ္လို႕ထင္ရတဲ့ ဆယ္ခြန္းကိုေမးထားတာျဖစ္ပါတယ္။ အထက္ပါဘေလာ့ဂါေျဖဖို႕အတြက္ပါ။ ေရွာင္ေျပးေနမယ္ ဒါမွမဟုတ္ ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္ေျဖေနမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ လက္ရွိဘေလာ့ကေန ခရစ္ရွန္ဆန္႕က်င္ေရးဘေလာ့အျဖစ္ ေျပာင္းသြားမွာျဖစ္ေၾကာင္း ျပင္းျပင္းထန္ထန္သတိေပးအပ္ပါတယ္။


အေျဖ။ ေမလခိေဇဒက္အား A type of Christ ဟူ၍သာ သမၼာက်မ္းစာတြင္ ဆိုထားပါသည္။ ခရစ္ေတာ္ဟု မဆိုထားပါ။ထို႔ေၾကာင့္ ကိုးကြယ္ရန္လည္း မလိုအပ္ပါ။ ဘုရားမွ တပါး ကိုးကြယ္ရာ မရွိဆိုေသာ စကားကို ကြ်ႏု္ပ္တို႔ လက္ေတြ႔က်င့္သံုးေသာေၾကာင့္ ခရစ္ေတာ္နည္းတူ မကိုးကြယ္ျခင္းပင္ျဖစ္ေပသည္။ ဆိုပါစို႔ ယေန႔ သင္၏ အေမ၊ အေဖႏွင့္ သဏၭာန္တူေသာသူကို ေတြ႔သည္ဆိုပါစို႔ ထိုသူကို အေဖေခၚမည္လား၊ တဖန္ အေဆြ၏ အေမ (သို႔) ႏွစ္မသည္ ကြ်ႏု္ပ္ဇနီးႏွင့္တူေနေသာေၾကာင့္ အတူေနထိုင္ျခင္းကို ျပဳေသာကြ်ႏု္ပ္သည္ ဘုရား၊ တရား၊ လူမႈေရး၊ စေသာ အရာမ်ားအရ သင့္ေတာ္မည္ေလာ။

အျခားေသာ အမွာစကားမ်ားကို ေျပာၾကားလိုသည္မွာကား ေခြးသည္ ခဲကိုသာေဟာင္၍၊ ျခေသၤ့သည္ လာရာလမ္းကိုရွာ၍ ေျဖရွင္းသည္ဟု နားလည္ရပါေသာ္လည္း အေဆြတို႔သည္ကား ျမန္မာျပည္၏ ဆိုဒ္ဘိုးေအ ျဖစ္ေသာ ပလန္းနက္ ( အဖြဲ႔၀င္ မ်ားအပါအ၀င္) သည္ ဘာသာေရးကိုသာ သြင္သြင္ တိုက္ခိုက္ေရးသားေနခဲ့သည္မွာ ေမွာင္ခိုတရား၀င္အားျဖင့္ ယေန႔တိုင္ေအာင္ပင္ ရွိေနသည္ကို ျမင္တတ္ႏိုင္ၾကပါေစ။ ယဥ္ေက်းမႈ ဦးစီးဌာနရဲ့ ခြင့္ျပဳခ်က္ေအာက္မွာဖြင့္ထားသည္ ဆိုေသာ ပလန္းနက္သည္ အမွန္တကယ္ ယဥ္ေက်းသည္ မယဥ္ေက်းသည္ကိုေတာ့ျဖင့္ ကမၻာက ျမန္မာစာမတတ္လို႔ မသိေပမဲ့ ျမန္မာ ျပည္သားအခ်င္းခ်င္းကေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ သိၾကပါတယ္။


 ျပည္ၾကီးသားမ်ား အေနျဖင့္ အေျဖမွန္သည္ မွားသည္ကို ေကာင္းစြာ ပိုင္းျခားတတ္ႏိုင္ၾကပါေစ ( ဦးစြာ အစြဲအလမ္းကိုသာ ျဖဳတ္လိုက္ပါ )

Friday, February 12, 2010

မွီဝဲအပ္ေသာ အရာေလးပါး ႏွင့္ မမွီဝဲအပ္ေသာအရာေလးပါး။

စတၱာေယာ နိႆာယအာစိကၡိတပၸါ၊ စတၱာရိအကရဏီယာနိစ၊ အာစိကၡတိတပၸါ။ ။စတၱရိ၊ ေလးပါးကုန္ေသာ၊ နိႆာယ ၊ မွီရာတို႔ကို။ အာစိကၡိတပၸါ၊ ၾကားကုန္၏။ ။ စတၱာရိ ေလးပါးကုန္ေသာ၊ အကရဏီယာနိစ၊ မျပဳမက်င့္အပ္သည္တို႔ကိုလည္း။ အာစိကၡိတပၸါနိ၊ ၾကားအပ္ကုန္၏ဟု ဆိုၿပီးမွ။

မွီဝဲရာေလးပါးကိုေျပာသည္မွာကား။

၁။ ပိ႑ိရာေလာပေဘာဇနံ၊ နိႆာယပဗၺဇၨာ၊ တတၴေတယာဝဇီဝံ၊ ဥႆေဟာကရဏီေယာ။

အဓိပၸါယ္ကား။ သလံုးျမင္းေခါင္းျဖင့္၊ တအပ္တဆုပ္ခံရေသာ ဆြမ္း တသက္ပတ္လံုးစားေလာ့။

၂။ ပံ့သကူလစီဝရံနိႆာယ ပဗၺဇၨာ၊ တတၴေတ ယာဝဇီဝံ ဥႆေဟာကရဏီေယာ။

အဓိပၸါယ္ကား။ သခ်ႋဳင္း တစျပင္ လမ္းဆံုလမ္းမ၌ သူတပါးစြန္႔ပစ္၍ ေျမမႈန္႔ အလိမ္းလိမ္းကပ္ေသာ သကၤန္းကို သိကၡာပုဒ္ေတာ္ တည္သမ် ကာလပတ္လံုး ဝတ္ရမည္။

၃။ ရုကၡမူေလန ေသနာသနံ နိႆာယ ပဗၺဇၨာ၊ တတၴေတယာဝဇီဝံ၊ ဥႆာေဟာကရဏီေယာ။

အဓိပၸါယ္ကား။ သစ္ပင္ရင္းတည္းဟူေသာေက်ာင္းကို သိကၡာပုဒ္ေတာ္တည္သမ်ကာလပါတ္လံုး မွီဝဲေလာ့။

၄။ ပုတိမုတၱေဘသဇၨ နိႆာယပဗၺဇၨာ။ တတၴေတယာဝဇီဝံ ဥႆာေဟာကရဏီေဟာ။

အဓိပၸါယ္ကား။ ႏြားက်င္ငယ္ေရျဖင့္ စိမ္ေသာ ဇီးျဖဴရွစ္ရွား အစရွိေသာေဆးကို၊ သိကၡာပုဒ္ေတာ္တည္သမ်ကာလပတ္လံုး မွီဝဲေလာ့။ ဤကား မွီဝဲအပ္ေသာ အရာေလးပါးတည္း။ ဤသိကၡာပုဒ္ ေလးပါးကို မက်င့္ေသာ ရဟန္းသည္ အေမြဆိုးကို ခံရေသာ ရဟန္း၊ သာသနာဖ်က္ ရဟန္းဟူ၍ လယ္တီဆရာေတာ္၏ သာသနာ ဝိေသာဓနီက်မ္း၌ ေဖၚျပထားေလသည္။



မမွီဝဲအပ္ေသာ အရာေလးပါး။



၁။ ေမထုန္မွီဝဲျခင္း။ မဂ္သံုးပါး၌၄င္း၊ တိရိစၦာန္၌၄င္း မမွီဝဲအပ္။

၂။ ဥစၥာကို ခိုးယူျခင္း။ ေရႊစင္တမတ္ ေငြ ၅ိတန္ ပစၥည္းကို ခိုးယူျခင္းမွ ေရွာင္ရမည္။

၃။ အသက္သတ္ျခင္းကိုေရွာင္က်ဥ္ရန္။

၄။ မုသာေျပာျခင္း။ ငါသည္ ဈာန္မဂ္ဖိုလ္ ရၿပီ ယခုဘဝတြင္ပင္ နိဗၺာန္ေရာက္မည္ အစရွိေသာ စကားကို မေျပာရ၊ ထိုေလးပါးတို႔ကို ပါရာဇိက ေလးပါးေခၚသည္။ ထိုေလးပါးကို က်ဳးေသာ ရဟန္းသည္ ပါရာဇိက က်ေသာရဟန္းျဖစ္သည္။ ဤကား သိမ္ထဲက သိကၡာတင္လိုက္ေသာ တရားျဖစ္သည္။

မွတ္ရန္။ ။ ယခုကာလတြင္ကား ပဌမ ေဆာင္အပ္ေသာ အရာေလးပါးတို႔ကို ေဆာင္ေသာ ရဟန္းကာ ဘယ္မွ်ေလာက္ နည္းပါးလိမ့္မည္နည္း စဥ္းစားေတာ္မူၾကပါကုန္ေလာ့။

သမုဒိသံဃာအေၾကာင္း။

ယခုကာလတြင္ ရွိေသာ သံဃာေတာ္တို႔ကား သမုတိသံဃာဟူ၍ေခၚရသည္။ ]သမုတိ} ဟူသည္မွာ အမ်ားက သမုတ္ျခင္းျဖစ္၍၊ သံဃာေခၚၾကစို႔ဟု သမုတ္ၾကသည္ကို ဆိုလိုသည္။ ဘယ္သို႔ သမုတ္ေခၚေဝၚပါသနည္းဆိုေသာ္။ ဥတၱိစတုတၴကမၼဝါအားျဖင့္။ ဥပသမၸဒါကံကိုေဆာင္၍၊ ရဟန္း ခံျခင္းပင္ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ရဟန္းခံျခင္း အေၾကာင္းကို ေဖၚျပပါဦးေတာ့အံ့။

ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ေသာ အလွဴႀကီးကိုေပး၍၊ ဗုဒၶသာသနာကို ၾကည္ညိဳေသာ သူတို႔တြင္ တူမွ်ေသာသူ မရွိဟု ဗ်ာဒိတ္ရေသာ၊ သီရိဓမၼာေသာကမင္းႀကီးအား၊ အရွင္ေမာဂၢလိပုတၱတိႆ အရွင္က၊ မိမိပစၥည္းကို ဤလူ႔ျပည္မွသည္ ျဗဟၼာျပည္တိုင္ေအာင္ စုပံု၍လွဴျငားေသာ္လည္း၊ သာသနာေတာ္ အေမြခံမျဖစ္ေသး။ မိမိ၌ျဖစ္ေသာ သားသမီးတို႔ကို ရဟန္းျပဳေစျခင္းသာလွ်င္၊ သာသနာေတာ္ အေမြခံ ျဖစ္သတည္းဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္မွ သားေတာ္ မဟိႏၵ၊ သမီးေတာ္ သဂၤမိတၱာတို႔ကို ရဟန္းျပဳေစသည္။ ဤနည္းကို အစဥ္မွီးသျဖင့္၊ျမန္မာျပည္တြင္ ေယာက်ၤားတိုင္း ရွင္သာမေဏျပဳေစ၍၊ သကၤန္းဝတ္ေစသည္။ ထိုသို႔ သကၤန္းဝတ္ေသာသူမွသာ၊ သာသနာႏွင့္ ဆိုင္သည္။ ရဟန္း မခံေသာ သူတို႔မွာ သာသနာထမ္း ရဟန္းတို႔၏ အေထာက္အမ၊ ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမ၊ ဥပသကာ၊ ဥပသကီမ မ်သာျဖစ္ေလသည္။ သို႔အတြက္ ရဟန္းခံသည္ဆိုေသာ္ ဘယ္သို႔ဆိုလိုသနည္း။ သိမ္ဝင္၍ ဥတ္ကမၼဝါဖတ္ျခင္းသည္ ဘယ္သို႔ဆိုသည္ကို သိၾကေစရန္ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ေဖၚျပပါမည္။



ဥတၱိစတုတၴကမၼဝါစာအရ ရဟန္းခံျခင္း။





ရဟန္းေလာင္းအား ဆံုးမခဏ္းကို ေရးေသာအခါ၊ စကားရွည္လွ်ား က်ယ္ဝန္းေနမည္ စိုးေသာေၾကာင့္၊ ျမန္မာစကား သက္သက္ျဖင့္သာ ေရးသားရသည္။ အခ်ိဳ႔ေသာ အခ်က္၌သာ ပါဠိကို အနည္းငယ္တည့္သြင္း၍ ေရးထားပါသည္။ ေရွးကာလ လူမ်ားတို႔သည္ မိမိတို႔သိသင့္သိထိုက္ေသာ အရာမ်ားကို မသိရ၊ ယခုကာလမွာ၊ အရာရာတိုင္း တိုးတက္လာ၍၊ ပံုႏွိပ္တိုက္မ်ားစြာတို႔မွ စာအုပ္မ်ား ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကို၊ ပံုႏွိပ္ေရာင္းခ်လွ်က္ ေနၿပီးျဖစ္၍၊ မိမိတို႔အလိုရွိ သိသင့္သိထိုက္ သိအပ္လွေသာ အရာမ်ားတို႔ကို ရွာေဖြၾကည့္ရႈျခင္းအားျဖင့္ သိရေသာ အခြင့္ရွိေလၿပီ။ ထိုသို႔ သိသင့္ သိထိုက္အပ္ေသာ အရာတို႔တြင္ ရဟန္းျဖစ္ျခင္းသည္ ဗုဒၶတရားအတိုင္း ဒုလႅဘတရား ငါးပါးတြင္၊ တပါးအပါအဝင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ လူတိုင္း သိသင့္ သိထိုက္ေသာ သိအပ္ေသာ အရာျဖစ္ေလသည္ႏွင့္ အပိုအလိုမပါေစဘဲ ကမၼဝါနိႆယ် လာသည့္အတိုင္းေရး၍ ေဖၚျပလိုက္ပါသည္။

ပါဠိ။ ။ပဌမံ ဥပၸဇၩံ ဂါဟာေပတေပၸါ။ ။ျမန္မာ၊ ေရွးဦးစြာ ဥပစၩာယ္ ဆရာကိုေရြးလိုက္ပါ။

ပါဠိ။ ။ ဥပဇၩာေယာေမဘေႏၱေဟာတိ။ဟု သံုးႀကိမ္တိုင္တိုင္ ရဟန္းေလာင္းက ဆိုရမည္။ ျမန္မာ၊ ကြ်ႏု္ပ္၏ ဥပစၩာယ္ဆရာျဖစ္ေလာ။



ဥပစၩာယ္ဆရာ လုပ္ရမည့္ရဟန္းက။ ။သာဟု၊ ေကာင္းၿပီ။ လဟု၊ မင္းဥပစၩာယ္ လုပ္ရန္ ဝန္မေလးဟု ဆိုၿပီးမွ။ ။ ပါသာဒိေသန သမၸာေဒထ။ ။ၾကည္ညိဳဘြယ္ေသာ လကၡဏာႏွင့္ ျပည့္စံုေလာ့။ ။ ရဟန္းေလာင္းက။ ။အာမဘေႏၱ။ ။ဟုတ္ပါ၏ဘုရား ဟူ၍ ဆိုေလ။

ဆရာက။ ဥပဇၩဂါေဟေပတြာပတၱစီဝရံအာစိကၡိတဗၺံ။ ။အဓိပၸါယ္ကား။ ဥပဇၩာယ္ဆရာကို ယူၿပီး၍၊ သပိတ္တလံုး၊ သံုးထည္ေသာသကၤန္းကို ဘုရားပညတ္၍ သင့္ကို ကြ်ႏု္ပ္တို႔ၾကားေပအံ့။ ။အယေႏၱပေတၱ။ ။ဤသပိတ္ကို သင္၏သပိတ္ဟုမွတ္။ ။အယံသံဃာဋိ။ ။ ဤဒုကုဋ္သကၤန္းႀကီးကို သင္၏သကၤန္းႀကီးဟုမွတ္။ ။အယံ ဥတၱရ သံေဃာ။ ။ဤသကၤန္းသည္ သင္၏ ကိုယ္ဝတ္သကၤန္းႀကီးဟုမွတ္။ ။အယံအႏၱရဝါသေကာ။ ။ဤသင္းပိုင္သည္ သင္၏ သင္းပိုင္ဟုမွတ္။ သပိတ္၊သကၤန္းတို႔ကို ၾကားေသာအခါ။

ရဟန္းေလာင္းက။ ။အာမဘေႏၱ။ ။ဟုတ္မွန္ပါ၏ မွတ္ပါမည္ဘုရားဆို။ ဂစၦာမိအမုမွိဩကာေသတိဌာသိ။ ။ဆံုးမရန္ အခ်ိန္ၾကျပီျဖစ္၍ သံဃာအလယ္မွထြက္၍ သင့္အပ္ေသာအရပ္၌ ေနေလာ့။

( ရဟန္းေလာင္းကို တဆယ့္ႏွစ္ေတာင္ လြတ္ေသာအရပ္၌ ထားရမည္၊ထားျပီးလွ်င္ ဆံုးမလိုေသာ ကမၼဝါဆရာတို႔ ရြတ္ဘတ္ရမည္မွာ)

ပါဠိ။ ။သုဏာတုေမ ဘေႏၱ သံေဃာ၊ နာေဂါ အာယသၼာေတာ။ တိႆဥပသမၸဒါပခါ၊ ယဒိသံဃႆတၱကလႅံ။ အဟံနာဂံ အႏုသာေသယ်ံ။ ။ ဤသို႔ ဘတ္ၿပီးလွ်င္၊ ရဟန္းေလာင္းရွိရာသို႔ သြား၍ ဆံုးမရမည္။ ။ဆံုးမေသာ စကားမွာ။

ျမန္မာ။ ။ ပဥၥေလာင္းက၊ ယခုကြ်ႏု္ပ္ေမးေသာ စကားမ်ားကို ေစ့ေစ့နားေထာင္၍၊ ဟုတ္ရာ မွန္ရာကို ေျပာေသာ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ။ ဟုတ္တိုင္းမွန္ရာကိုသာ ေျပာပါ။ ရွိက ရွိသည္။ မရွိက မရွိဟုေျပာ၊ မင္းကို အရွက္ကြဲေအာင္ေမးျခင္းမဟုတ္၊ ဘုရား အမန္႔ေတာ္ႏွင့္သာ ငါတို႔ေမးရသည္။

ရဟန္းေလာင္းအား ေမးစစ္ေသာ အခ်က္၌၊ ပါဠိကို မေရးဘဲ ျမန္မာသက္သက္သာ ေရးေပအံ့။

၁။ ေသြးျပည္ယိုေသာအနာရွိသလား၊( မရွိပါဘုရား)။

၂။ ေပြး၊ ညွင္း၊ တင္းတိပ္နာရွိသလား၊ ( မရွိပါဘုရား)။

၃။ ေခ်ာင္ဆိုးနာရွိသလား။ ( မရွိပါဘုရား)။

၄။ ဝက္ရူးနာရွိသလား။ ( မရွိပါဘုရား)။

၅။ လူစင္စစ္ျဖစ္သလား။ ( လူစင္စစ္ျဖစ္ပါသည္ဘုရား)။

၆။ ေယာက်ၤား စင္စစ္ျဖစ္ပါသလား။ ( ေယာက်ၤားစင္စစ္ျဖစ္ပါသည္ဘုရား)။

၇။ ေတာ္လွန္ေသာသူျဖစ္ပါသလား။ ( မျဖစ္ပါဘုရား)။

၈။ သူ႔ေျြကး သူ႔ၿမီးတင္ေသာသူ ျဖစ္ပါသလား။ ( မျဖစ္ပါဘုရား)။

၉။ မင္းခစားေသာသူျဖစ္ပါသလား။ ( မျဖစ္ပါဘုရား)။

၁၀။ အမိ၊ အဘတို႔ အခြင့္လႊတ္ၿပီလား။ ( လႊတ္ပါၿပီဘုရား)။

၁၁။ အသက္ ၂၀ ျပည့္ၿပီလား။ ( ျပည့္ပါၿပီဘုရား)။

၁၂။ သပိတ္သကၤန္း ျပည့္စံုၿပီလား။ ( ျပည့္စံုပါၿပီဘုရား)။

၁၃။ သင္၏ အမည္ကို ဘယ္သို႔ေခၚသနည္း။ ( နာဂ ဟုေခၚပါသည္ဘုရား)။

၁၄။ သင္၏ ဆရာအမည္ကို ဘယ္သို႔ေခၚသနည္း။ ( တိႆ ဟုေခၚပါသည္ဘုရား)။

မွတ္ရန္။ ။ အစကတည္းက အမည္ကို မည္သို႔ေခၚဆို၍ မည္သို႔ေျဖဆိုရန္ ေျပာထားျပီးျဖစ္သည္။

ဤသို႔ေမးသမ်တို႔ကို အလံုးစံုေျဖဆိုၿပီးေသာေၾကာင့္ ငါတို႔သံုးပါးကို ကမၼဝါဆရာဟု မွတ္ေတာ့။ သင့္ကို အလံုးစံုေမး၍ ျပီးေသာေၾကာင့္၊ သံဃာကို ငါတို႔ၾကားဦးမည္။ ဤသိမ္ျပင္ပသို႔ မသြားဘဲ သည္ေနရာမွာ ရပ္ေနဦး၊ ငါတို႔က လာခဲ့ဟုေခၚေသာအခါမွ ငါတို႔ထံသို႔ လာခဲ့ေလာ။

၄င္းရြတ္ဖတ္ရေသာ ကမၼဝါစာမွာ။ ။ သုဏာတုေမ ဘေႏၱ သံေဃာ၊ နာေဂါအာယသၼေတာ၊ တိႆ ဥပသမၸဒါေပေခါ၊ အႏုသိေဌာေသာမယာ၊ ကဒိသံဃႆပတၱကလႅံ၊ နာေဂါအာဂေစၦယ်၊ အာဂစၦာဟီတိဝတၴေဗၺာ။ ( ၄င္းကိုဖတ္ၿပီးလ်င္ ရဟန္းေလာင္းကိုေခၚ၊ ေရာက္လွ်င္ သံဃာအေပါင္းတို႔အား၊ ပဥၥင္းအျဖစ္သို႔ ေလွ်ာက္ေတာင္းရမည္မွာ)။

သံဃဘေႏၱ ဥပသမၸဒံယာစာမိ၊ ဥလႅဳမၼတုမံ ဘေႏၱသံေဃာ အႏုကမၼံ ဥပဒါယ။ ဤသို႔ သံုးႀကိမ္ဆို၍ ေတာင္းရမည္။

ျမန္မာျပန္ေသာ္၊ အရွင္ဘုရားတို႔၊ တပည့္ေတာ္တို႔သည္၊ သံဃာေတာ္မ်ားတို႔ကို ပဥၥင္းအျဖစ္ကို ေတာင္းပါ၏။ အရွင္ဘုရားတို႔၊ သံဃာေတာ္တို႔သည္၊ ကြ်ႏု္ပ္ကို နိဗၺာန္ အက်ိဳးကိုရည္စူး၍၊ မည္းညစ္ေသာ အကုသိုလ္ ဘဝမွ ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းေသာ ကုသိုလ္ဘဝသို႔ တည္ေစပါဘုရား။ ။ဤသို႔ေလွ်ာက္ေတာင္းၿပီးမွ၊ သံဃာေတာ္တို႔က၊ အထက္ကေမးေသာ ေမးခြန္းတဆယ့္ေလးခြန္းကို ျပန္၍ ေမးၿပီး။ ေမးသည္ကို အကုန္ေျဖဆိုၿပီးမွ၊ ေအာက္ပါအတိုင္း ကမၼဝါကိုဖတ္ရမည္။



သုဏာတုေမ ဘေႏၱ သံေဃာ၊ နာေဂါအာယသၼေတာ၊ တိႆ ဥပသမၸဒါေပေခါ။ ပရိသုေဒၶါ အႏၱရာယိေကဟိ ဓေမၼဟိ၊ ပရိပုဏၰႆပတၱစီဝရံ၊ နာေဂါသံဃံဥပသမၸဒံယာစတိ၊ အာယသၼတာတိေႆနဥပဇၩာေယန။ ယဒိသံဃႆပတၱကလႅံ။ သံေဃာနာဂံဥပသမၸာေဒယ်။ အာယသမၼတာတိေႆန ဥပဇၩေယန ဧသာဥတၱိ။

သုဏာတုေမ ဘေႏၱ သံေဃာ၊ နာေဂါအာယသၼေတာ၊ တိႆ ဥပသမၸဒါေပေခါ။ ပရိသုေဒၶါ အႏၱရာယိေကဟိ ဓေမၼဟိ၊ ပရိပုဏၰႆပတၱစီဝရံ၊ နာေဂါသံဃံဥပသမၸဒံယာစတိ၊ အာယသၼတာတိေႆနဥပဇၩာေယန၊ သံေဃာနဂံ ဥပသမၸာေဒတိ အာယသၼာတာတိေႆန ဥပဇၩာေယန၊ ယႆယသၼေတာ ခမတိ နာဂႆ ဥပသမၸဒါ၊ အာယသၼာတာ တိေႆန ဥပဇၩာေယန၊ ေသာတုဏွႆ ယႆနကၡမတိ ေသဘာေသယ်။

ဒုတိယကမၼဝါ။ တတိယကမၼဝါမွာ ဤအတူမွတ္။ ။ဥပသမၸေႏၷာ သံေဃန နာေဂါ၊ အာယသၼတာတိေႆန ဥပဇၩာေယန ခမတိ၊ သံဃႆတသၼာတုဏွိ၊ ဧဝေမတံဓါရယာမိ။ ။ဥပသမၸေႏၷာကစ၍ သံုးႀကိမ္ဖတ္။ ဒုတိယကမၼဝါမွာ ၊ ဒုတိယံပိဧကမတၱံဝဒါမိ ကစ၍၊ ေသာဘာေသယ်တိုင္ေအာင္ ဒုတိယကမၼဝါမွတ္။ ။တတိယကမၼဝါမွာ၊ တတိယံဧကမတၴံဝဒါမိကစ၍၊ ဘာေသယ်တိုင္ေအာင္ တတိယကမၼဝါမွတ္။



၄င္းကမၼဝါ၏ အဓိပၸါယ္မွာကား။ ။ အရွင္ဘုရားတို႔ သံဃာေတာ္တို႔သည္ ကြ်ႏု္ပ္၏ စကားကို နားေထာင္ေတာ္မူပါေလာ့၊ ဘုန္းႀကီး၍ သက္ေတာ္ရွည္ေသာ၊ တိႆ အမည္ရွိေသာ မေထရ္၏ ပဥၥင္းအျဖစ္ကို ငဲ့ေသာ နာဂ အမည္ရွိေသာ ဤပဥၥင္းေလာင္းသည္၊ အႏၱရယ္ကို ျပဳတတ္ေသာ၊ ေသြးျပည္ယိုေသာ အနာ၊ ေပြး၊ ညွင္း၊ တင္းတိပ္နာ၊ ေခ်ာင္းဆိုးနာ၊ ဝတ္ရူးနာတည္းဟူေသာ ငါးပါးေသာ တရားတို႔မွ၊ စင္ၾကယ္သန္႔ရွင္း၏။ ထိုပဥၥင္းေလာင္းအား အဓိဌာန္ေလာက္ေသာ သပိတ္သကၤန္းသည္ျပည့္စံုၿပီ။ နာဂမည္ေသာ ပဥၥင္းေလာင္းသည္ သံဃာကို သက္ေတာ္ရွည္ေသာ တိႆမည္ေသာ ဥပဇၩာယ္ဆရာျဖင့္၊ ျမတ္ေသာ ပဥၥင္းအျဖစ္ကို ေတာင္းပန္ပါ၏။ သံဃာအား ေလွ်ာက္ပတ္ေသာအခါ ရွိေသာကံသည္၊ အကယ္၍ ရွိသည္ျဖစ္အံ့၊ သံဃာသည္ ရွည္ေသာ သက္ေတာ္ရွိေသာ တိႆ အမည္ရွိေသာ ဥပဇၩာယ္ဆရာျဖင့္၊ နာဂ မည္ေသာ ပဥၥင္းေလာင္းကို၊ ပဥၥင္းခံရာ၏။ ဤကား သိေစျခင္းတည္။ ။ အဓိပၸါယ္အခ်ဳပ္မွာ၊ အလံုးစံု စံုစံုလင္လင္အသင့္ရွိျပီျဖစ္၍၊ ပဥၥင္းခံအံ့ေသာငွါ သံဃာေတာ္တို႔ကို သိေစပါ၏ဟူလို။

ေနာက္တပုဒ္မွာ၊ အဓိပၸါယ္ အတူတူပင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထူးျခားတာကိုသာ ေဖၚျပပါေတာ့မည္။

တိႆ အမည္ရွိေသာ ဥပဇၩာယ္ဆရာျဖင့္ ပဥၥင္းခံေသာ ပဥၥင္းေလာင္းကို ျမင္ေသာ ပဥၥင္းအျဖစ္ျဖင့္ အလိုရွိေသာ အၾကင္ရဟန္းသည္ ( ႏွစ္သက္လွ်င္) တိတ္တိတ္ေနရာ၏။ အကယ္၍ မႏွစ္သက္ေသာ ရဟန္းသည္ ( သေဘာမတူလွ်င္) ေျပာပါေလာ့၊ ( သံုးႀကိမ္ေမး)။ ။သံဃာသည္ ပဥၥင္းေလာင္းကို ရွည္ေသာ သတ္ေတာ္ရွိေသာ တိႆ အမည္ရွိေသာ ဥပဇၩာယ္ဆရာျဖင့္ ပဥၥင္းအျဖစ္သည္ျပည့္စံုၿပီ။ သံဃာအား အၾကင္ႏွစ္သက္ျခင္းရွိ၏ ။ထို႔ေၾကာင့္ တိတ္တိတ္ေနသည္ျဖစ္ရာ၏။ ဤသို႔ဆိတ္ဆိတ္ေနသျဖင့္ ထိုသို႔ႏွစ္သက္သည္မွတ္ရာ၏။ ထို႔ေနာက္ ရဟန္းေလာင္းႏွစ္ခ်ဳပ္သကၠရာဇ္မ်ားေရး၍ ေရွာင္အပ္ေသာအရာ ေလးပါး၊ ေဆာင္အပ္ေသာ အရာေလးပါးတို႔ကို ပညတ္ရေလသည္မွာ။

မွတ္ရန္။ ။ဤကမၼဝါစာ၏ အဓိပၸါယ္ သေဘာသြားအတိုင္း။ အခ်ဳပ္ဆိုေသာ္ ငါကဲ့သို႔ ဤသူသည္လည္း ရဟန္းျဖစ္ၿပီ၊ အသြင္အျပင္ အမူအရာ၊ ငါတို႔ႏွင့္တူၿပီဟု၊ သေဘာတူ ဝန္ခံျခင္းပင္ျဖစ္၏။