ကမၻာ၏အမည္မ်ား
သုညကေပၸါ၊ သုညကေပၸါတိ ေဒြကပၸါေဟာႏၱိဟူ၍ က်မ္းလာသည္ႏွင့္အညီ၊ ကမၻာသည္
အက်ဥ္းအားျဖင့္ သုညကမၻာ၊ အသုညကမၻာဟူ၍ ႏွစ္ပါးအျပားရွိ၏။
ထိုႏွစ္ပါးတို႔တြင္၊ သုညကမၻာဟူသည္ကား ဘုရားမပြင့္ တိတ္ဆိတ္ေသာကမၻာ။
အသုညကမၻာဟူသည္ကား၊ ဘုရားပြင့္၍ မတိတ္ဆိတ္ေသာ ကမၻာမည္၏။
အက်ယ္အားျဖင့္၊ အသုညကမၻာတြင္ ငါးပါးအျပားျပားရျပန္ကား အသုညကေပၸါ၊
ပဥၥဝိေဓါ၊ သာရကေပၸါ၊ မ႑ကေပၸါ၊ ဝရကေပၸါ၊ သာရမ႑ကေပၸါ၊ ဘဒၵကေပၸါတိဟူ၍
က်မ္းလာေသာေၾကာင့္၊
၁။ သာရကမၻာ၊ ဘုရားတစ္ဆူပြင့္ေသာကမၻာ။
၂။ မ႑ကမၻာ၊ ဘုရားႏွစ္ဆူပြင့္ေသာကမၻာ။
၃။ ဝရကမၻာ၊ ဘုရားသံုးဆူ ပြင့္ေသာကမၻာ။
၄။ သာရမ႑ကမၻာ၊ ဘုရား ေလးဆူပြင့္ေသာကမၻာ။ [More...]
၅။ ဘဒၵကမၻာ၊ ဘုရား ငါးဆူပြင့္ေသာကမၻာဟူ၍ အက်ယ္အားျဖင့္ ငါးပါးျပန္ေလသည္။
ကြ်ႏု္ပ္တို႔ယခုရွိေနေသာ ဤကမၻာကား ဘဒၵကမၻာမည္၏။ ကမၻာ၏ အမည္မ်ားကို
ကမၻာဦးတည္စ၌ ျဗဟၼာတို႔သည္ ဆင္းသက္၍ ၾကည္႐ႈ၍ နိမိတ္ဘတ္လွ်က္၊ ဤကမၻာသည္
သာရ၊ မ႑၊ ဝရ စသည္ျဖင့္ မွည့္ေခၚၾကေလသည္။
ထို႔ေၾကာင့္၊ စၾကဝဠာ၊ သခ်ၤာတခန္း၊ ေရၾကည္ဝန္းထက္၊ ေပၚထြန္းႏြယ္ဆင့္၊
ၾကာငါးပြင့္တြင္၊ နီရင့္ေရာင္ရႊန္း၊ သကၤန္းငါးဆူ၊ နိမိတ္ယူ၍၊
မိုးသူျဗဟၼာ၊ ထိန္းမွတ္လာသား၊ မဟာကပၸ၊ ဘဒၵကဟု၊ သာလွမည္တြင္၊
ကြ်န္းတြင္လက္ယာ၊ ဇမၺဴခ်ာဝယ္၊ဟူ၍မင္းရဲေက်ာ္စြာ ေအးခ်င္း၌၄င္း။
ေရွးတည္းေႏွာင္းပ်က္၊ ေအာင္ေျမခ်က္ဝယ္၊ ျမရြယ္ပဒံု၊ ရွစ္စံုငါးပြင့္၊
ဆင့္ရရင့္ေၾကာင့္၊ တံုျမင့္မိုးသူ၊ နိမိတ္ဟူ၍၊ ငါးဆူပြင့္ရာ၊ မည္သာဘဒၵ၊
သမိုက္က်ရွင့္၊ ဟုပလိပ္စားေအးခ်င္း၌၄င္း၊ လာသည္ႏွင့္အတိုင္း၊ ဤကမၻာသည္
ပရိကၡရာ ရွစ္ပါး ငါးစံုပါေသာေၾကာင့္၊ ငါးဆူပြင့္ေသာ ကမၻာဟုသမုတ္ၾကေလသည္။
မွတ္ရန္။ ။ သုညကမၻာထိုးေသာအခါ၊ ဘုရားမပြင့္ဟုဆိုရာ ဘုရားသည္ ကမၻာအဆက္ဆက္
ရွိသည္ပင္တည္း။ သို႔ေသာ္လူသတၱဝါတည္းဟူေသာ၊ ဘူတရုပ္ေလာကကမၻာႀကီးသည္
ရွိေတာ္မူေသာ ဘုရားကို မသိေသာေၾကာင့္၊ ဘုရားမပြင့္ ဘုရားမရွိျဖစ္သည္။ ယခု
သာသနာေတာ္အတြင္း ၾကံဳႀကိဳက္ရေသာ္လည္း၊ ဘုရားကို မသိေသာသူ၊
အသေခ်ၤမ်ားေလသည္ျဖစ္၍ ကမၻာသေခ်ၤ၊ သုညေဝ၊ လုေဆြမပြင့္လင္းဟူေသာ
ထြဋ္ေခါင္ဆရာေတာ္ သံေပါက္အတိုင္း၊ သုညကမၻာ ထိုးေသာသူမ်ားေလသည္ဟုမွတ္ေလ။
ခရစ္ယာန္။ ။ခပ္သိမ္းေသာ ငါတို႔အဘျဖစ္ေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္တဆူတည္း
ရွိေတာ္မူ၏။ ဧဖက္ ၄း၆။ ဘုရားမ်ား အရွင္မ်ားဆိုသည့္အတိုင္း၊ ေကာင္းကင္ေပၚ
ေျမႀကီးေပၚမွာ ဘုရားဟူ၍ ေခၚေဝၚသမုတ္ေသာ သူအမ်ားရွိေသာ္လည္း၊
အၾကင္ဘုရားသခင္ အထဲက ခပ္သိမ္းေသာ ဘုရားျဖစ္၍၊
အၾကင္ဘုရားသခင္အဘို႔အလို႔ငွါ ငါတို႔သည္ ျဖစ္ၾက၏။ ထိုခမည္းေတာ္
ဘုရားသခင္တစ္ပါးတည္းသာ ငါတို႔၌ ရွိေတာ္မူ၏။ ၁ ေကာ ၈း၅-၆ လာသည့္အတိုင္း၊
ဘုရားအဆူဆူ ေျမႀကီးေပၚတြင္ ေခၚေသာ္လည္း မုခ်ပရမတၳ ဧကံနိယံနိက၊ နိစၥ၊ ဓူဝ၊
အစိေႏၱယ်၊ ထာဝရျဖစ္ေတာ္မူေသာ ဘုရားကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကား၊ ကမၻာ့ ကမၻာတြင္
တဆူတည္းသာ ရွိေတာ္မူေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆာလံ ၉၀း၁ ၌ကား ေတာင္မ်ားကို
မေဖၚ၊ ေျမႀကီးႏွင့္ ေလာကဓါတ္ကို ဖန္ဆင္းေတာ္ မမူမီ။ ကိုယ္ေတာ္သည္
ေရွးကမၻာ အဆက္ဆက္မွစ၍၊ ေနာက္ကမၻာ အဆက္ဆက္တိုင္ေအာင္
ဘုရားသခင္ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ တနည္း အိုထာဝရဘုရား ကာလအစဥ္ အဆက္ တည္ပါ၏ဟု
ဆာလံ၁၀၂း၁၂ တြင္ေဖၚျပထားေလသည္။
0 comments:
Post a Comment