This is default featured slide 1 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions..

This is default featured slide 2 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions..

This is default featured slide 3 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions..

This is default featured slide 4 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions..

This is default featured slide 5 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions..

Friday, September 11, 2009

ေသေသာက္ၾကဴး ေသာ္လည္း နတ္ျပည္ေရာက္ ` သရဏဥပါသကာ´ အေၾကာင္း

ေသေသာက္ၾကဴး ေသာ္လည္း နတ္ျပည္ေရာက္ ` သရဏဥပါသကာ´ အေၾကာင္း

ယေန႔ခရစ္ယာန္မ်ားႏွင့္ပါတ္သက္၍ မေကာင္းေၾကာင္းအေထြေထြေရးသားကာ ပုတ္ခတ္ေနၾကေသာ္လည္း၊ မိမိ၏အျဖစ္ကို မိမိမျမင္ မိမိဘာသာတရားကိုေတာ့ျဖင့္ အျပစ္မရွိဟု႔ထင္ေနၾကေသာ သူမ်ားအတြက္ `အရက္သမားပင္ ငရဲမွ လြတ္ေၾကာင္း´ ဗုဒၶစာေပတြင္ ေတြ႔ရပါေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ပါရေစ။
၎မွာ ဗုဒၶဘာသာလက္စြဲ ( သာသနာေရးဦးစီးဌာနမွ ထုတ္ေ၀ေသာ စာမွ်က္ႏွာ ၅၃-၅၄ တြင္ေဖၚျပထားးပါသည့္ အတိုင္းပင္ျဖစ္သည္) က်မ္းမွျဖစ္ၿပီး အရက္ေသစာ ေသာက္စားသူပင္ ျဖစ္လင့္ကစား ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေကာင္းရာမြန္ရာ ေရာက္ရသည္ဆိုေသာ အျဖစ္သည္ ၊ ခရစ္ယာန္၏ ေက်းဇူးတရားကို မေကာင္းေဖၚေဆာင္ေသာ သူမ်ားအတြက္ အေျဖ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ၿပီး၊ ကိုေရႊအလိမ္အညာ ေၾကာင္သူေတာ္မ်ား၏ မႈိင္းမိေနေသာ သူမ်ားအတြက္လည္း ေျဖေဆးျဖစ္ေပမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဤအရာကို ေရးသားလိုက္ရျခင္းျဖစ္သည္၊ ျဖစ္ပံုမွာ……………
ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္၌ ဘုရားရွင္၏ ေဆြေတာ္ အမ်ိဳးသား တစ္ေယာက္သည္ အရက္ေသစာကို လူမွန္းသိတတ္သည့္ အရြယ္မွစ၍ မျပတ္မလပ္ ေသာက္စားေလ့ရွိခဲ့သည္။ ထိုသို႔ အရက္ေသစာ ေသာက္စားေလ့ရွိေသာ္လည္း ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာ သံုးပါးအေပၚ၌ ယံုၾကည္အားထားသည့္စိတ္ကား လြန္စြာႀကီးမားခိုင္မာလွ၏။ အဘယ္မ်ေလာက္ႀကီးမားသနည္းဟူမူ……..
တစ္ဦးတစ္ေယာက္က `` သင္သည္ ဘုရားကို ဘုရားမဟုတ္ဘူး။ တရားကို တရားမဟုတ္ဘူး။ သံဃာကို သံဃာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာလွ်င္ေျပာ၊ မေျပာလွ်င္ သင္၏ဦးေခါင္းကို ျဖတ္ပစ္မည္´´ ဟု ဆိုခဲ့လွ်င္`` သင္ျဖတ္လိုျဖတ္ပါ။ ငါ့အေနျဖင့္ ဘုရားကို ဘုရားမဟုတ္ဘူး၊ တရားကို တရားမဟုတ္ဘူး၊ သံဃာကို သံဃာမဟုတ္ဘူးဟု အဘယ္နည္းႏွင့္မွ် မေျပာ၀ံ့ပါ´´…
ဟူ၍ျပန္ေျပာႏိုင္စြမ္းသည္အထိ ရတနာ သံုးပါးအေပၚ၌ ယံုၾကည္အားထားသည့္ စိတ္ဓါတ္ ႀကီးမားလြန္းသည့္ အတြက္ေၾကာင့္လည္း ထိုအမ်ိဳးးသား၏ အမည္ကို အမ်ားက `` သရဏဥပါသကာ´´ဟု ေခၚခဲ့ၾကသည္။
``ထိုသရဏဥပါသကာ´´ ေခၚ ေသေသာက္ၾကဴးအမ်ိဳးသားသည္ ထိုဘ၀မွ ေသလြန္သည္ ရွိေသာ္ ရတနာ သံုးပါးအေပၚ အသက္စြန္႔၍ ယံုၾကည္အားထားေသာ သရဏဂံုစိတ္ေၾကာင့္ နတ္ျပည္သို႔ လားေရာက္ရေလသည္။
ဤသို႔ နတ္ျပည္ေရာက္ရေၾကာင္းကို ဘုရားရွင္က ေဟာေျပာေတာ္မူရာ သရဏဥပါသကာသည္ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး အရက္ေသစာ ေသာက္စားလာခဲ့သူ ျဖစ္ပါလွ်က္ ေသသည့္အခါ နတ္ျပညသို႔ ေရာက္သြားသည္ဆိုေသာ ဘုရားရွင္၏ ေဟာၾကားခ်က္ကို ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ အားလံုးက မယံုၾကည္ႏိုင္ျဖစ္ၾကသည္။ အခ်င္းခ်င္းစုမိတိုင္း ေျပာဆိုၾက၍ ျမတ္စြာလုရားအား ကဲ့ရဲ့ျပစ္တင္ၾကေတာ့သည္။ ဤအေၾကာင္းကို ဘုရားရွင္၏ ဘေထြးေတာ္ ``မဟာနာမ္´´ သာကီ၀င္မင္းက ၾကားရသည့္အတြက္ ဘုရားရွင္အား ေလွ်ာက္ထားရာ…………
မဟာနာမ္ ….. ရတနာ သံုးပါး၌ မတုန္မလႈပ္ သက္၀င္ ယံုၾကည္သူ ``သရဏဥပါသကာ´´ သည္ ေသဆံုးသည့္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ေသာတာပန္ အျဖစ္ေရာက္ၿပီး နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္သြားရျခင္းမွာ မွန္ေပသည္။ ``ရတနာ သံုးပါး၏ ဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္မ်ားက အတိုင္းမသိ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ျခင္း ရတနာ သံုးပါးအေပၚ အသက္စြန္႔၍ မတုန္မလႈပ္ ယံုၾကည္ေသာ သဒၶါတရား ထားရွိျခင္း´´ ဟူေသာ အေၾကာင္းတို႔ေၾကာင့္ ေသရည္ ေသရက္ ေသာက္စားေသာ အကုသိုလ္အား အစြမ္းးသည္ သရဏဂံုတည္ျခင္း၏ ကုသိုလ္စြမ္းအားကို ကာဆီးတားျမစ္ျခင္း မျပဳႏိုင္……… ဟူ၍ ဘုရားရွင္က ျပန္လည္ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ပါသည္ ( သံ၊ ၂။၃၂၆)။
ေက်းဇူးတရားေၾကာင့္ ``ခရစ္ယာန္ ယံုၾကည္သူမ်ား ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေရာက္သည္ကို ´´ ရွင္ဥကၠဌ ကေရးသားေသာ အရာကို ကိုေရႊအလိမ္အညာမ်ားက သေဘာအက်ႀကီးက်ကာ ၀မ္းသားလံုးစို႔ေနၾကေသာ္လည္း ရွင္ေတာ္ေဂါတမက သူ၏ အမ်ိဳး အရက္ေသစာ ေလွာ္စာ သမားႀကီးကိုပင္ အရက္ေသာက္က အပါယ္က်မည္ ေဟာေျပာေနၿပီး ( သူရာေမရယ မဇၹပမါဒ ဌာနံေ၀ရာမဏိ သိကၡာပဒံ သမာဓိယာမိ ) သူ၏ အမ်ိဳးေတာ္ ငယ္စဥ္ကပင္ အရက္ခ်ိဳး အရက္သမား ကိုေတာ့ျဖင့္ နတ္ျပည္၌ နတ္စည္းစိမ္ကိုပင္ ခံစားေနေၾကာင္း ေျပာခဲ့ပါသည္။
ဤေနရာတြင္ ကိုေရႊေၾကာင္သူေတာ္မ်ား စကားအတိုင္း ေျဖႏိုင္ေသာ ေၾကာင္သူေတာ္ရွိက ေျဖေပးပါရန္ ေရးသားလိုက္ရပါသည္၊
ကိုယ့္အျဖစ္ကို ကိုယ္မျမင္ေသာ ေၾကာင္သူေတာ္မ်ားအား ``ေမတၱာလမ္းစဥ္အတိုင္´´ ေဟာေဖၚျပညြန္ႏိုင္ၾကပါေစေသာ္၀္။ အရက္သမားပင္ နတ္ျပည္ေရာက္ႏိုင္က ငရဲက်ရန္ ဤေလာက၌ အေၾကာင္းအရင္းမရွိေတာ့ပါေလ။

ကမၻာ့ အမ်ားဆံုး အမႊာမိခင္ ပဒုမၼာေဒ၀ီ။

ပဒုမၼာေဒ၀ီ ကိုလည္း မေမ့သင့္ေၾကာင္း ဤက႑မွ တင္ျပလိုက္ပါရေစ၊ ယေန႔ အမႊာပူးေမြးဖြားျခင္းတြင္ ၊ ေဟာ တစ္ေယာက္၊ ေဟာတစ္ေယာက္ျဖင့္ ကမၻာ့သမိုင္းတြင္ စံခ်ိန္တင္ရန္ ႀကိဳးစားေနၾကေသာ္လည္း။ ယေန႔ ျမန္မာ့ အေမြအႏွစ္ျဖစ္ေသာ ဓမၼစာေပတြင္ကား ` ပဒုမၼာေဒ၀ီ´´သည္ ကား သားငါးရာကိုပင္ ေမြးဖြားေပးႏိုင္ေသာ အမ်ိဳးသမီးပင္ျဖစ္သည္ကို၊ အားလံုးကိုစား သမိုင္းတြင္ ရန္ေရးသားအသိေပး၊ ႏိႈးေဆာ္လိုက္ရေပသည္။
ယေန႔ ခရစ္ယာန္ ဘာသာႏွင့္ စပ္ဆိုင္၍ကား ႏွာဘူး ``ဆန္းလြင္´´ ( ယခု ဘုန္းႀကီး ၀တ္ေနသူ) ကပင္ ၊ Roman Catholic မွအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကိုပင္ သြားၿပီး ၀ိုက္၍ မရေသာအခါ ေမတၱာမပါ ေရးသား လုပ္ၾကံကာ၊ မတရား ေရးသားထုတ္ေ၀ေသာ စာအုပ္ကိုပင္၊ တကယ့္ အဟုတ္ႀကီးထင္ကာ အထြဋ္အျမတ္ထားကာ၊ ရိုးသားေသာ ခရစ္ယာန္မ်ားအား ေ၀ဖန္တိုက္ခိုက္ကာ ျပဳၾကေျခေသာ္လည္း။ သူတို႔၏ ဇာတ္ေတာ္၊ လုပ္ေတာ္ေတြကိုကား တခ်က္မွ်ပင္ ငဲ့ေစာင့္မၾကည့္အားေတာ့ေပ။

ပဒုမၼာေဒ၀ီ သည္ တကယ္ပင္ ကေလးေပါင္း ၅၀၀ ကိုေမြးဖြား ေပးႏိုင္ပါမည္လား၊ မေမြးဖြားႏိုင္သည္ကို၎ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ရန္ပင္ မရွိေလာက္ေအာင္ ေမာဟ အားႀကီးေနၾကရေလသည္။

ျမန္မာ့ ကမၻာအစ။

ကမၻာဦး လူသားတို႔မွာ ကိေလသာ နည္းပါးသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္၊ နတ္၊ ျဗဟၼာႏွင့္ မျခား ကိုယ္ေရာင္ ကိုယ္၀ါရွိၿပီး ေကာင္းကင္၌ သြားႏိုင္ၾကသည္။ ယင္း ကမၻာဦး လူသားမ်ားအထဲမွ လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီသည့္ လူတေယာက္သည္ အနံ႔အရသာႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ေျမသလင္းခဲကို စံုစမ္းသည့္အေနျဖင့္ လွ်က္ၾကည့္မိသည္၊ ရသ တဏွာျဖစ္ေပၚလာ၍ ထပ္ကာထပ္ကာ စားသံုးသည္။ အတုလိုက္၍ အျခားေသာ ကမၻာဦး လူမ်ားလည္း စားေသာက္ၾကသည္။ ထိုအခါ ကမၻာဦး လူတို႔၏ ခႏၶာကိုယ္မ်ားသည္ ေလးလံလာ၍ နတ္တို႔ကဲ့သို႔ ေကာင္းကင္၌ မသြားႏိုင္၊ ေျမျပင္၌သာ ေျခက်င္သြားႏိုင္ၾကေတာ့သည္။ ရသတဏွာ တိုးပြားမႈေၾကာင့္ ကိုယ္ေရာင္ ကိုယ္၀ါမ်ား ကြယ္ပ၍ တန္ခိုးဣဒၶိပါတ္ မရွိေတာ့ေခ်။ ေျမသင္းခဲမွာ ဆီဥ ေထာပတ္ ပ်ားသကာကဲ့သို႔ အနံ႔အရသာႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ အဟာရတစ္ခုျဖစ္သည္။
တျဖည္းျဖည္း ကမၻာဦး လူသားတို႔သည္ ရုပ္ဆင္းအဂၤါ လွပမႈ အဆင့္အတန္း ကြဲျပားလာခဲ့သည္။ ထိုအခါ လွပသူကို ၀ိုင္း၀န္း ျငဴစူၾက၍ မလွပသူကို မထီမဲ့ျမင္ ျပဳလာၾကသည္။ ထိုအခါ ေမတၱာတရား ပ်က္ျပားလာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေျမသင္းခဲ ေျမဆီလႊာသည္ ကမၻာေျမထု အတြင္းသို႔ ငုပ္လွ်ဴိးေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ကမၻာဦး လူသားတို႔သည္ အလိုအေလွ်ာက္ ျဖစ္ေပၚေနေသာ နမသေလးဆန္မ်ားကို ရယူစားသံုးၾကသည္။ ထိုအခါ အစာအဟာရသည္ အၾကမ္းစားျဖစ္လာ၍ ၀မ္းမီးျဖင့္ ကုန္စင္ေအာင္ ေခ်ခ်က္ျခင္း မျပဳႏိုင္၊ ႂကြင္းက်န္ေသာ အစာၾကမ္းမ်ားကို စြန္႔ထုတ္ႏိုင္ရန္ က်င္ငယ္ေပါက္၊ က်င္ႀကီးေပါက္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာရေတာ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကမၻာဦးလူတို႔သည္ အထီး၊ အမ ကြဲျုပားလာၾကေတာ့သည္။ ေယာက်ၤားႏွင့္ မိန္းမ အခ်င္းခ်င္းတပ္မက္၍ အိမ္ေထာင္ျပဳရာမွ လူသားမ်ား အဆင့္ဆင့္ေပါက္ပြားလာေတာ့သည္။
ယေန႔ ထိုသေလးကိုပင္ ကၽြႏု္ပ္ဆန္မ်ားကို ကၽြႏု္ပ္တို႔စားေနၿမဲပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း။ သိပၸံနည္း အရေသာ္၎၊ အျခား စဥ္းစားခ်ိန္ဆျခင္းျဖင့္၎ ယုတၱတန္သည္၊ မတန္သည္ကို သိျမင္ႏိုင္ပါသည္၊ အမွန္ကား `` မာရန္နတ္၏ အေတြးအေခၚသက္သက္ျဖင့္´´ ဘုရားမလို `` အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေထာ ၀ါဒီ´´ ကို တည္ေထာင္လိုေသာ မာရ္နတ္၏ လွည့္ကြက္ကိုပင္ အဟုတ္ထင္ကာ၊ ပံုမွားရိုက္ေသာ မိစၧာလမ္းစဥ္ပင္ ျဖစ္ေလေတာ့သည္။( သာသနာေရးဦးစီးဌာန၊ သာသနာ ၂၅၃၇၊ ေကာဇာ ၁၃၅၅၊ ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၉၃ ႏွစ္ထုတ္ျဖစ္ပါသည္၊ ႏွာ ၂၄၈-၂၄၉)။
သမၼာက်မ္းစာတြင္ကား ဘုရားရွင္သည္ လူသားအား ဖန္ဆင္း၍ ၊ မနာခံျခင္း၊ တနည္း ဘုရားျဖစ္လိုေသာ စာတန္မာရ္နတ္၏ အတုအေယာင္ တရားကို နာယူ၍ တပည့္ခံခဲ့ေသာ အက်ိဳးဆက္မွ ထို အို၊ နာ၊ ေသျခင္း တရား၀င္ေရာက္လာျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ထို႔အတြက္လည္း တပါးတည္းေသာ သားေတာ္ ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္ကို ေစလြတ္ကာ ကယ္တင္ျခင္း လမ္းကို ဖြင့္ေပးေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ထို႔ေၾကာင့္ လည္း ၾသကာသ ကန္ေတာ့ခန္း ရွင္းလင္းခ်က္ကို ( သာသနာေရးဦးစီးဌာန၊ သာသနာ ၂၅၃၇၊ ေကာဇာ ၁၃၅၅၊ ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၉၃ ႏွစ္ထုတ္ျဖစ္ပါသည္၊ ႏွာ ၃၅) မွ အတိုင္း ေရးသားေဖၚျပလိုက္ပါသည္။

ၾသကာသ။ ။ အခြင့္ျပဳေတာ္မူပါ၊
ကာယကံ။ ။ ကိုယ္ျဖင့္ ေျပာဆိုေသာ အမႈ။
၀စီကံ။ ။ ႏႈတ္ျဖင့္ ေျပာဆိုေသာ အမႈ။
မေနာကံ။ ။ စိတ္ျဖင့္ ၾကံစည္ေသာ အမႈ။
သဗၺာေဒါသ။ ။ ခပ္သိမ္းေသာ အျပစ္တို႔ကို။
ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ။ ။ တစ္ႀကိမ္-သံုးႀကိမ္ေျမာက္ေအာင္။
ရတနာ။ ။ အေလးအျမတ္ ျပဳထိုက္ေသာ။
ဘုရား။ ။ အလံုးစံုကို သိျမင္ႏိုင္ေသာဘုရာ။
တရား။ ။ သတၱ၀ါမ်ားကို ဆင္းရဲတြင္းမွ လြတ္ေစေသာတရား။
သံဃာ။ ။ အရိယာပုဂၢိဳလ္ ( အရိ= ရန္မ်ိဳးအေပါင္းမွ၊ ပုဂၢိဳလ္= ကင္းလြတ္ေသာသူ)
ရတနာ ျမတ္သံုးပါးကို။ ။ ျမင့္ျမတ္ေသာ ထိုသံုးပါးကို။
အရိုအေသ။ ။ ၀ပ္သြားက်ိဳးႏြံျခင္း။
အေလးအျမတ္။ ။ ေလးစားျခင္း။

လက္အုပ္မိုး၍။ ။လက္၀ါးႏွစ္ဖက္ကို စံုညီျပဳ၍။
ရွိခိုးပူေဇာ္။ ။ ရွိခိုးျခင္း။
ဖူးေျမာ္။ ။ ျမင္ေတြ႔ျခင္း။
မာန္ေလွ်ာ့။ ။ ရွိခိုးျခင္း ကန္ေတာ့ျခင္းကို ျပဳရာ၍ မာန္မာနကို ေလွ်ာ့ခ်ၿပီးမွ ရွိခိုးကန္ေတာ့ႏိုင္သည္၊ မိမိကိုယ္ကို ရတနာ သံုးပါးေအာက္နိမ့္က်သည္၊ ညံ့သည္ဟု ယူဆပါမွ ရွိခိုးကန္ေတာ့ႏိုင္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဤရွိခိုးျခင္းသည္ မာန္ေလွ်ာ့ခ်ၿပီး ျဖစ္ပါေၾကာင္း ဖြင့္ဟ ႁမြတ္ဆိုျခင္းျဖစ္သည္။
ကန္ေတာ့ပါ၏။ ။၀န္ခ်ေတာင္းပန္ပါ၏။
ကန္ေတာ့ရေသာအက်ိဳးအားေၾကာင့္။ ။ အက်ိဳးအားျဖင့္။
အပါယ္ေလးပါး။ ။ ( ငရဲ၊ တိရိစၧာန္၊ ၿပိတၱာ၊ အသူရကာယ္ ) ။
ကပ္သံုးပါး။ ။ ငတ္မြတ္ေဘး၊ စစ္ေဘး၊ ေရာဂါေဘး၊
ရပ္ျပစ္ရွစ္ပါး။ ။ ငရဲ၊ တိရိစၧာန္၊ ၿပိတၱာ၊ ျဗဟၼာ ရုပ္မရွိေသာဘံု၊ လူရိုင္း၊ အယူမွား၊ လူစဥ္မမီ၊ သာသနာပ။
ရန္သူမ်ိဳးငါးပါး။ ။ မီး၊ ေရ၊ မင္း၊ ခိုးသူ၊ အေမြခံဆိုး၊
၀ိပတၱိတရား ေလးပါး။ ။အပါယ္ဘံု၊ ဥပဓိမေကာင္းသူ၊ မင္းမဲ့စရိုက္ခ်ိန္၊ ေဖာက္ျပန္ေသာကာလ။
ဗ်သနတရား ငါးပါး။ ။ ေဆြမ်ိဳးပ်က္၊ စည္းစိမ္ပ်က္၊ အနာေရာဂါ၊ သီလပ်က္၊ အယူလြဲ၊
မဂ္တရား။ ။ နိုဗၺာန္သြားရာလမ္း။
ဖိုလ္တရား။ ။နိဗၺာန္သြားရာအက်ိဳး။
နိဗၺာန္တရား။ ။ ထိုနိဗၺာန္ကို ေရာက္ရပါလို၏။

ဤေနရာတြင္ လူတဦး ေကာင္းရာမြန္ရာ ျမန္နိဗၺာန္ သို႔ေရာက္ရန္မွာ ဦးစြား `` အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေထာ ၀ါဒီ´´ ကိုစြန္႔ႏိုင္မွသာလွ်င္ အမွန္လြတ္ရာလမ္းကို ေရာက္ႏိုင္ေပေတာ့မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဧကန္အမွန္ လြတ္လိုုပါက ဘုရားကို ဘုရားလို ျမင္တတ္၍၊ အစြဲ ( ဒိဌိ) ကၽြတ္မွ သာ ေရာက္ရေပမည့္အေၾကာင္း ထင္ရွားစြာ ျမင္ႏိုင္သိႏိုင္ေပေတာ့သည္။

တရားေတာ္ကို ေဂါတမ ပူေဇာ္ေတာ္မူခဲ့ျခင္း။

ေဂါတမသည္ ဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ငါးပါတ္မ် အၾကာ ``အဇပါလ သတၱဟ´´ ၌စံေနေတာ္မူစဥ္ ``ေလာက၌ ရိုေသကိုင္းညြတ္ဖို႔ရာ အႀကီးအကဲ မရွိဘဲ ေနျခင္းသည္ မသင့္ေလွ်ာ္ေခ်၊ ဆင္းရဲအတိျဖစ္၏၊ ငါသည္ အဘယ္မည္ေသာ သူကိုအရိုအေသ အေလးအျမတ္ ျပဳ၍ဆည္းကပ္ေနရပါမည္နည္း´´ ဟုဆင္ျခင္ စဥ္းစားေတာ္မူရာ ေလာကသံုးပါးတြင္ ဘုရားရွင္၏ ဆည္းကပ္ရိုေသမႈ ခံႏိုင္မည့္သူ ( ဆရာတင္ေလာက္သူ) ကို တစ္ဦးတေလမွ်ပင္ ျမင္ေတာ္မမူပါ၊ တန္းတူရည္တူမ်ားကိုလည္း ျမင္ေတာ္မမူပါ။

ထိုအခါ ``ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ထိုးထြင္းသိျမင္အပ္ေသာ တရားေတာ္ကိုပင္ မွီခိုအားထားရာ ဆရာတစ္ဆူ ျပဳ၍ အႀကိမ္ႀကိမ္ အထပ္ထပ္ မျပတ္မွီ၀ဲ ပူေဇာ္ေနရေတာ့မည္´´ဟုၾကံေတာ္မူကာ တရားေတာ္ကိုသာ အရိုအေသ အေလးအျမတ္ ျပဳ၍ ပူေဇာ္ေနေတာ္မူခဲ့သည္ကို ျမင္ေတာ္မူ၏။ ( သံ၊ ၁။ ၁၄၀။ အံ၊၁။၃၂၇။ ဗုဒၶ၀င္၊ ဒု-တြဲ။ ၃၈၇။)
ဤေနရာတြင္ ``ဘုရား ၿပီးေနာက္ တရားသာ ၾကားဘူးပါသည္´´ တရားၿပီးမွ ဘုရားဟူ၍ တျခင္းကို မၾကားဘူးပါေလ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ``ဧေကာ ဗုေဒၶါ´´ တစ္ဆူေသာ ဘုရားကို ပယ္ႏိုင္ေရးအတြက္ လုပ္ဇာတ္ဆင္ေသာ္လည္း ၊ ထိုလီဆယ္မႈတို႔သည္ ``ပုတ္၍ေပၚ၊ ဟုတ္၍ေၾကာ္´´ အမွန္သည္ကား ေပၚလာရျခင္းပင္ျဖစ္ေလေတာ့သည္တကား။
ရွင္ႀကီး ေဂါတမပင္ တရားကို ထိုမ်အားကိုးေနရပါက ယေန႔ ကိုေရႊ ေၾကာင္သူေတာ္တို႔သည္ကား ၊ ထိုတရားကို အားကိုးေသာသူကို ပင္တရားရွင္အျဖစ္ ခံယူကာ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ကာ ေတာင္းေလွ်ာက္ေနၾကျခင္းက၊ ရွင္ႀကီး ေဂါတမ၏ စကားထက္ သူတို႔၏ အေတြးအေခၚတို႔ကိုသာလွ်င္ အစားထိုးကာ ယံုၾကည္မႈကိုတည္ေထာင္ေနၾကေသာ သူမ်ားပင္ ျဖစ္ၾကေပေတာ့သည္။ အမွန္တကယ္ကား ``ဘုရား၊ တရား´´ ဆိုေသာ စကားသည္ မွားေနေသာေၾကာင့္ ``တရား၊ ဘုရား´´ဟူ၍ တရေပေတာ့မည္။ ရွင္းသည္ကား ဘုရားၿပီးမွ တရားလာသည္ကိုကား အားလံုးသိႏိုင္ေပသည္။ ျမန္မာလူမ်ိဳး မေပၚမွီတြင္ ျမန္မာစာ မေပၚႏိုင္၊ မရွိသကဲ့သို႔။ ဘုရား ႏွင့္ တရားတို႔သည္ကား တရားထက္ ဘုရားသည္ ပဓါန ျဖစ္ေၾကာင္းကို အားလံုးသိႏိုင္ၾကပါေစရန္ ေရးသားလိုက္ရေပေတာ့သည္။

ကမၻာ့အံ့ဘြယ္ ဇနကၠမင္းသား။

ျဖစ္ႏိုင္ေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ေပမည္ ဤကား ပံုျပင္ဒ႑ာရီမ်ားတြင္ပင္ျဖစ္သည္၊ သေဘၤာပ်က္ေသာေၾကာင့္ မဟာဇနကၠ မင္းသားသည္ မဟာပင္လယ္ ႀကီးတြင္ ( ၇ ) ရက္လံုးလံု အစားအစာ ေသာက္စားျခင္း မရွိ ဥပုဒ္ေစာင့္၍ ကူးခတ္ေနသည္မွာ တကယ့္ ကမၻာ့ ေရကူး ခ်န္ပီယံႀကီးပင္ ျဖစ္သည္ကို ယေန႔လူသားမ်ားက မွတ္တမ္းတင္ျခင္းမရွိ ေမ့ေနၾကေသာေၾကာင့္ ေရးသားလိုက္ရျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ဧကန္ကာ လူသည္ ယေန႔ကမၻာ့ ခ်န္ပီယံမ်ားပင္ ( ၇ ) ရက္ ေရးကူးႏိုင္သူ မရွိပါ၊ ဤကား ေဘးအႏၱရာယ္ ကင္းရွင္းေးသာ ေနရာမ်ားမွာပင္ မတတ္စြမ္းႏိုင္ပါ၊ ယခုမူကား ဇနကၠသည္ကား အႏၱရာယ္ ထူေျပာေသာ ပင္လယ္ႀကီးထဲမွာပင္ ( ၇ ) ရက္ တိုင္တိုင္ ကူးခတ္ေနခဲ့သည္ကို အဘယ့္ေၾကာင့္ က်ိဳးေၾကာင္းမဲ့စြာ ယံုၾကည္စရာ အျဖစ္သတ္မွတ္ေနၾကသည္မွာ တကယ့္ ငတံုး၊ ငအမ်ားပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ၇ ရက္တြင္ ေရထဲေနပါက၊ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိပါအံ့ေလာ၊ ထိုမ်တိုင္ေအာင္ ဒါဏ္ခံႏိုင္ပါမည့္လား၊ ေနာက္ မစားမေသာက္ ဤမ်ရက္ၾကာေအာင္ လူသည္ ေနႏိုင္ပါမည္ေလာ၊ ယေန႔ Video, Movies မ်ားထဲကကဲ့သို႔ ကိုေရႊ ေၾကာင္သူေတာ္မ်ား၏ ဇာတ္လိုက္ႀကီးျဖစ္ေသာ ဇနကၠသည္ကား လက္ေတြ႔ က်ိဳးေၾကာင္း ခိုင္လံုသည္ ျဖစ္ေစ၊ မခိုင္လံုသည္ျဖစ္ေစ၊ ဒါရိုက္တာ သေဘာအရ ``တရုတ္ဇာတ္ကားမ်ားကဲ့သို႔ မဟုတ္မဟတ္ အေပ်ာ္တမ္း´´ ဇာတ္မ်ားပင္ျဖစ္ေနသည္ကို ျမင္ႏိုင္ေစရန္ျဖစ္ပါေၾကာင္း တင္ျပပါရေစ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဇာတ္လိုက္ကေတာ့ ဒါရိုက္တာ သေဘာအတိုင္း ေအာင္ႏိုင္သူ၊ ျဖစ္ေလမွ ၾကည့္၍ လွေပမည္၊ ယံုလိုကယံု၊ မယံုလိုသူကား အ႐ူးဟူ၍ ထင္ျခင္း တဖက္သတ္ဆန္ေသာ `` မိစၧာ´´မ်ားပင္ျဖစ္ေလေတာ့မည္၊ အကယ္၍ ဇနကၠမင္းသားသည္ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိပါက `` ကမၻာ့စံခ်ိန္တြင္ ထည့္သြင္းရန္ ´´ ေဆာ္္ေၾသာ္ ေပးလိုက္ပါသည္။

ဗုဒၶက ဆံုးမ၍ မရလွ်င္ သတ္ပစ္ျခင္း။

ဤအေၾကာင္းအရာကို ေရးသားရျခင္းက ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားက ခရစ္ယာန္ဘာသာတြင္ ေမတၱာရွင္ျဖစ္လွ်က္ အဘယ့္ေၾကာင့္ လူေတြကို ငရဲသို႔သြားခိုင္းရသနည္း၊ ဤကား ေမတၱာရွင္ မဟုတ္ဆိုေသာေၾကာင့္ ေကာက္ ႏႈတ္ေရးသားေဖၚျပရျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အေၾကာင္းေသာ္ကား မိစၧာ ဆရာ ေၾကာင္သူေတာ္မ်ားကား မည္မွ်ပင္ တရားေဟာေဟာ မကၽြတ္လြတ္ႏိုင္ေသာ အစိမ္းေသမ်ားကဲ့သို႔ပင္ ရွိေနေခ်ေပမည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ခရစ္ယာန္ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား ရန္သူေတာ္ စာတန္၏ သားသမီးပ်ိဳမ်ားျဖစ္ေသာ ကိုေရႊျမန္မာ တုမ်ားအား ေရွာင္ရွားႏိုင္ရန္ ေရးသားရျခင္းပါ၊ သူတို႔စကားႏွင့္ ဆိုရပါက `` မည္သူ႔မွ် နစ္နာေစလိုေသာ ဆႏၵမရွိပါ´´ယခုစာကား ဗုဒၶဘာသာ လက္စြဲက်မ္း ( သာသနာေရးဦးစီးဌာန၊ သာသနာ ၂၅၃၇၊ ေကာဇာ ၁၃၅၅၊ ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၉၃ ႏွစ္ထုတ္ျဖစ္ပါသည္၊ ႏွာ ၉၀) မွ ျဖစ္ပါသည္…… သာမန္လူမဟုတ္- သူေတာ္ေျပာင္မ်ား) မေထရ္ျမတ္ရွစ္ပါးတို႔က သက္သာရာ ရႏိုင္ေၾကာင္း ေအာက္ပါအတိုင္း မိန္႔ႁမြတ္ေျဖၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္…
``မင္းျမတ္…. သင္ မင္းျမတ္သည္ အေကၡာဘိဏီ မကေသာ က်ည္းကုလားမ်ားကို သတ္ျဖတ္ေသေစရာ၌ ( သရဏဂံု တည္သူ တစ္ေယာက္ႏွင့္ ငါးပါးသီလၿမဲသူ တစ္ေယာက္ ပါ၀င္ေသာေၾကာင့္) တစ္ေယာက္ႏွင့္ တပိုင္းအတြက္သာ ( လူသတ္မႈ) အျပစ္ရွိသည္။ ႂကြင္းေသာ ( မိစၧာအယူရွိသူႏွင့္ သီလမရွိသူ) ရန္သူအားလံုးတို႔ကို သတ္မႈ အျပစ္မ်ိဳးေလာက္သာ ရွိသည္ဟု မွတ္ယူသင့္၏….. သင္မင္းျမတ္၏ တိရိစၧာန္ သားသမင္မ်ား ႏြားမ်ားႏွင့္ တူေသာ ရန္သူမ်ားႏွင့္ တကြ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ တပိုင္းတို႔ကို သတ္မိေသာ အကုသိုလ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္ျမတ္ သံုးပါးတည္တံ့ျပန္႔ပြား ထြန္းကားေရးအတြက္ ရည္ရြည္သည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သင္မင္းျမတ္အား နတ္ျပည္ေရာက္ရန္ အႏၱရာယ္၊ မဂ္ဖိုလ္ရရန္ အႏၱရာယ္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ၿပီးခဲ့သည့္ စစ္ပြဲမ်ားကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ႏွလံုးမသာမယာျခင္း ျဖစ္ေနလွ်င္ ယင္းကိုပယ္ေဖ်ာက္ေလာ့´´
ဟုရဟႏၱာ မေထရ္ျမတ္ရွစ္ပါးတို႔က သက္သာရာ ရႏိုင္ေၾကာင္းစကား မိန္႔ႁမြတ္ေျဖၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္( မဟာ၀ံသ အဌကထာ)။

လူအသက္သတ္၍ အျပစ္မရွိဆိုေသာ ဗုဒၶစာေပ။

(အပါဏာတိပါတာ ေ၀ရာမဏိ သိကၡာမဒံ သမာဓိယာမိ = လူအသက္သတ္ျခင္းတည္းဟူေသာ အလိမ္အညာအား အကၽြႏ္ု္ပ္သည္ ေ၀းစြာ ေရွာင္က်ဥ္ပါ၏ ျမတ္စြာဘုရား )
ဤအေၾကာင္းတရားကား ဗုဒၶဘာသာသည္ ေျခာက္ျပစ္ကင္း သဲလဲစင္ကဲ့သို႔ သံကုန္ဟစ္ေနေသာ ကိုေရႊေၾကာင္သူေတာ္မ်ားအတြက္ အေျဖႏွင့္ အမွန္တရားကို ေဖၚထုတ္ျခင္းသက္သက္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ``နစ္နာေစလုိေသာ ဆႏၵမရွိပါ´´၊ ယခုစာကား ဗုဒၶဘာသာ လက္စြဲက်မ္း ( သာသနာေရးဦးစီးဌာန၊ သာသနာ ၂၅၃၇၊ ေကာဇာ ၁၃၅၅၊ ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၉၃ ႏွစ္ထုတ္ျဖစ္ပါသည္၊ ႏွာ ၆၇-၆၈ ) မွ ျဖစ္ပါသည္……
ဒုဌဂါမဏိမင္းႀကီးသည္ အေကၡာဘိဏီ ( ၁-ႏွင့္ သုညေလးဆယ့္ႏွစ္ရွိေသာ သခ်ၤာသည္ `` အေကၡာဘိဏီ´´ အေရအတြက္ ျဖစ္၏။ ပါဠိအဘိဓါန္တ၌ကား ၀ါးအလံုး ၆၀-ကို တစ္စည္းစီ စည္း၍ ၀ါးအစည္း ၆၀-ပံုထားရာ၌ စစ္တပ္ တစ္တပ္က နင္း၍ သြားရာ ၀ါးအားလံုး ေျမမႈန္႔ျဖစ္ေလာက္ေအာင္ မ်ားေသာ စစ္တပ္ကို `` အေကၡာဘာဏီတပ္´´ ဟုဆို၏ မဟာ၀ံသဋီကာ၊ သဒၵနီတိက်မ္းတို႔၌ အဓိပၸါယ္ တမ်ိဳး ဆိုၾကေသး၏ )၊မကေသာ က်ည္းကုလား တို႔ကို သတ္ျဖတ္ႏွိမ္ႏွင္း၍ စစ္ခင္းေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ယင္းကဲ့သို႔ သတ္ျဖတ္ေသေစခဲ့ျခင္းအတြက္ မိမိအား သက္သာရာရႏိုင္ရန္ အေၾကာင္း အခြင့္ေကာင္း ရွိ၊ မရွိ ရဟႏၱာမေထရ္ျမတ္ ရွစ္ပါးတို႔ထံ ေမးျမန္း ေလွ်ာက္ထားခဲ့ရာ ရဟႏၱာ ( ေတာ္တန္ လူေတာ္မ်ားမဟုတ္ေသာ သူတို႔က ) မေထရ္ျမတ္ရွစ္ပါးတို႔က သက္သာရာ ရႏိုင္ေၾကာင္း ေအာက္ပါအတိုင္း မိန္႔ႁမြတ္ေျဖၾကားေတာ္မူခဲ့သည္……
(``မင္းျမတ္…. သင္ မင္းျမတ္သည္ အေကၡာဘိဏီ မကေသာ က်ည္းကုလားမ်ားကို သတ္ျဖတ္ေသေစရာ၌ ( သရဏဂံု တည္သူ တစ္ေယာက္ႏွင့္ ငါးပါးသီလၿမဲသူ တစ္ေယာက္ ပါ၀င္ေသာေၾကာင့္) တစ္ေယာက္ႏွင့္ တပိုင္းအတြက္သာ ( လူသတ္မႈ) အျပစ္ရွိသည္။ ႂကြင္းေသာ ( မိစၧာအယူရွိသူႏွင့္ သီလမရွိသူ) ရန္သူအားလံုးတို႔ကို သတ္မႈ အျပစ္မ်ိဳးေလာက္သာ ရွိသည္ဟု မွတ္ယူသင့္၏….. သင္မင္းျမတ္၏ တိရိစၧာန္ သားသမင္မ်ား ႏြားမ်ားႏွင့္ တူေသာ ရန္သူမ်ားႏွင့္ တကြ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ တပိုင္းတို႔ကို သတ္မိေသာ အကုသိုလ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္ျမတ္ သံုးပါးတည္တံ့ျပန္႔ပြား ထြန္းကားေရးအတြက္ ရည္ရြည္သည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သင္မင္းျမတ္အား နတ္ျပည္ေရာက္ရန္ အႏၱရာယ္၊ မဂ္ဖိုလ္ရရန္ အႏၱရာယ္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ၿပီးခဲ့သည့္ စစ္ပြဲမ်ားကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ႏွလံုးမသာမယာျခင္း ျဖစ္ေနလွ်င္ ယင္းကိုပယ္ေဖ်ာက္ေလာ့´´
ဟုရဟႏၱာ မေထရ္ျမတ္ရွစ္ပါးတို႔က သက္သာရာ ရႏိုင္ေၾကာင္းစကား မိန္႔ႁမြတ္ေျဖၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္( မဟာ၀ံသ အဌကထာ)။

Monday, September 7, 2009

ဘုရားအား လူတို႔သတ္၍မရႏိုင္ေၾကာင္း !

ဗုဒၶါနံ ဇီ၀ိတႆ နသကၠာေကနစိ အႏၱရာေယာ ကတံု တထာ ေမေဟာတု ( အေ၀ဏိကဂုဏ္ေတာ္)

ဗုဒၶါနံ ျမတ္စြာဘုရား၏ ( ေဂါတမကိုေျပာျခင္းမဟုတ္ပါ) ဇီ၀ိတႆ အသက္ေတာ္ကို နသကၠာေကနစိ တစ္စံုတေယာက္ေသာသူမ် အႏၱရာေယာ ကတံု အႏၱရယ္ျပဳျခင္းငွါ တထာ မစြမ္းေစာင္ႏိုင္သကဲ့သို႔ ေမ အကၽြႏု္ပ္၌ ေဟာတု ျဖစ္ပါေစသတည္း ….. ဤကား အေ၀ဏိက ဂုဏ္ေတာ္လာ ဘုရားတစ္ဆူ၏ အရည္အခ်င္းပင္ျဖစ္ၿပီး မၾကာမၾကာလည္း ကိုေရႊျမန္မာတို႔ ရြက္ဖတ္ေနၾကပါသသည္။ သို႔ေသာ္ ယေန႔ ေဂါတမသည္ကား သူတပါး၏ ပေယာဂျဖင့္ ေျခမ အနာရ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ ျမစ္ႀကီးတခုလံုးကိုပင္ ရပ္တန္႔ေစေသာ ေဆးစြမ္းေကာင္းပင္ ေပ်ာက္ကင္းျခင္းငွါ မစြမ္းေစာင္ႏိုင္ခဲ့။ အစြမ္းဆံု ေျပာရပါက ေသျခင္းတရားကိုပင္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါ သို႔ေသာ္လည္း ဖင္ဗူးေတာင္းေထာင္၍ ေၾကာင္သူေတာ္မ်ားကေတာ့ျဖင့္ ဘုရားအသက္ေတာ္ကို မည္သူမ် မသတ္ႏိုင္သကဲ့သို႔ မိမိလည္း မေသလိုေၾကာင္းကို ဟစ္ေအာ္ေနၾကျပန္ပါသည္။ ေရးရျပန္ကလည္း မေကာင္းမွန္းသိေသာ္လည္း ေမတၱာရွင္ ရဟန္းရွင္လူတခ်ိဳ႔ အျခားဘာသာ၀င္မ်ား မေကာင္းေၾကာင္းကို ထင္သလိုေရးေနျပန္ေသာေၾကာင့္ သမိုင္းေပးတာ၀န္သဖြယ္ ေရးရျပန္ပါသည္၊ ေနာက္ဆံုးရွင္ေတာ္ ေဂါတမက `` ငါသည္လည္း ေသျခင္းတရားကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္´´ ဆိုေသာ အမွာစကားကေလးက အရွင္းသားျဖစ္ေသာ္လည္း အ႐ႈပ္တကာ့ အ႐ႈပ္ေကာင္ မာရ္နတ္သားမ်ားက ေမတၱာကိုသြင္သြင္ ေဟာလွ်က္ `` အေနာက္တိုင္း ဘုရား´´ ကိုကိုးကြယ္သူမ်ားဆိုၿပီး ရိုးသားေသာ ေတာသူေတာင္သား ျပည္သူမ်ားကို ခ်ိဳးခ်ိဳးႏွိမ္ႏွိမ္ လုပ္ၾကီဖန္တီးေရးသားတတ္ၾကျပန္ပါသည္။ သို႔တိုင္ေအာင္ ေဂါတမကား ကုလား လူမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ကုလားျပည္၌ပင္ သူ႔အား ယံုၾကည္သူသည္ ၁.၀ ပင္ မရွိပါေခ်၊ ျပည္တြင္းျဖစ္ကို ကိုးကြယ္ရပါက ျပည္တြင္းျဖစ္မွန္သမ်သည္ `` အလိမ္အညာ၊ အၾကံအဖန္၊ အတုအေယာင္၊ ေရွးပေ၀သဏီကအစ အရည္းႀကီးမ်ား´´သာရွိေသာေၾကာင့္ ဇာနည္မ်ိဳးေဟ့ဟု ႏႈတ္ကေအာ္ေသာ္လည္း လက္ေတြ႔ကား ဖြန္ေၾကာင္မ်ိဳးေဟ့ဟုသာ ျပသေနေလသည္။ ကုလားစကားကို အဟုတ္ႀကီးထင္ ကုလားစာစကားရမွ ကၽြတ္တမ္းေရာက္ `` ၾကက္တူေရြး ႏႈတ္လြတ္ရြက္ ျပည္သူျပည္သားမွာ အသိညာဏ္မဖက္ ´´ ဆိုေသာ ေဆာင္ပုဒ္ကိုသာ လက္ကိုင္ထားၾကျပန္ေလသည္။
ခရစ္ေတာ္ဘုရားကေတာ့ ထိုသို႔မဟုတ္ပါ သူမ်ားသတ္၍ ေသခဲ့သည္မဟုတ္ ၁။ အခၽက္က ေယရႈခရစ္ေတာ္ဘုရားက လူသတ္လို႔ေသတဲ့ဘုရားမဟုတ္ပါဘူးလို႔ ဆိုရတာက ေဟာ့ဒီမွာႂကည့္ ‘ငါသည္ ကိုအသက္ကို ကိုယ့္အလိုအေလွ်ာက္စြန္႔၏ ’ ဆိုတာပါပဲ ေနာက္ႃပီး ေယရႈခရစ္ေတာ္ရဲ့ ကားတိုင္ခရီးစၪ္မွာႂကည့္ရင္လည္း ခရစ္ေတာ္ဘုရားက ‘ အကြ်ႏု္ပ္၏ အသက္ဝိညာၪ္အား ကိုယ္ေတာ္လက္သို႔အပ္ပါ၏ ’ လို႔ဆိုထားတယ္ကြာ ေနာက္ လူသတ္သမားက လွံႁဖင့္ ထိုးသတ္ရန္ႂကည့္ႃပီး ေသမေသကိုစမ္းေတာ့ ခရစ္ေတာ္ဘုရားက ‘ အသက္ေတာ္ကို စြန္႔ႃပီးေနႃပီးသား ႁဖစ္ေႂကာင္းကို အရွင္းသားအတိုင္း ’ လို႔ေတြ႔ႁမင္ႏိုင္ပါတယ္ကြာ၊ ဒါ့ေႂကာင့္ ငါကလူသတ္လို႔ေသတဲ့ဘုရားဆိုရင္ေတာ့ ငါလည္း မကိုးကြယ္ဘူးလို႔ေႁပာရတာေပါ့ကြာ”
၂။ အခၽက္က “ ခရစ္ေတာ္ ဤေလာကကို ၾကြလာရႁခင္းက တိုက္ဆိုင္မႈ မဟုတ္သလို သာမန္အမႈလည္းမဟုတ္ခဲ့ပါဘူး၊ ဤေလာကကို ၾကြလာမည့္အေႂကာင္းကို ဟိုႏွစ္ေပါင္း ဘီစီ ၇၀ဝ ကတည္းက ႄကိဳတင္ေႁပာထားေသာ ကတိေတာ္စကားႁဖစ္ႃပီး၊ သူ၏ေမြးဖြားႁခင္းမွအစ ေသႁခင္းတိုင္ေအာင္ အနာဂတၲိဆိုတဲ့ တေဘာင့္စကားေတြႏွင့္ ႄကိဳတင္ေႁပာဆိုထားတဲ့အရာေတြပါ။ လက္ေတြ႔ရွင္းရွင္းဆိုႂကပါစို႔ အခု မင္းတို႔ငါတို တေတြအေနႏွင့္ ကာယ၊ ဝစီ၊ မေနာ ဆိုတဲ့ အကုသိုလ္အႁပစ္ေၾကြးေတြကို ေန႔ရက္အစၪ္တိုင္းကၽဴးလြန္ေနႂကႃပီး၊ ကုသိုလ္တပဲ ငရဲတပိႆာ ဆိုတဲ့အတိုင္း သူ႔ကို ကိုယ္မကယ္ႏိုင္သလို၊ ကိုယ့္ကိုလည္း သူမကယ္ႏိုင္ဆိုတဲ့အေႁခအေနမွာ ဘုရားရွင္ က တပါးတည္းေသာ သားေတာ္ ေယရႈခရစ္ကို ဤေလာကသို႔ ေစလြတ္၍ ကိုယ္စားႁပဳ ယႂတာခံခဲ့ႁခင္းႁဖင့္ အသက္လမ္းတံခါးကို ဖြင့္ေပးခဲ့တာက လူတိုင္းအတြက္ႁဖစ္ေပမဲ့ ၊ မာန္ခဝါခၽႃပီး လက္ခံယံုႂကည္ေသာသူတိုင္းအတြက္ ထာဝရအႁပစ္စီရင္ႁခင္းမွ လြတ္ကင္းကာ အို၊ နာ၊ ေသႁခင္းမွ လြတ္ကင္းရာ တမလြန္ေအးႃငိမ္းရာဘဝကို ရရွိပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ေရးသက္သက္မို႔ လြန္စြာအေရးပါအရာ ေရာက္လွပါတယ္ကြာ၊ ဒါကိုမသိႏိုင္ရန္ သမၼာကၽမ္းစာမွကေတာ့ ဤေလာက၏ ဘုရားသည္ သူတို႔၏ဉာဏ္မၽက္စိကိုကြယ္ေစ၏ လို႔ဆိုထားတယ္ကြ”………… ဟူ၍ စာေရးသူတခ်ိဳ႔က ေဖၚျပထားပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အထက္က ဗုဒၶါနံ ဇီ၀ိတႆ နသကၠာေကနစိ အႏၱရာေယာ ကတံု တထာ ေမေဟာတု ( အေ၀ဏိကဂုဏ္ေတာ္) ကုလားစကားအတိုင္း ကိုက္ညီေနသည္ကိုေထာက္၍ ငါ့ဘုရား၊ ငါ့ဘာသာ ဆိုေသာ အေတြးမွားကိုေရွာင္က်ဥ္ကာ သခၤါရ သေဘာတရားကို သိမွတ္ၾကပါေတာ့ဟု တိုက္တြန္းလိုက္ပါရေစ။ သို႔မဟုတ္ အယူတိမ္း၍ အစိမ္းေတြျဖစ္ကုန္ၾကေပေတာ့မည္။

ငါဟုေျပာတိုင္း ယုတ္မာသေလာ?

ငါဟူ၍ေျပာေသာေၾကာင့္ ထာ၀ရဘုရားသည္ ၾကည္ညိဳစရာအျဖစ္ ကင္းမဲ့သည္ဟူေသာစကားသည္ သက္သက္မဲ့ပုတ္ခတ္ေစာ္ကားေသာ လူမိုက္ဆန္ဆန္စကားပင္ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ေရွးဘိုးေဘး ရာဇ၀င္မွ အစၾကည့္တတ္ျမင္တတ္ေသာ မ်က္စိရွိပါက ျမင္ႏိုင္ေသာ အမွန္တရားျဖစ္သည့္နည္းတူ။ မျမင္တတ္ပါကလည္း ထိုသူသည္ အ၀ဇၨာဖံုးလြမ္းေနေသာ မိစၧာသက္သက္သာျဖစ္ေၾကာင္း သိႏိုင္ျမင္ႏိုင္ေစရန္ ဤေခါင္းစဥ္အား ေရးသားလိုက္ရျခင္းပင္ျဖစ္သည္၊
လက္ေတြ႔သာဓကကို ဆိုရပါက ကၽြႏု္ပ္တို႔ ျမန္မာသမိုင္းသည္ မေ၀းေသးပါ တနည္း ရိုးရွင္းစြာေျပာရပါက ျမန္မာဖတ္စာမ်ားတြင္ပင္ ယေန႔ ၾကည့္လွ်င္ျမင္ႏိုင္ပါေသးသည္။ ေနာက္ၿပီး ျမန္မာ့ရုပ္ျမင္သံၾကားမ်ားကုိ၎၊ သတင္းစာေစာင္မ်ားတြင္၎ ျမင္ႏိုင္ပါသည္ ၎တို႔မွာ…………..
၁) ရွင္ဘုရင္တို႔သည္ တိုင္းသူျပည္သားတို႔အား စကားေျပာဆိုရာတြင္ `` မင္းႀကီးမ်ား´´ ဟူ၍ေခၚၿပီးေနာက္ ျပန္၍ထူးျခင္းကို ရၿပီးေသာအခါတြင္ ``ငါကိုယ္ေတာ္ျမတ္´´ဟူေသာ ``ငါ ´´ မ်ားကိုသာသံုေလသည္မွာ ရိုင္းျပေသာ သေဘာမရွိ `` အာဏာစက္တန္ခိုး´´ ကိုသာျပျခင္းျဖစ္သည္ကို ျမင္ႏိုင္၊သိႏုိင္၊ နားလည္ႏိုင္ေပသည္။ သို႔မဟုတ္က ျမန္မာမင္းမ်ားသည္ လူယုတ္မာမ်ားပင္ ျဖစ္ေပေတာ့မည္ တကား။
၂) ရွင္ေတာ္ ေဂါတမ ကိုယ္တိုင္က သူ၏ ေနာက္လိုက္တပည့္သာ၀ကမ်ားကို စကားေျပာရာတြင္ `` ငါႏုစဥ္အခါက ´´ ဟူေသာ စကားကို ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ သံုးသည္ကို အားလံုးေသာ ကိုေရႊျမန္မာမ်ားက သိၿပီး၊ ၎ ``ငါ … ငါ´´ ဆိုေသာ စကားသည္ အျပစ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ အတၱကို မေဖၚေဆာင္။ အရွင္သခင္ျဖစ္ျခင္း၊ ဦးေဆာင္ဦးရြက္ျဖစ္ျခင္းကို ေဖၚေဆာင္ေၾကာင္း ျမင္ႏိုင္သိႏုိင္၊ နားလည္ႏိုင္ေပသည္။ သို႔မဟုတ္က ရွင္ေတာ္ေဂါတမသည္ လူယုတ္မာပင္ ျဖစ္ေပေတာ့မည္ တကား။
၃) စစ္တပ္တြင္၎၊ ၀န္ထမ္းမ်ား၊ ရံုးကန္ ကႏၷားမ်ားတြင္၎ သံုးႏႈံးေသာ `` ငါ… ငါ … ငါ …´´ ဟူေသာ စကားတို႔သည္ ရာထူး၊ ရာခံတြင္ အဆင့္အတန္းကို ေဖၚေဆာင္ျခင္းျဖစ္ၿပီး အျပစ္ႏွင့္ မယွဥ္ေၾကာင္းကို ျမင္ႏိုင္သိႏုိင္၊ နားလည္ႏိုင္ေပသည္။ သို႔မဟုတ္က စစ္တပ္၊ ၀န္ထမ္း၊ ရံုးကန္ ကႏၷားရွိေသာသူမ်ားသည္ လူယုတ္မာမ်ားပင္ ျဖစ္ေပေတာ့မည္ တကား။
ထို႔ေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းေသာ ထာ၀ရအရွင္ဘုရား သခင္က ၊ ထိုအထက္ပါ သခၤါရ ေသြးသား ပုဂၢိဳလ္အားလံုးတို႔ထက္ ႀကီးျမတ္ေသာေၾကာင့္ `` ငါ ´´ သံုးျခင္းသည္ ၾကည္ညိဳဘြယ္ မပ်က္၊ ၾကည္ညိဳ ကိုးစား ကိုးကြယ္ထိုက္ပါသည္။
အမ်ားႀကီးရွိေသာ ဥပမာ ၊ ဥပေမယ်မ်ားထဲမွ အနည္းငယ္ေသာ အထက္ပါ ဥပမာက အမွန္တရားကိုခ်စ္ေသာ ဘုရား၊ တရားကို အမွန္တကယ္ျမတ္ႏိုးေသာ ပုပုရြရြ လူသတၱ၀ါမွန္သမ် ျမင္ႏိုင္သိႏုိင္၊ နားလည္ႏိုင္ေပသည္။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ဆိုရပါက ယေန႔ ဘာသာေရးေခါင္ေဆာင္ဟူ၍ မိမိကိုယ္ကို မိမိေတြးနားထင္ေရာက္ေနေသာ အေမွာင့္ အဖ်က္လုပ္ငန္းကို လုပ္ေဆာင္ေနေသာ ထိုဘာသာေရးဆရာတို႔သည္ စင္စစ္အားျဖင့္ `` မိမိမ်က္ေခ်းကို မိမိမျမင္ သူတပါးမ်က္ေခ်းကိုသာျမင္တတ္ၾကေသာ နလဘိန္းတံုး ဒုႆီလေၾကာင္မ်ားပင္ ျဖစ္ေနပါေၾကာင္း ေရးသားရင္း အသိေပးအပ္ပါသည္။