This is default featured slide 1 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions..

This is default featured slide 2 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions..

This is default featured slide 3 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions..

This is default featured slide 4 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions..

This is default featured slide 5 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions..

Friday, October 30, 2009

ကမၻာပ်က္ျခင္းအေၾကာင္း။

၁။ ကမၻာပ်က္ျခင္းအေၾကာင္း။
ကႎကရဏာ ဧဝံေလာေကာဝိနႆတိ။ ။ အကုသလကရဏာ အကုသလမူေလဟိ၊ ဥႆေႏၷသု ဧဝံေလာေကာ ဝိနႆတိ။ ။ အဓိပၸါယ္ကား။ ။ အကုသိုလ္မူလ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ပ်က္၏ဟုလာ၏။
၁။ ရာဂမ်ားေသာအခါ မီးဖ်က္ေလ၏။
၂။ ေဒါသမ်ားေသာအခါ ေရဖ်က္ေလ၏။
၃။ ေမာဟမ်ားေသာအခါ ေလဖ်က္ေလ၏။
ဟုျပၿပီးမွ၊ ေကစိဝါဒ တည္းဟူေသာ တပါးေသာသူ၏ အယူဟူ၍။
၁။ ေဒါသမ်ားေသာအခါ မီးဖ်က္၏။
၂။ ရာဂမ်ားေသာအခါ ေရဖ်က္၏။
၃။ ေမာဟမ်ားေသာအခါ ေလဖ်က္၏ဟူ၍ သတၱဂၤုတၱရပါဠိေတာ္၊ သတၱသူရိယ သုတ္၌ ဆိုေလ၏။
ေန ၁ စင္း။ —အလံုးစံု သစ္ပင္မ်ားေသာ။
ေန ၂ စင္း။ —ျမစ္ငယ္၊ ထံုးအိုင္ခန္း။
ေန ၃ စင္း။ —ျမစ္ႀကီးငါးသြယ္ခန္း။
ေန ၄ စင္း။ —အိုင္ႀကီးငါးသြယ္ခန္း။
ေန ၅ စင္း။ —သမုဒၵရာ ၄ စင္းခန္း။
ေန ၆ စင္း။ —ေျမႀကီးႏွင့္ ျမင့္မိုရ္မီးဖိုကဲ့သို႔ အခိုးအလွ်ံျဖစ္။
ေန ၇ စင္း။ —အကုန္အစင္ ကြ်မ္းေလာင္ကုန္၏။

၂။ ကမၻာပ်က္ေသာအခါ သတၱဝါမပါ။
ေလာကျဗဴဟာ နတ္တို႔ေၾကြးေၾကာ္သံေၾကာင့္၊ လူတို႔တရားအားထုတ္၍ အဆင့္ဆင့္ အထက္နတ္ျပည္ မီးလြတ္ရာဘံု၌ျဖစ္၏။
အပါယ္ေလးဘံုသားတို႔လည္း၊ အပရာပရိယကံေၾကာင့္၊ အပါယ္မွလြတ္၍၊ ျဗဟၼာ့ဘံုသို႔ေရာက္ကုန္၏။ (မိစၦတၳအရိယာ ကြ်တ္ပံု) ကဌာန္း ပါဠိေတာ္။ အာပါရိေကာ၊ ကပၸေဌာသံဃေတေကာ စူလဝါပါဠိေတာ္၊ ဣတိဝုတ္ပါဠိေတာ္လာ သံဃာသင္းခြဲေသာသူ ငရဲကပ္တကပ္ ခံရ၏။

ထိုေရသည္ အစဥ္အတိုင္းတက္သည္မွ အစဥ္အတိုင္းလြမ္းမိုးေစ၍ နစ္ျမဳတ္ေနေသာ ျဗဟၼာျပည္ တည္ရာ အရပ္၌ ျဗဟၼာျပည္ ထင္းရွာစြာျဖစ္ေလ၏။ နတ္ျပည္တည္ရာအရပ္၌ နတ္ျပည္ထင္ရွားစြာ ျဖစ္ေလ၏။ လူတို႔ျဖစ္ရာ ဌာန၌ကား၊ ရသပထဝီ တည္းဟူေသာ ေျမသည္ ေကာင္းစြာ ေရေပၚထိပ္ထက္တည္လပ္၍၊ မႏုႆ ေလာကဓါတ္ျဖစ္ေလ၏။
ပါဠိ။ ။ သမၸတိ မဟာ ေမေဃာ ဥဌဟိတြာေကာဋိ သတသ ဟႆံ။ ။စကၠဝါေဠသုသဗၺ ဍၯုဌာနပူေရတြာ အႏၱရဓါယတိ။ ။ဣေတာ၊ စိေတာပဟရိတြာ ဥဒကံသ႑ေပႏၱာကေမနဥဒကံဘႆတိ။
မွတ္ရန္။ ။ ပ႑ိတေဝဒနိယ ဒီပဏီက်မ္း မ်က္ႏွာ ၁၇၆၌၊ စိတ္သည္ ေလာကကို ဖန္ဆင္းေၾကာင္း။ စိေတၱႆဧကဓမၼႆ၊ သေဗၺာဝသမဒၶဂူ။ ။ သဂါထာဝဂၢ သံယုတ္ပါဠိေတာ္။ ။ေလာေက၊ ေလာကကို။ စိေတၱန၊ စိတ္သည္။ နိယတိ၊ ျဖစ္ေအာင္ေဆာင္တတ္၏။ ဖ်က္လည္း ဖ်က္ဆီးတတ္၏။ ေလာေက၊ ေလာကကို။ စိေတၱန၊ စိတ္သည္။ ပရိကႆတိ၊ ျပဳျပင္တတ္၏။ စိတၱႆ၊ စိတ္ဟူဆိုအပ္ေသာ။ ဧကဓမၼႆံ၊ တခုေသာတရား၏။ ဝသံ၊ အလိုသို႔။ သေဗၺဝ၊ အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ပင္။ အဒၶဂူ၊ အစဥ္လိုက္ရကုန္၏။
ဤပါဠိေတာ္လာရွိသည့္အတိုင္း။ စိတ္ေၾကာင့္ ေလာကျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေလာကႀကီးကို စိတ္သည္ ျပဳျပင္ဖန္ဆင္းေၾကာင္းကိုဆိုေသာ္၊ ဤေလာကႀကီးသည္ ဘယ္သူ၏ စိတ္ေၾကာင့္ ဖန္ဆင္းလွ်က္ ရွိသနည္း။ ၄င္းစိတ္၏ အလိုကို သိတတ္ေသာ သေဘာသဘာဝကား ဘယ္တရားပါနည္း။ ဥတု၌၊ စိတ္ရွိပါသေလာ။ ထိုသို႔ဆိုေသာ္၊ ဥတုသည္၊ ၾကံစည္ျခင္း၊ စီစဥ္ျခင္း၊ ဆင္ျခင္ပိုင္းျခားျခင္း ရွိႏိုင္ပါသေလာ။ ကံ၌လည္း ထိုသေဘာမ်ားပါပါသေလာဟု မ်ားစြာစဥ္းစားစရာရွိေလသည္။
ခရစ္ယာန္။ ။ ေလာကဓါတ္မွစ၍၊ ေလာကဓါတ္၌ရွိေလသမွ်ေသာ အရာတို႔ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္။ တမန္ေတာ္ ၁၇း၂၄။ အစအဦး၌ ဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ကမၻာဦး ၁း၁ ၄င္းအခ်က္အတိုင္း ဤကမၻာေလာကႀကီးကို ဘုရားသခင္၏ စိတ္အၾကံေတာ္အားျဖင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားလွ်က္ရွိေလသည္။

ခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္တုိ႔အတြက္ လုပ္ၾကံေမးခြန္းမ်ား၏ အေျဖမ်ား

ဒီေမးခြန္ေတြကို ေရးရတာ ဘာသာေရးကုိ တုိက္ခုိက္ လုိတဲ႔ ဆႏၵနဲ႔ ေရးသားျခင္းမဟုတ္ပါ

တိုက္ခိုက္လိုေသာ ဆႏၵႏွင့္ ေရးသားတာ မဟုတ္ပါက ေရးသားရန္ပင္မလိုပါ။ ဘုရား၊ တရားကို ခုတံုးလုပ္ၿပီး ထင္တိုင္းႀကဲေရးသားၿပီးကာမွ မိမိအျပစ္ကို မေပၚေစျခင္ေသာေၾကာင့္ ၀ိနည္းေရွာင္ကာ `ကပၸိယံကေရာမိ´ဟူ၍ ဒကာကို အျပစ္ေရာက္ေစေသာ အသင္ေၾကာင္သူေတာ္မ်ားအတြက္ ကၽြႏု္ပ္ေျဖၾကားလိုက္ပါတယ္။ အတုအေယာင္ ရဟန္း၊ ရွင္လူ အေယာင္ေဆာင္မ်ားအတြက္ သာျဖစ္ေၾကာင္း အကယ္၍ မေက်နပ္ပါက လဲၿပီးေတာ့ ေသလိုက္ပါေတာ့ ေဒ၀ဒတ္ ေနာက္လိုက္၊ မာရ္နတ္ ေနာက္ပါ ဖံုးဖိၿပီး အျပစ္လုပ္ေနၾကေသာ မဘုန္း တဘုန္းမ်ားခင္မ်ာ။

၁. ေကာင္းကင္ႏွင္႔ေျမၾကီးကုိ မဖန္ဆင္းခင္က ထာ၀ရ ဘုရားသခင္ ဘယ္မွာေနပါသနည္း?

ရွင္ေတာ္ေဂါတမက ေလာက၌ မၾကံစည္အပ္ေသာ အရာ ေလးပါကို ေဖၚျပထားပါသည္။ ရွင္ေတာ္ေဂါတမထက္ အတတ္ၾကဴးေယာင္ေဆာင္ေနၾကေသာ ေၾကာင္သူေတာ္ ၾကြက္သူခိုးမ်ား မသိေသးပါက ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးႀကီးကပဲ ညြန္ျပလိုက္ပါရေစေတာ့။

ဘုရားသခင္ဘယ္က စသလည္း၊ သိရင္ေျဖေပးပါတဲ့… အစိေႏ ၱ ယ်အရာေလးပါးကို မသိဘူးလားဆိုေတာ့ သိပါတယ္. သို႔ေသာ္သိလွ်က္ႏွင့္ သူတပါးအေပၚေအာင္ႏိုင္သူအျဖစ္အေတာ္လိုလားေသာေၾကာင့္၎၊ အျခားဘာသာ၀င္မ်ားအား အက်ပ္ရိုက္ကာ ယံုမွားျခင္းမ်ားေ၀၀ါးေစကာ ဒြိဟျဖစ္ေစျခင္းအလို႔ငွါ လုပ္တတ္ၾကေလေသာ အရာမ်ားထဲမွ အခ်ိဳ ႔ကို ဤေနရာမွ ေရးသားရင္း ေဆြးေႏြးလိုပါတယ္…

၁၊ ဘုရားအစကိုေျပာျပပါ… အားလံုးကအၾကိဳးအေၾကာင္းရွိသည္မို႔ေျဖရွင္းပါတဲ့

ဦးစြာေမးခ်င္တာက “က´´ ေရွ႔မွာ ဘာရွိသလည္းဆိုတာအရင္ေျဖေပးပါဦးဗ်ာ …ေနာက္ျပီး “အ´´ ဆိုတဲ့အကၡရာ ရဲ့ေနာက္မွာ ဘာရွိသလဲေပါ့ ။ အားလံုးအေနျဖင့္ http://ashinnanda.blogspot.com မွာလည္းၾကည့္ႏိုင္ပါေၾကာင္းအေၾကာင္းၾကားအပ္ပါသည္ …

၂. ထာ၀ရဘုရား ကုိ မည္သူဖန္ဆင္း ခဲ႔သနည္း? ထာ၀ရ ဘုရားသခင္အျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ရွိလာသည္႔ ထာ၀ရဘုရား၏ အတၳဳပၸတၱိ ကုိ ေဖာ္ျပပါ။

ရူပအစိေႏၱ၊ ၂.ဣဒၶိအစိေႏၱ၊ ၂. ဥာဏအစိေႏၱ၊ ၄. ၀ါစအစိေႏၱ ဟူေသာမႏႈိင္းယွဥ္အပ္ေသာ အနႏၱရုပ္ေတာ္၊ အနႏၱတန္ခိုးေတာ္၊ အနႏၱဥာဏ္ေတာ္၊ အနႏၱစကားေတာ္ အေပါင္းတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူမွသာလွ်င္ မွန္ေသာဘုုရားသခင္ျဖစ္ေတာ္မူ၏၊ ေက်းဇူးေတာ္အစံုဆိုသည္မွာ ဥပမာအားျဖင့္ျပရပါက ဤေလာကတြင္ မိဘတို႔သည္ သားသမီးတို႔အား သက္သက္ေကၽြးေမြးျခင္း ၊ ဆရာသည္ တပည့္တို႔အား အတတ္ပညာကိုသင္ေပျခင္း၊ တစံုအေယာက္ေသာသူသည္၊ မိမိခ်စ္ခင္ေသာသူအား ၀တၳဳပစၥည္းတို႔ကို သက္သက္ေပးကမ္းျခင္း၊ ေကၽြးေမြးျခင္း အရာတို႔သည္ ေက်းဇူးဟူ၍ေခၚကုန္ေလ၏ ။ ထို႔အတူ မွန္ေသာဘုရားသခင္သည္ ဤကမၻာေပၚရွိ လူအေပါင္းတို႔အား မိုးကိုရြာေပးေတာ္မူျခင္း၊ ေန၏အလင္း၊ လ၏အလင္း၊ ၾကယ္နကၡတ္တာရာတို႔ကို အလင္းႏွင့္တကြ၊ ေလကိုရႈဖို႔ေပးျခင္း၊ ေရတည္းဟူေသာ အဟာရမွာစ၍ အခ်ိဳအခ်ဥ္၊ ေဘဇာဥ္ခဲဘြယ္ အစားအေသာက္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို ဥတုရာသီ အလိုက္၊ ဗီဇနိယာမမ်ိဳးႏွင့္တကြ၊ ေပသနားေတာ္မူျခင္းတို႔သည္၎၊ ထိုျပင္မွတပါး မြန္ျမတ္ေသာတရားကို ကိုးကြယ္ေသာသူမွန္သမွ်တို႔သည္ နိစၥထာ၀ရ တည္းဟူေသာ သုခခ်မ္းသာကို ခံစားေစရန္ ေပးသနားေတာ္မူျခင္းမ်ားေၾကာင့္ ေက်းဇူးေတာ္အစံုဟူ၍ဆိုရပါေလသည္။ ဤသို႔ အစိေႏၱယ်၊ အပၸေမယ်၊ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုေသာဘုရားသည္ ဘယ္အခ်ိန္အခါ၊ ဘယ္အရပ္ေဒသကျဖစ္သည္၊ မည္သည့္ပံုသ႑ာန္ရွိသည္ဟူ၍ မၾကံစည္အပ္၊ မႏႈိင္းအပ္ျဖစ္သတည္း၊ မွန္ေသာဘုရားသည္ ေလာကီပုဂၢိဳလ္ ဘုရားမဟုတ္၊ ေလာကုတၱရာပုဂၢိဳလ္ ဘုရားသာလွ်င္ျဖစ္ေလသည္၊ မွန္ေသာဘုရားသည္ ပညာတ္သတၱ၀ါမဟုတ္၊ ပရမတ္ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေတာ္မူ၏၊ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱတရားႏွင့္မကင္းေသာ သခၤါရနယ္ ေလာကီဘံုအတြင္းမွာ ေမြးဖြားျခင္းကိုခံေသာပုဂၢိဳလ္မဟုတ္၊ အိုျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္းႏွင့္အစဥ္ကင္းလြတ္ေတာ္မူ၏၊ နိစၥ၊ သုခ၊ အတၱႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ေလာကုတၱရာဘံုရွင္၊ ေလာကုတၱရာ၏အရွင္ျဖစ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ နယ္အတြင္းမွာ ေမြးဖြားျခင္းခံရသည့္အတြက္၊ ပညာတ္သတၱ၀ါျဖစ္ကုန္ေသာ၊ ေလာကီလူသားအေပါင္းတို႔က ေလာကဥာဏ္ႏု၊ မံသစကၡဳ၊ ပညာတ္မ်က္စိျဖင့္ ၾကည့္ရႈ၍ေမးဖြယ္၊ ၾကံဖြယ္ရာမဟုတ္ေခ်။ ထိုကဲ့သို႔မွန္ေသာဘုရားသခင္း၏ေျခေတာ္ရာကို ပိဋကတ္ကသက္ေသခံသည့္အတိုင္းျပရပါလွ်င္၊ သယမၻဴတံဟူ၍ေခၚသည္၊ သယံ၊ သူမဆိုအလိုလိုျဖစ္ေတာ္မူေသာဘုရား၊ အိုျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္းႏွင့္မကင္းေသာ တစံုတေယာက္ေသာသူ၊ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ သတၱ၀ါတို႔ကေမြးဖြားေသာ တရားက်င့္လူဘုရား၊ ဘုရားေယာင္ ဘုရားတုမဟုတ္ေခ်၊ မွန္ေသာဘုရား၏ အစ၊ ဘုရား၏အေျခကိုလူသည္ အဘယ္နည္းႏွင့္မွ်ၾကံစည္၍မရႏိုင္ၚ ၾကံစည္၍မသိႏိုင္၊ လူသတၱ၀ါတို႔၏ အစ၊ အဆံုးကို ဘုရားကသာ သိႏုိင၍ဘုရား၏အစ၊ အဆံုးကို လူသည္မသိႏိုင္၊ ဘုရားမွန္ကား အစအဆံးမရွိေခ်၊ ဇာတိေတာ္ နဂိုေတာ္ကို လူသည္မၾကံစည္ပအ္၊ မၾကံစည္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ၾကံႀကီးစည္ရာမျပဳသင့္ပါေလ၊ ဤကားပိဋကတ္၏အလိုပင္ျဖစ္ေလေတာ့သတည္း။။ မွန္ေသာဘုရားသည္၊ ဓမၼတာတရားဟုေခၚေသာ နိယာမတရားကို ျပဳျပင္စီရင္ေတာ္မူေၾကာင္း ပိဋကတ္ကသက္ေသခံသည္မွာ။ ဥတု၊ ဗီဇ၊ ကမၼ၊ စိတၱ၊ ဓမၼ၊ ပဥၥနိယာေမာ ဗုဒၶဂၤေလာ၊ ဗုဒၶတိ၀စနေတာအေတၳာ။ ။ဟူ၍န၀မအဂၤုတၳိဳရ္က်မ္းတြင္ ျပဆိုသည့္အနက္ကား၊ ပဥၥနိယာေမာ၊ ငါးပါးေသာတရားတို႔ကို၊ ဗုဒၶဂၤေလာ၊ အလံုးစံုစီရင္ျပဳျပင္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္၊ ဗုေဒၶါ၊ ဗုဒၶမည္ေတာ္မူ၏၊ ဣတိအယံ၊ ဤသည္သာလွ်င္၊ ၀စနေတာ၊ ေဟာေသာ၊ အေတၳာ၊ အနက္တည္း၊။ ၎န္ယာမငါးပါးကို ယထာဓမၼ သာသနာေတာ္ဟူ၍ ေခၚဆိုေလသည္ကို ပါရာဇိကာဏ္က်မ္းတြင္ျပဆိုေသာအရာမွာ၊ ဓပဥၥမေတၱ၊ အဟံမမာ၊ တိညေနာ၊ ယထာဓမၼဇတၱဘာသတိ၊ ယထာဓမၼသာသနႏၱိ၀ုစၥတိ၊ ဟူ၍ပါဠိျပဆိုသည္ကိုေတြ႔ရေလသည္၊ အနက္ကား၊ ဓပဥၥမေတၱ၊ နိယာမတရားငါးပါးတို႔ႏွင့္ျပဳျပင္ျခင္းကိုခံရကုန္ေသာ၊ အဟံမမာတိသညာေတာ၊ ငါကိုငါဟူ၍ အစရွိသျဖင့္ စြဲလမ္းမွတ္သားကုန္ေသာ သတၱ၀ါတို႔ကို။ ဇတၱရထာဓမၼံ၊ ဤနိယာမအတိုင္း၊ ဗုဒၵ၊ ျမတ္စြာဘုရားသခင္သည္၊ ဘာသတိ၊ စီရင္ဆံုးမကုန္၏၊ ဣတိတသမာ၊ ထို႔သို႔စီရင္ျပဳျပင္ကုန္ေသာေၾကာင့္။ ဓပဥၥမေတၱ၊ ဤနိယာမတရားငါးပါးကိုသာလွ်င္၊ ယထာဓမၼသာသနႏၱိ၊ ယထာဓမၼသာသနာဟူ၍၊ ၀ုစၥတိ၊ ဆိုကုန္၏၊ ၎က်မ္းပါဠိ၏ အဓိပၸါယ္မွာ နိယာမတရားငါးပါး၊ ယထာဓမၼသာသနာေတာ္ျမတ္သည္၊ ဘုရားသခင္၏သာသနာေတာ္ျမတ္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဤေလာကႏွင့္တကြ လူအေပါင္းတို႔သည္၊ ရွိခိုးပူေဇာ္ထိုက္သည္ဟူ၍ ျပဆိုေလသည္။ ၎ကိုကား အသိပညာႏွင့္ျပည့္စံုေသာ သူတို႔သာလွ်င္ သိအပ္သည္၊ မိုက္ေသာသူတို႔မွာမူကား၊ သိအပ္ေသာအရာမဟုတ္ေခ်။ ။

သာသနာေတာ္ေခၚျခင္းအရာကို၊ အဘိဓမၼတၳ၀ႏၵနာက်မ္းတြင္ျပဆိုသည္မွာ၊ ဒိဌဓမၼိကသပၸရာယီက ပရမေတၱဟိ ယထာရဟံ၊ သေတၱသာသတိ၊ ဧေတနာတိ သာသနံဟူ၍ ပါဠိလာရိွသည္။ အဓိပၸါယ္ကား၊ ဤနိယာမတရားငါးပါးသည္၊ လူသတၱ၀ါအေပါင္းတို႔အား၊ ယခု ပစၥဳပၸန္ဘ၀၌ ဓိဌဓမၼ အက်ိဳးစီးပြားကို ခံစားရျခင္း၊ တမလြန္ဘ၀၌လည္း အိုျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္ႏွင့္ကင္းလြတ္ေစေသာ အက်ိဳးစီးပြားကို ရေစျခင္းငွာ ျပဳစုတတ္ေသာ အရာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သာသနာဟု၍ေခၚဆိုေလသည္။ ဤကား က်မ္းဂါနပါဠိ လာရွိသည့္အတိုင္း ျပဆိုလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

၃. သာမန္ထူခၽြန္ေသာ လူပုဂၢဳိလ္သည္ပင္ ထူးခၽြန္လာဖုိ႔ ၾကဳိးစား ျဖတ္သန္းလာခဲ႔ရသည္႔ ခုိင္လုံေသာ အတၳဳပၸတၱိ သည္ ရွိ၏ယခုကဲ႔သုိ႔ တုႏႈိင္း

မမွီေသာ ဘုရားဂုဏ္ ႏွင္႔ ျပည္႔စုံသူတြင္ သူတကာႏွင္႔မတူ ဘုရားတဆူျဖစ္ဖုိ႔ ထူးျခားစြာ ၾကဳိးစားျဖတ္သန္းခဲ႔ရေသာ ခုိင္လုံေသာ အတၳဳပၸတၱိ

သည္ ရွိသင္႔လွေပသည္။ ရွိက ေဖာ္ျပပါ။ အက်ဳိးတရား တခု တခု တုိင္းတြင္ အေၾကာင္းတရား သည္ ရွိ၏။ အေၾကာင္းတရား မရွိပဲ အက်ဳိး

တရား ေပၚရုိးထုံးစံ ရွိပါသလား? အခုိင္အမာ ေျဖၾကားေပးပါ။

အတုမရွိ သယံဘူညာဏ္ျဖင့္ မိမိအလိုလို သိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား လို႔ ေနတိုင္း ဖင္ေထာင္ကာ ေအာ္ေနၾကေပမဲ့၊ ဘာကိုေအာ္ေနလို႔ ေအာ္ေနမွန္း မသိေသာ ဗာလာနံ လူမိုက္တို႔၊ သင္တို႔သည္ကား လူအင္အားေတာင့္တင္းကာ၊ အစုအဖြဲ႔ျဖင့္ ရွိပါက မိတၱဟႎသကဲ့သို႔ပင္ မဟာအ၀ီစိငရဲကိုပင္ အိုးစည္ ဗံုေမာင္းျဖင့္ သြားမည့္သူမ်ားပင္ ျဖစ္ေပေတာ့သည္တကား။ ဘုရားဟူသည္ အတုမဲ့ အႏႈိင္းမဲ့ပင္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုသိသည့္အားေလွ်ာ္စြာ ဤေနရာတြင္ အတၳဳပၸတၱိကို ျပဆိုရန္ကား ယေန႔ ေဂါတမသည္ပင္ အခ်ိဳ႔ ေအဒီ ၅ သို႔မဟုတ္ ၆ ရာစုဟူ၍ အတိတက်မရွိ ျဖစ္ေနက်ခ်ိန္မ်ားမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ရွိေနၾကေသာ သူမ်ားက အတိအက်ျဖင့္ ျမန္မာ ခုႏွစ္၊ ေန႔ရက္၊ လမွ်ားျဖင့္ ေဖၚျပေနျခင္းမွာ မည္မွ် ရွက္ဖြယ္လိလိ ျဖစ္ေနပါသနည္း။ ယေန႔ အိႏၵယ ႏိုင္ငံတြင္ မွီတင္းေနထိုင္က်ေသာ သူမ်ားပင္လွ်င္ ထိုေန႔ရက္ကို အာမမခံႏိုင္ျငားအံ့ မေန႔တေန႔ကမွ စာမဖြဲ႔သာ လူမ်ိဳးႏြယ္ အျဖစ္ေပၚလာေသာ ကိုေရႊျမန္မာတို႔က အဘယ္သို႔ သတ္မွတ္ယူဆၾကကုန္ပါသနည္း။ လူက်ိဳးစား၍ ဘုရားကား ဘယ္ေသာအခါမွ ျဖစ္လာမည္ မဟုတ္ပါေပ၊ ထိုအစား ဘုရားကို အာခံေသာ ေဒ၀ဒတ္လမ္းစဥ္ကိုသာ လိုက္ေသာသူျဖစ္လာေပလိမ့္မည္တည္း။ အသင္တို႔၏ ဘုရားဟူမူကား ထင္တိုင္းခ်ဲ႔က်ေသာေၾကင့္ လူစင္စစ္ႏွင့္ပင္ မတူေတာ့ပါေခ်…. ဥပမာျပရပါ

လူတိုင္းႏွင့္မတူေသာအျဖစ္ေတာ္မ်ားကား….

၁။ လူသာမန္ သံုးေတာင္အား သူ႔အေနျဖင့္ တစ္ထြာသာ ရွိေနေသာ္ျငားလည္း၊ သာမန္ အမ်ိဳးသမီးကိုသာ လက္ထပ္ထိမ္းျမား၍ ကေလးရႏိုင္ျခင္း။

၂။ လူသာမန္ကဲ့သို႔ေသာ အရိုးဖြဲ႔စည္းမႈမ်ားမရွိျခင္း။

၃။ လူသာမန္ကဲ့သို႔ေသာ ေမြးဖြားၿပီး ေနာက္ ႏွစ္ခ်ီၾကာမွ စကားေျပာသူမဟုတ္ျခင္း။

၄။ လူသာမန္ကဲ့သို႔မဟုတ္ ေမြးဖြားစ၌ ေျခလွမ္းစတြင္ ၾကာပြင့္ခံျခင္း။

၅။ ဘာမွမသင္ပဲ အရာရာကိုတတ္ၾကြမ္းေနျခင္းမ်ား ( ျမားအတတ္၊ အျခားျခားေသာအစြမ္းမ်ား) က သာမန္မဟုတ္ပါက သူသည္စုန္းကေ၀ပင္ျဖစ္ေပေတာ့မည္။

စသည့္စသည့္အရာမ်ားကို ဇာနည္တိုင္းျပည္ ျမန္မာျပည္၌ အုတ္အုတ္ေသာင္းေသာင္း လက္ခေမာင္းခတ္ေနၾကေသာ္လည္း အသင္တို႔အထင္ႀကီးေသာ ကုလားျပည္၌ကား “ အဲ့လိုေျပာတာလား´´ ဆိုေသာ ျပန္ေမးျခင္းသာ ၾကားခဲ့ရပါသည္။ ဤကား စာသာရွိ လက္ေတြ႔တြင္ ေဂါတမ ေမြးဖြားရာတြင္ပင္ မသိ၊ မရွိ ဆိုျခင္းက အကယ္ပင္ မျဖစ္ခဲ့၍ေလာ။

ဤေနရာတြင္ ဆိုစရာကား ဘုရားဟူသည္ အစအဆံုးမထင္ဟူေသာ ျမန္မာစကားအတိုင္း ဘုရား၏ ဂုဏ္ကို သင္တို႔ေသသည့္တိုင္၊ ေနာင္ ငရဲ၌ ပင္ေရတြက္၍ ရႏိုင္အံမည္ကား မထင္ေလႏွင့္။

၄. ေမြးဖြားလာစကပင္ တဦးႏွင္႔တဦး အတူမညီ ျဖစ္ရသည္႔ အေၾကာင္းမွန္ကုိ ရွင္းျပပါ။

မတူညီရေသာ အေၾကာင္းအရင္းမွန္ကား

—- ဘုရားအလိုေတာ္ကို ျငင္းဆန္ေသာ လူသားတို႔သည္ ဘုရားစာေရ သင့္ျခင္းဟူေသာ ေဘးဒုကၡဆိုးေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းရွင္းရေသာ္ကား ျမန္မာျပည္မွာ ေမြးဖြားေသာသူသည္ ျမန္မာျပည္၏ စိတ္ေနစိတ္ထားအတိုင္း ႀကီးျပင္းရေသာေၾကာင့္ ထိုစိတ္ေန စိတ္ထားႏွင့္ ေလွ်ာ္ညီစြာ ကာလေဒသ အလိုက္ အက်ိဳးေပးတို႔ကား ကြဲျပားရျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ဆိုၾကပါဆို႔ ေခြးမ်ိဳးမွ ေခြးသာ ေပါက္ပါလိမ့္မည္၊ ထိုနည္းအတူ ဘုရား၊ တရားကို လိုသလို ျပဳျပင္ေနၾကေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္စုတို႔သည္ ထို အမဂၤလာ အက်ိဳးဆက္ကို အစဥ္အဆက္တိုင္ေအာင္ ဆင့္ကမ္း သယ္ေဆာင္ေနသည္ႏွင့္ မျခားနားပါေလ။ သင့္အေနျဖင့္ လူေတကို အဆင့္အတန္း အေကာင္းအဆိုး မည္သို႔ပင္ ခြဲျခားသတ္မွတ္ေနပါေစ၊ ဘုရား၊ တရားေဘာင္၌ကား အားလံုးသည္ တညီတညြတ္တည္း က်ိန္ျခင္းကို ခံအပ္ေသာသူမ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဤသို႔ေသာဒုကၡကို ရင္ဆိုင္ေနၾကရျခင္းျဖစ္ပါသည္ဆိုသည့္အေၾကာင္း ဘုရားကား ေအာက္ ေမ်ာက္ကားအထက္သူေတာ္ေကာင္းမဟုတ္ေသာ သူေတာ္ေဖါင္းတို႔ခင္မ်ား။

၅. ထာ၀ရဘုရားသည္ ကမၻာကုိ ဖန္ဆင္းသည္ဟု ဆုိရာတြင္ ဘယ္အက်ဳိးကုိ ေမ်ာ္ကုိးျပီး ဖန္ဆင္းပါသနည္း?

ျမန္မာလိုေရးသားထားေသာ ျမန္မာသမၼာက်မ္းစာကိုပင္ ေကာင္းမြန္မွန္ကန္စြာ ပိုင္းျခား ဖတ္တတ္ျခင္းမရွိေသးသူမ်ားက အဘယ့္ေၾကာင့္ ကုလားစကား ကိုေတာ္သည္ တတ္သည္ဟူ၍ ေျပာႏိုင္ပါအံေတာ့နည္း။ အျမင္က်ယ္ေသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးအျဖစ္ ကမၻာကသိရန္ သမၼာက်မ္းစာကိုေတာ့ျဖင့္ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါဦး။

၆. ခ်မ္းသာေစလုိေသာေၾကာင္႔ဟု ဆုိပါက ယခု ခႏၶာရွိသူတုိင္း ဆင္းရဲအမ်ဳိးမ်ဳိး ၾကဳံေတြ႔ေနရပါသည္ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေစလုိသည္႔ ခ်မ္းသာမျဖစ္

သည္မွာ အနႏၲတန္ခုိးေတာ္ မရွိလုိ႔ ဘာအစြမ္းအစမွ မရွိလုိ႔ ျဖစ္ရသည္ဟု ဆုိပါက ဘယ္လုိျပန္လည္ ေျဖရွင္းႏုိင္ပါသနည္း?

ဘုရားရွင္၏ ဖန္ဆင္းျခင္းတြင္ ထို အို၊ နာ၊ ေသျခင္း စေသာ ဒုကၡေတြ မပါ၀င္ေၾကာင္း သမၼာက်မ္းစာကိုပင္ နည္းနည္းေလာက္မွ မဖတ္ဖူးၾကပါသလား အေယာင္ေဆာင္ သူေတာ္ေယာင္တို႔၊ ထိုသို႔ျဖစ္ေပၚေနၾကရေသာ ဆိုးက်ိဳးမ်ားသည္ကား ဓမၼ ႏၱရယ္၊ ဗုဒၶ ႏၱရယ္ မ်ားေၾကာင့္ျဖစ္သည္ကို သမၼာက်မ္းစာ၌ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မကြယ္ မ၀ွက္ ျမန္မာမ်ားအတြက္ ျမန္မာလို၊ ကုလားအတြက္ ကုလားလို၊ ဗိုလ္လို တတ္သူမ်ားအတြက္ ဗိုလ္လို ေရးသားထားပါေၾကာင္းႏွင့္ နီးစပ္ရာ ခရစ္ယာန္ စာအုပ္ဆိုင္တိုင္းမွာ ၀ယ္ၿပီးဖတ္ရႈေလ့လာၾကပါဦး။ အကယ္၍ မ၀ယ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ မြဲေနပါက ဤ ေမးလ္ လိပ္စာ allmydesireisyou@gmail.com ကိုဆက္သြယ္ပါ ေရာက္ေအာင္ပို႔ေပးပါ့မယ္။
၇-၁၃ အတြက္အေျဖမ်ား

၇. လူသားတုိ႔ ၾကဳံေနရတဲ႔ ဒုကၡဆင္းရဲ အမ်ဳိးမ်ဳိး သည္ ေသခ်ာေလ႔လာၾကည္႔ပါက ခႏၶာရွိသူတုိင္း ဒုကၡမကင္းေၾကာင္း ေသခ်ာပါသည္ ဒါေၾကာင္႔

လူသားတုိ႔ကုိ ဖန္ဆင္းေသာ ထာ၀ရဘုရားသည္ ခ်မ္းသာေပးသလား ဆင္းရဲေပးသလား ဆုိတာ ေျဖၾကားေပးပါ။

၈. လူသားတုိ႔ကုိ ေမတၱာ ဂရုဏာျဖင္႔ ဖန္ဆင္းသည္ဟု ဆုိပါက မည္သူကမွ မလုိခ်င္မေတာင္႔တတဲ႔ အုိရျခင္း နာရျခင္း ေသရျခင္း ဒုကၡဆုိးၾကီးကုိပါ

ဘာေၾကာင္႔ဖန္ဆင္းခဲ႔ပါသနည္း? ထာ၀ရဘုရား၏ ေမတၱာကုိ ရွင္းျပပါ။

၉. ခႏၶာရွိသူတုိင္း ဒုကၡရွိသည္ဟု လူတုိင္းသိၾကပါသည္ သင္ကုိယ္တုိင္လဲ ဒုကၡရွိတာ ျငင္းခ်က္မရွိေသခ်ာပါ၏ ဒုကၡ ျဖစ္ေစႏုိင္သည္႔ ဒီခႏၶာကုိ ထာ၀ရ

ဘုရားက ဖန္ဆင္းေပးသည္ဟု ဆုိပါက ဒုကၡျဖစ္ရျခင္း ရင္းျမစ္ ဒုကၡျဖစ္ေအာင္ျပဳလုပ္သူမွာ ထာ၀ရဘုရားပင္ျဖစ္မေနဘူးလား?

ေက်းဇူးရွင္ဟုေခၚမလား? စဥ္းစာျပီးေျဖၾကည္႔ပါ။

၁၀. ထာ၀ရဘုရားသာ မဖန္ဆင္းခဲ႔လွ်င္ သင္ဒီဒုကၡေတြကုိ ေတြ႔ၾကဳံႏုိင္ပါသလား? ဒီဖန္ဆင္းရွင္၏ လက္ခ်က္ေၾကာင္႔ ေမြးရျခင္းဒုကၡ စီးပြါးေရး လူမူေရး

ပညာေရး က်န္းမာေရး အိမ္ေထာင္ေရး သားေရး သမီးေရး အုိေရး နာေရး ေသေရး ဒုကၡအစုတုိ႔ ျဖစ္ရသည္မွာ မည္သူျငင္းႏုိင္ပါသနည္း။

စဥ္းစားျပီး သဘာ၀က်က် ျငင္းခ်က္ထုတ္ပါ။

၁၁. ထာ၀ရဘုရားသည္ အနႏၲေမတၱာ၊ ဂရုဏာရွင္ျဖစ္ပါလွ်ွက္ ဘာေၾကာင္႔လူ႔ဘ၀ကုိ ၾကမ္တမ္းေစသနည္း? မအုိ မနာ မေသေသာ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံ

ေတာ္သုိ႔ အစကတည္းက ဘာေၾကာင္႔မပုိ႔ဘဲ လူသားတုိ႔ကို ဒုကၡ ခံစားေစသနည္း? အနႏၲေမတၱာ ဂရုဏာရွင္ဆုိေသာ စကားႏွင္႔ကုိက္ညီေအာင္

သုံးႏႈံးေျဖၾကားေပးပါ။

၁၂. ထာ၀ရဘုရားသည္ ေကာင္ကင္ႏွင္႔ေျမၾကီး ေရ သစ္ပင္ ေတာ ေတာင္ လူတိရိစၧာန္တုိ႔ကုိ ဖန္ဆင္းခဲသည္ဟု ဆိုသည္ သုိ႔ေသာ္ ထုိထုိေသာ သက္ရွိ

တုိ႔ အသက္ရွင္ေရးအတြက္ ရွဴရွဳိက္စရာ ေလ ကုိ ဖန္ဆင္းခဲ႔သည္ဟု က်မ္း၌မပါရွိပါ။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ေလ ကုိဖန္ဆင္းသည္ဟူေသာက်မ္း၏စာအုပ္

စာမ်က္ႏွာ အေထာက္အထားတုိ႔ ျဖင္႔ ခုိင္ခုိင္လုံလုံ သက္ေသျပပါ။

၁၃. ေမြးျခင္း ေသျခင္း ဆင္းရဲျခင္း ခ်မ္းသာျခင္း ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ေၾကကြဲျခင္း စသည္႔ အရာရာတုိင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ အလုိေတာ္အတုိင္း သာ ျဖစ္သည္

ဟုဆုိပါက သူတပါး၏ ေစာ္ကားခံရေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသမီးတဦး၏ အျဖစ္ဆုိးသည္ ဘုရာသခင္၏အလုိေတာ္ အတိုင္းဟု သေဘာသက္ေရာက္

ဖြယ္ရွိေပသည္ ဒီလုိဆုိပါက ဘုရားသခင္၏ ဂရုဏာေတာ္က မည္သုိ႔နည္း?

ဤေနရာတြင္ ဘုရားကို ယိုးမယ္ဖြဲ႔ခ်င္ေသာ အသင္အတြက္ အသင္၏ မိခင္အား အကၽြႏု္ပ္ မဒိမ္းက်င့္ကာ အားရပါးရ ျပဳက်င့္ေလက သူ၏ ကံကမေကာင္း၍ေလာ၊ သို႔မဟုတ္ ကၽြႏု္ပ္ကပင္ တဏွာရူး၍ေလာ၊ ကံကိုယိုးမယ္ဖြဲ႔ေသာ သင္တို႔သိေစရန္မွာ ကံသည္=ကမၼ ျပဳလုပ္မႈ သို႔မဟုတ္ ေစတနာဟူ၍ ေခၚသည္ကိုေထာက္ေသာ္ တဏွာရူးထတိုင္းလည္း ကံမမည္သလို အေနအထိုင္မတတ္ေသာ သင့္မိခင္၏ မိန္းမ မပီသျခင္းသည္လည္း ကံကိုယိုးမယ္ဖြဲ႔၍ မရစေကာင္းသည္ကို အသင္နားလည္ႏိုင္ပါေစ။

၁၄. အျပစ္သားကုိ ကယ္တင္ျခင္းသည္ အဆိပ္ပင္ေရေလာင္းျခင္းသာ ျဖစ္ေတာ႔၏ ဥပမာ – သင္႔အေပၚ ေစာ္ကားခ်င္တုိင္း ေစာ္ကားေသာလူယုတ္မာသည္

အျပစ္မွလြတ္ေအာင္ ဘုရားသခင္ထံခ်ဥ္းကပ္ဆုေတာင္း၏ ဘုရားသခင္သည္ လူယုတ္မာ၏ အျပစ္ကုိ ခံယူျပီး ထုိလူယုတ္မာ အျပစ္သားကုိ ခြင္႔လြတ္

ကယ္တင္ခဲ႔ပါလွ်င္ သင္ဘယ္လုိခံစားရမည္နည္း? အဓိပၸါယ္ ရွိပါသလား? ရွင္းျပပါ။

ဥပမာ – သင္ကုိယ္တုိင္ ဆူး ကုိ တက္နင္းျပီး ျဖစ္ေပၚလာတဲ႔နာက်င္မူ႔ဒဏ္ကုိ ဘုရားသခင္ ခံစားပါသလား။ သင္ခံစားပါသလား။ အဓိပၸါယ္ ရွိေအာင္

ေျဖၾကားေပးပါ။

ကံကိုယံုၿပီး ဆူးပံုမနင္းႏွင့္ဟူ၍ ဆိုေသာ စကားပံုကို သတိရပါ၊ ေနာက္ဘုရားဆိုတာ ခိုင္းစားဖို႔လား၊ သို႔မဟုတ္ ကိုးစားဖို႔လား ဆိုသည္ကိုလည္း ရွင္းလင္းေအာင္ သိျမင္ရန္ ေလ့လာပါ။ ခႏၱီ သီးခံျခင္းသည္ ပရမံ ျမတ္၏ ဟူ၍ ဆိုထားေသာေၾကာင့္ ဘုရားရွင္က ခြင့္လြတ္သည့္နည္းတူ ခြင့္လြတ္ရန္မွာကား ကၽြႏု္ပ္၏ တာ၀န္ပါ သင့္လို မိစၧာေကာင္က သင္လိုရာ အတိုင္း သာသနာ အဖ်က္လုပ္ငန္းကိုသာ ဆက္ျပဳရန္ အားေမြးရင္း အပါယ္၌ ခံႏိုင္ရည္ရွိေအာင္ ျပင္ဆင္ထားပါေလ။
၁၅-၁၆ အတြက္အေျဖမ်ား

၁၅. ဆုိးမုိက္ျပီး မလိမၼာေသာ လူယုတ္မာမ်ားကုိ အဘယ္ေၾကာင္႔ဖန္ဆင္းထား ပါသနည္း? သူ႕ဟာသူ ဆုိးမုိက္လာရသည္ဟု ဆုိပါက အနႏၲတန္ခုိးေတာ္

ျဖင္႔ ျပန္လည္ရုပ္သိမ္းလုိက္သင္႔ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင္႔ သူဖန္ဆင္းေသာ လူေတြကုိ သူမထိန္းသိမ္းႏုိင္သနည္း? ထာ၀ရဘုရား၏ တန္ခုိးေတာ္က

မည္သုိ႔နည္း?

၁၆. ကုိယ္႔ဟာကုိရွာစားျပီး ဘုရားေကၽြးသည္ဟူေသာစကား မိမိဘာသာစီးပြါးရွာ၍ ျပည္႔စုံရွင္းကုိ ဘုရားေပးသည္ဟူေသာအဓိပၸါယ္ကုိ ရွင္းျပပါ။

သင္ မရွာထားပါက အစားအစာရပါမည္ေလာ သင္စီးပြါးမရွာပါက ျပည္႔စုံပါမည္လား ထုိသုိ႔ (စားရျခင္း၊ ျပည္႔စုံရျခင္းအက်ဳိးတရားတုိ႔တြင္

ဘုရားသခင္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ရွိပါသလား) ရွိပါက ေဖာ္ျပပါ။ ကုိယ္႔ဟာကိုရွာစားျပီး တလြဲေက်းဇူးတင္ရာေရာက္မေနဘူးလား၊ သဘာ၀က်ေအာင္

စဥ္းစားေျဖၾကားေပးပါ။

ဤေနတြင္ကား ေျဖျခင္ေနသည့္မွာ အာပင္ ယားေနပါေၾကာင္းဦးစြာေျပာပါရေစ——

အဘယ္သို႔ ပံုေဆာင္ျပရအံနည္းၾကည့္ရႈေလာ……..

ဤသည့္စားဖြယ္ အမယ္မယ္ကို၊ ျမဴးရြယ္မာန္ၾကြ ၊လွပေစျခင္း၊ ျပည့္ၿဖိဳးျခင္းငွါ၊ မသံုးပါဘူး၊ ေလးျဖာဓါတ္ေဆာင္၊ ဤကိုယ္ေကာင္သည္၊ ရွည္ေအာင္တည္လွ်က္၊ အျပစ္မသန္း၊ မေမာပန္း၍၊ ဘုရားသာသနာ၊ က်င့္ႏွစ္ျဖာကို၊ က်င့္ပါႏိုင္ေစ၊ ေ၀ဒနာေဟာင္းလည္း၊ မျဖစ္ေစရ၊…………………………… ဟူ၍ ( ဤဆြမ္းကို) သံုးေဆာင္မွီ၀ဲပါသတည္း၊ စေသာ ရွင္က်င့္၀တ္မွ ေပစၥ၀ကၡဏာ ဆင္ျခင္ျခင္းကိုပင္ မဖတ္ဘူးပါသေလာ၊ သို႔ဆိုပါက အသင္သည္ ယခုပင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းးသို႔သြား၍ ကိုယ္ရင္သြား၀တ္ကာ သင္ၾကားခံယူလိုက္ပါဦး။ သို႔မဟုတ္ လမ္းေဘးဆိုင္မွာ “ရွင္က်င့္၀တ္´´ ဆိုေသာ စာအုပ္ကို ရွာဖတ္၍ သိေအာင္ေလ့လာစမ္းပါဦး ငတံုးေကာင္ေရ။ အမည္သာခံေသာ္လည္း ဖာသိဖာသာ အသင္ဗုဒၶဘာသာ၀င္သည္ ေသသည္၏ အျခားမဲ့၌ အပါယ္၌သာ လားရေပေတာ့မည္မွာကား ေျမႀကီးလက္ခတ္လြဲ၊ ဧကန္ဧက သနားစရာပင္ျဖစ္ေလေတာ့သည္တကား။
၁၇-၁၈ အတြက္အေျဖမ်ား

၁၇. ထာ၀ရဘုရား ဖန္ဆင္းသည္မွာ တစ္ကမၻာပဲဟု သိရပါသည္ (သုိ႔ေသာ္) စၾကာသဠာ အနႏၲဟူေသာ မေရတြက္ႏုိင္ေသာျဂိလ္အမ်ဳိးမ်ဳိး ကမၻာအမ်ုဳိး

မ်ဳီးရွိေနေၾကာင္းသိပၸံစမ္းသပ္မူေတြ၌ ေဖာ္ျပေနတာကုိ အဘယ္သုိ႔ေျဖရွင္းမည္နည္း၊

၁၈. ထာ၀ရဘုရားသည္ ဤကမၻာကုိ ဖန္ဆင္းသည္ဟုဆုိ၏။ သုိ႔ေသာ္ တျခားတျခားေသာ စၾကာ၀ဠာ ျဂိလ္အသီးသီးမွ ျဂိလ္သားမ်ား ဤကမၻာသုိ႔ေရာက္

ရွိေနျခင္း ေရာက္ရွိလာျခင္းေတြကုိ သိပၸသုေတသနျပဳစာအုပ္မ်ားတြင္ အထင္အရွား ေတြ႔ျမင္ေနရပါသည္ ထုိျဂိလ္သားမ်ားကုိ ထာ၀ရဘုရားဖန္ဆင္း

ခဲ႔သလား ဖန္ဆင္းခဲသည္ဆုိပါက က်မ္းအေထာက္အထား ခုိင္လုံစြာျဖင္႔ ေျဖၾကားေပးပါ။

အထက္ပါ ေမးခြန္းမ်ားအားလံုးအတြက္ အေျဖမွာကား…………

အဗ်ာကရဏီယပဥႇာ

ဤျပႆနာ၌ ႐ွင္နာဂေသနသည္ မာလုက်ပုတၲရဟန္း ေမးသည္ကို ဘု႐ားသွ်င္မေျဖသည္မွာ မသိ၍ေလာ?ဆရာစားခ်န္၍ေလာ?ဟူေသာ မိလိႏၵ၏အေမးကို မေျဖအပ္ေသာအေမးျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ဟု ေျဖေပသည္။အဘယ့္ေၾကာင္႔ မေျဖအပ္ေသာအေမး ျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း ဆက္၍ဆိုေပသည္။ဤအေမး၌ ေျဖဆိုရန္ အေၾကာင္းႀကီးငယ္မ႐ွိေသာေၾကာင္႔ဟု ဆိုေပသည္။ထိုအေျဖသည္ မွန္သလိုလိုေတာ႔႐ွိသည္။ရမ္းေျပာေသာစကားျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ မတိမက်႐ွိသည္။အကယ္စင္စစ္၌ ဤအေမးမ်ားသည္မွားေနေသာေၾကာင္႔ မေျဖျခင္းျဖစ္ေပသည္။ဤအေမးမ်ားသည္ အဘယ္သို႔

မွားသနည္း?အေမး၌ပါေသာ ေလာကဟူေသာ စကားလံုး၊ သတၲဟူေသာစကားလံုး၊အသက္ဟူေသာစကားလံုး၊ ဤအရာမ်ားသည္ ႐ုပ္,

နာမ္အ႐ွိမွ ေဝးေနေသာ အသြင္အျပင္၏အမည္မ်ား ျဖစ္သည္။ဤအေမး၌ အေမးမ်ားသည္ ကတၲားမဲ႔စကားလံုးမ်ားျဖစ္သည္။ထိုစကားလံုးမ်ားဆိုက္ရမည့္ ႀကိယာသည္ ထိုစကားလံုးမ်ားကို ေက်ာ္လြန္၍ေနၾကေပသည္။သတၲဝါသည္ ေသၿပီးလ်င္ ျဖစ္ဦးမည္ေလာ?ဟူရာ၌ ဤစကားမွ

စကားလံုးတို႔သည္ ကတၲား၊ပပဗၺကာလႀကိယာ၊အပရကာလႀကိယာတို႔ ျဖစ္သည္။ကတၲားသည္ ေ႐ွ႕ႀကိယာသို႔ ဆိုက္ကတည္းကပင္ ကုန္ခဲ႔ၿပီျဖစ္

သည္။ေနာက္ႀကိယာ လာဖို႔ရန္ မက်န္ေတာ႔ေပ။ထို႔ေၾကာင္႔ ေနာက္ႀကိယာသည္ ကတၲားမဲ႔ႀကိယာ ျဖစ္လာသည္။ကတၲားမဲ႔ႀကိယာသည္ စကား

ပင္ မမည္ေတာ႔ေပ။အေမးစကားျဖစ္လ်င္ အေမးစကားပင္ မမည္ေတာ႔ေပ။အေမးစကား မမည္ေတာ႔လ်င္ အေျဖလည္းေပးစရာ မ႐ွိေတာ႔ေပ။ထို႔ေၾကာင္႔

မေျဖျခင္းပင္။႐ွင္နာဂေသနေျပာသကဲ႔သို႔ ေျဖစရာေဟတုအေၾကာင္းႏွင္႔ကာရဏအေၾကာင္းမ်ားမ႐ွိ၍မဟုတ္။အေမးမဟုတ္ေသာ အေမးျဖစ္၍

ေျဖဘြယ္ကိစၥမ႐ွိေသာေၾကာင္႔ မေျဖျခင္းျဖစ္ပါသည္။

၁၉.သိပၸံစမ္းသပ္မူေတြ၏တုိးတက္ေတြ႕ရွိမူေတြ ျဖစ္ေပၚလာတုိင္း ထာ၀ရဘုရား၏ ဖန္ဆင္းရွင္၀ါဒကုိ ျငင္းဆန္ေနသကဲသုိ႔ သက္ေရာက္ေနပါသည္ ထုိ႔

ေၾကာင္႔ သိပၸပညာက မွာသည္ဟုေျပာမလား ဖန္ဆင္းရွင္၀ါဒ မွားသည္ဟု ေျပာမလား။ အဓိပၸါယ္ရွိရွိ ျငင္းခ်က္ထုတ္ပါ။

သိပၸံကိုသင္သည္ အမွန္ယံုၾကည္ပါက ေအာက္ပါအခ်က္အလက္မ်ားအား အဘယ္သို႔ လက္ခံ ယံုၾကည္ေနသည္ကို ရွင္းလင္းစြာ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးႀကီးကို တရားေဟာလွည့္ပါဦး ေၾကာင္သူေတာ္ ၾကြက္သူခိုးႀကီးခင္မ်ား………………

ဘဝအယူေထာက္ကူဖို႔ သိပၸံ အားနည္းခ်က္

ေ႐ွ႕ေနာက္ဘဝ႐ွိ,မ႐ွိ တစ္ခုခုအယူ၏ မၿငိမ္းခ်မ္းမႈ ျဖစ္ေစပံုကို မသိမျမင္႐ံုမွ်မက ဘုရား အထပ္ထပ္ေဟာခဲ႔သည္ကိုပင္ မၾကားၾကဘဲ ငွက္မသိေတာ႔ ဆက္ရက္ ခ်ိဳးထင္၊ အခ်က္မသိေတာ႔ သားမက္ သူခိုးထင္ပမာ ဤအယူတစ္ခုခုကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဒႆနအျဖစ္ ႀကံဆၾကေသာသူမ်ားသည္ သူတို႔အႀကံေအာင္ျမင္ရန္ သိပၸံ၏အားနည္းခ်က္ကို အသံုးခ်ၾကသည္။အသံုးခ်ပံုမွာ သိပၸံပညာသည္ ေ႐ွ႕ေနာက္ဘဝ႐ွိ,မ႐ွိ ျပႆနာကို ေျဖ႐ွင္းေပးႏိုင္ျခင္းမ႐ွိေသာ ပညာရပ္ျဖစ္သည္၊ သိပၸံပညာသည္ ႐ုပ္သေဘာသာသိသည္၊ နာမ္သေဘာ မသိ၊ ေ႐ွ႕ေနာက္ဘဝ ႐ွိçမ႐ွိသည္ နာမ္သေဘာျဖစ္သည္၊နာမ္သေဘာသည္ စိေတၲန နိယ်ေတ ေလာေကာ-ဟု ေဒသနာ႐ွိေသာေၾကာင္႔႐ုပ္သေဘာထက္စြမ္းသည္-ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ဤေဒသနာသည္ နာမ္က ႐ုပ္ထက္စြမ္းေၾကာင္း ဖြဲ႕ဆိုေသာစကား

မဟုတ္၊ လူမ်ား စိတ္ေနာက္ကိုယ္ပါ ျဖစ္ေနၾကရေၾကာင္း ေျပာဆိုခ်က္မွ် ျဖစ္သည္။ ဥပမာ သေဘၤာမွလႊတ္ေသာ ေရဒါသည္ သေဘၤာသြားရာလမ္းကို ညႊန္

ေသာေၾကာင္႔ ေရဒါညႊန္းသည့္အတိုင္း သေဘၤာသြားရကာမွ်ျဖင္႔ သေဘၤာထက္ေရဒါကစြမ္းသည္ဟု မဆိုရသကဲ႔သို႔ ျဖစ္သည္။နာမ္သည္ ႐ုပ္ထက္စြမ္းသည္ဟူေသာ အဆိုသည္ မွန္ကန္ေသာအေၾကာင္းျပခ်က္မ႐ွိေသာ အဆို ျဖစ္သည္။ ျဖစ္ပံုမွာ အဆို႐ွင္သည္ နာမ္ကိုဓာတ္သား၏သဘာဝအထိ ႏွံ႕စပ္ေအာင္မသိ။ ထို႔အတူပင္ အဆို႐ွင္သည္ ဘဝျဖစ္ပြားေပၚေပါက္ပံုကိုလည္း လံုးေစ႔ပတ္ေစ႔ စပ္မိသည္အထိ မသိ။ ထိုသို႔မသိ

ေသာေၾကာင္႔ မသိေသာအရာတစ္ခု၏ လက္သည္သည္ မသိေသာအရာတစ္ခုသာ ျဖစ္သည္။ လက္သည္ျဖစ္ေသာ မသိေသာအရာသည္ မသိေသာဘဝ ျဖစ္ေပၚမႈ၏ လက္သည္ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ စြမ္းသည္-ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔႐ုပ္ထက္ နာမ္ကစြမ္းေၾကာင္း အဆိုသည္ မေလးစားေလာက္ေသာအဆို

ျဖစ္သည္။သိပၸံပညာ၏သက္တမ္းသည္ ရင္႔မာမႈ နည္းပါးေသးသည္။ သိပၸံပညာ၏ ဤေပ်ာ႔ကြက္ကို အခြင္႔ေကာင္းယူ၍ သိပၸံပညာသည္ နာမ္ကိုမ႐ွာေဖြႏိုင္ဟု

ထိုသူတို႔က ဆိုသည္။ သိပၸပညာသည္ လူႏွင္႔ကင္းေသာ သီးျခားပညာရပ္မဟုတ္။ လူ႔အာ႐ံုခံအဂၤါတို႔ျဖင္႔ သိႏိုင္ေသာအရာမွန္သမွ် သိႏိုင္ရန္ အေၾကာင္း

႐ွိေသာ ပညာရပ္ပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ေသာ္လည္း သိပၸံပညာရပ္သည္ လူေဖာ္ထုတ္သိ႐ွိႏိုင္ၿပီးသမွ် ခပ္သိမ္းကို သိ႐ွိၿပီးေကာင္းမွ သိမည္၊ လူတို႔ေဖာ္ထုတ္

သိ႐ွိႏိုင္ျခင္း မ႐ွိေသးသည္ကိုလည္း သိ႐ွိႏိုင္လိုက သိ႐ွိႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ထို႔ေၾကာင္႔ သိပၸံပညာသည္ အဖိုစပမ္းႏွင္႔ အမအိုဗမ္ႏွစ္ခုေပါင္း ဇိုင္ဂုတ္

ဟူေသာ သေႏၶသားေလာင္းအထိသာ ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ေသာအရာ ျဖစ္သည္။အျခားေသာ လူ႔ ဆင္းရဲçခ်မ္းသာစေသာ အေၾကာင္းမ်ားကို ဖာ္ထုတ္ႏိုင္ျခင္းမ႐ွိ

ဟု မဆိုသင္႔ေပ။ လူ႔အာ႐ံုခံအဂၤါမ်ားျဖင္႔ ဤမွ်ကိုပင္ မေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ႔သည္ကိုသိပၸံပညာက ေဖာ္ထုတ္၍ လူတို႔ သိရသလို၊ လူတို႔သိ႐ွိသည္ကိုလည္း သိပၸံပညာ

ကေဖာ္ထုတ္လ်င္ ရမည္သာ ျဖစ္သည္။ သိပၸံပညာ၏ ႏုငယ္မႈေၾကာင္႔ မေဖာ္ထုတ္ရေသးျခင္းမွ်-ဟုသာ မွတ္ယူရမည္ ျဖစ္သည္။သိပၸံပညာသည္ လူ႔ထက္ အဆင္႔ျမင္႔ေသာအရာလည္း မဟုတ္၊ အဆင္႔နိမ္႔ေသာအရာလည္း မဟုတ္၊ လူ႔အတြက္ လက္နက္ကိရိယာ တစ္ခုမွ်သာ ျဖစ္၍၊ လူသိၿပီးသည္ကိုလည္း ေဖာ္ထုတ္ရာ၌ အသံုးခ်၍ရသည္။ လူမသိေသးေသာအရာကို ေဖာ္ထုတ္ရာ၌လည္း အသံုးခ်၍ရေသာ ကိရိယာ ျဖစ္သည္ဟုမွတ္ယူရမည္။

႐ွင္ဥာဏ

(ၿမိဳင္- ၁၅၉၈၅၅)

၁၁ရက္ မတ္လ ၁၉၇၂ခုႏွစ္

ေ႐ႊျမင္တင္ေတာင္ ၊ မင္းကြန္း၊ မႏၱေလးစာတိုက္

မွတ္ခ်က္= သိပၸံကို ယံုၾကည္က ဗုဒၶဘာသာမွ ယခုပင္ထြက္ၿပီး ေမ်ာက္ႏွင့္အမ်ိဳးေတာ္လိုက္ၾကပါေတာ့..

၂၀. ထာ၀ရဘုရားဆုိတာ ဘယ္သူပါလဲဘာေၾကာင္႔ကုိယ္စားလွယ္သားေတာ္ လြတ္ရသလဲ။ အဘယ္ေၾကာင္႔ ေလာကတြင္းသုိ႔ မဆင္းသက္သေလာ။

လွ်ာအရိုးမရွိတိုင္း အကုသိုလ္ကို အတံုးအတက္လိုက္ ေပြ႔ပိုက္ယူလိုေနေသာ လူမိုက္ သီလေၾကာင္တို႔ သင္သည္ သင္၏ ကံၾကမၼာကိုပင္ ေကာင္းစြာ မဖန္တီးႏိုင္၍ အပါယ္လားမည္ကို ( ေလာ၊ ေဒါ၊ ေမာႏွင့္ မကင္းသူ) မသိပါသေလာ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ရွင္ႀကီးေဂါတမ၏ စကားအတိုင္း ဆိုရပါက မွ်ားဘယ္ကလာ၍၊ ဘာသားျဖင့္ လုပ္ထားသနည္း၊ ဘာဆိပ္ကို သံုးထားသနည္းဆိုသည္ကို ေခတၱထား၍ သင့္ၾကမၼာကိုသာ သင္အပါယ္ငရဲမွ လြတ္ေရးဦးစားေပးကာျပဳပါ။

သင္သိလိုေသာ အေျဖမွာကား——-
၇- ၁၃ ၌ရွိေသာအေျဖကိုၾကည့္ပါေလ

ဗုေဒၵါဝါဒသေခၤပက်မ္း။ အခဏ္း ၁။

ဗုေဒၵါဝါဒသေခၤပက်မ္း။ အခဏ္း ၁။ ကမၻာအေၾကာင္း။ က။ ကမၻာ၏အမည္မ်ား သုညကေပၸါ၊ သုညကေပၸါတိ ေဒြကပၸါေဟာႏၱိဟူ၍ က်မ္းလာသည္ႏွင့္အညီ၊ ကမၻာသည္ အက်ဥ္းအားျဖင့္ သုညကမၻာ၊ အသုညကမၻာဟူ၍ ႏွစ္ပါးအျပားရွိ၏။ ထိုႏွစ္ပါးတို႔တြင္၊ သုညကမၻာဟူသည္ကား ဘုရားမပြင့္ တိတ္ဆိတ္ေသာကမၻာ။ အသုညကမၻာဟူသည္ကား၊ ဘုရားပြင့္၍ မတိတ္ဆိတ္ေသာ ကမၻာမည္၏။ အက်ယ္အားျဖင့္၊ အသုညကမၻာတြင္ ငါးပါးအျပားျပားရျပန္ကား အသုညကေပၸါ၊ ပဥၥဝိေဓါ၊ သာရကေပၸါ၊ မ႑ကေပၸါ၊ ဝရကေပၸါ၊ သာရမ႑ကေပၸါ၊ ဘဒၵကေပၸါတိဟူ၍ က်မ္းလာေသာေၾကာင့္၊ ၁။ သာရကမၻာ၊ ဘုရားတစ္ဆူပြင့္ေသာကမၻာ။ ၂။ မ႑ကမၻာ၊ ဘုရားႏွစ္ဆူပြင့္ေသာကမၻာ။ ၃။ ဝရကမၻာ၊ ဘုရားသံုးဆူ ပြင့္ေသာကမၻာ။ ၄။ သာရမ႑ကမၻာ၊ ဘုရား ေလးဆူပြင့္ေသာကမၻာ။ ၅။ ဘဒၵကမၻာ၊ ဘုရား ငါးဆူပြင့္ေသာကမၻာဟူ၍ အက်ယ္အားျဖင့္ ငါးပါးျပန္ေလသည္။ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ယခုရွိေနေသာ ဤကမၻာကား ဘဒၵကမၻာမည္၏။ ကမၻာ၏ အမည္မ်ားကို ကမၻာဦးတည္စ၌ ျဗဟၼာတို႔သည္ ဆင္းသက္၍ ၾကည္႐ႈ၍ နိမိတ္ဘတ္လွ်က္၊ ဤကမၻာသည္ သာရ၊ မ႑၊ ဝရ စသည္ျဖင့္ မွည့္ေခၚၾကေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္၊ စၾကဝဠာ၊ သခ်ၤာတခန္း၊ ေရၾကည္ဝန္းထက္၊ ေပၚထြန္းႏြယ္ဆင့္၊ ၾကာငါးပြင့္တြင္၊ နီရင့္ေရာင္ရႊန္း၊ သကၤန္းငါးဆူ၊ နိမိတ္ယူ၍၊ မိုးသူျဗဟၼာ၊ ထိန္းမွတ္လာသား၊ မဟာကပၸ၊ ဘဒၵကဟု၊ သာလွမည္တြင္၊ ကြ်န္းတြင္လက္ယာ၊ ဇမၺဴခ်ာဝယ္၊ဟူ၍မင္းရဲေက်ာ္စြာ ေအးခ်င္း၌၄င္း။ ေရွးတည္းေႏွာင္းပ်က္၊ ေအာင္ေျမခ်က္ဝယ္၊ ျမရြယ္ပဒံု၊ ရွစ္စံုငါးပြင့္၊ ဆင့္ရရင့္ေၾကာင့္၊ တံုျမင့္မိုးသူ၊ နိမိတ္ဟူ၍၊ ငါးဆူပြင့္ရာ၊ မည္သာဘဒၵ၊ သမိုက္က်ရွင့္၊ ဟုပလိပ္စားေအးခ်င္း၌၄င္း၊ လာသည္ႏွင့္အတိုင္း၊ ဤကမၻာသည္ ပရိကၡရာ ရွစ္ပါး ငါးစံုပါေသာေၾကာင့္၊ ငါးဆူပြင့္ေသာ ကမၻာဟုသမုတ္ၾကေလသည္။ မွတ္ရန္။ ။ သုညကမၻာထိုးေသာအခါ၊ ဘုရားမပြင့္ဟုဆိုရာ ဘုရားသည္ ကမၻာအဆက္ဆက္ ရွိသည္ပင္တည္း။ သို႔ေသာ္လူသတၱဝါတည္းဟူေသာ၊ ဘူတရုပ္ေလာကကမၻာႀကီးသည္ ရွိေတာ္မူေသာ ဘုရားကို မသိေသာေၾကာင့္၊ ဘုရားမပြင့္ ဘုရားမရွိျဖစ္သည္။ ယခု သာသနာေတာ္အတြင္း ၾကံဳႀကိဳက္ရေသာ္လည္း၊ ဘုရားကို မသိေသာသူ၊ အသေခ်ၤမ်ားေလသည္ျဖစ္၍ ကမၻာသေခ်ၤ၊ သုညေဝ၊ လုေဆြမပြင့္လင္းဟူေသာ ထြဋ္ေခါင္ဆရာေတာ္ သံေပါက္အတိုင္း၊ သုညကမၻာ ထိုးေသာသူမ်ားေလသည္ဟုမွတ္ေလ။ ခရစ္ယာန္။ ။ခပ္သိမ္းေသာ ငါတို႔အဘျဖစ္ေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္တဆူတည္း ရွိေတာ္မူ၏။ ဧဖက္ ၄း၆။ ဘုရားမ်ား အရွင္မ်ားဆိုသည့္အတိုင္း၊ ေကာင္းကင္ေပၚ ေျမႀကီးေပၚမွာ ဘုရားဟူ၍ ေခၚေဝၚသမုတ္ေသာ သူအမ်ားရွိေသာ္လည္း၊ အၾကင္ဘုရားသခင္ အထဲက ခပ္သိမ္းေသာ ဘုရားျဖစ္၍၊ အၾကင္ဘုရားသခင္အဘို႔အလို႔ငွါ ငါတို႔သည္ ျဖစ္ၾက၏။ ထိုခမည္းေတာ္ ဘုရားသခင္တစ္ပါးတည္းသာ ငါတို႔၌ ရွိေတာ္မူ၏။ ၁ ေကာ ၈း၅-၆ လာသည့္အတိုင္း၊ ဘုရားအဆူဆူ ေျမႀကီးေပၚတြင္ ေခၚေသာ္လည္း မုခ်ပရမတၳ ဧကံနိယံနိက၊ နိစၥ၊ ဓူဝ၊ အစိေႏၱယ်၊ ထာဝရျဖစ္ေတာ္မူေသာ ဘုရားကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကား၊ ကမၻာ့ ကမၻာတြင္ တဆူတည္းသာ ရွိေတာ္မူေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆာလံ ၉၀း၁ ၌ကား ေတာင္မ်ားကို မေဖၚ၊ ေျမႀကီးႏွင့္ ေလာကဓါတ္ကို ဖန္ဆင္းေတာ္ မမူမီ။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေရွးကမၻာ အဆက္ဆက္မွစ၍၊ ေနာက္ကမၻာ အဆက္ဆက္တိုင္ေအာင္ ဘုရားသခင္ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ တနည္း အိုထာဝရဘုရား ကာလအစဥ္ အဆက္ တည္ပါ၏ဟု ဆာလံ၁၀၂း၁၂ တြင္ေဖၚျပထားေလသည္။ ခ။ ကမၻာပ်က္ျခင္း သံုးပါး။ သတၱသတၱအဂၢိနာဝါရ၊ အဌေမအဌေမေဒကာ၊ စတုသဌိယဒါပုဏၰာ၊ ဧေကာဝါယုဝါေရာသိယာ။ ။သတၱသတၱဝါရ၊ ခုႏွစ္ႀကိမ္ ခုႏွစ္ႀကိမ္။ အဂၢိနာ၊ မီးျဖင့္။ ေလာေက၊ ေလာကသည္။ ဝိနႆိ၊ ပ်က္၏။ အဌေမ အဌေမ၊ ရွစ္ႀကိမ္ ရွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ ကမၻာ၌။ ဝါ၊ ကမၻာသည္။ ဒကာဒေကန၊ ေရျဖင့္။ ဝိနႆိ၊ပ်က္၏။ ယဒါ၊ အၾကင္အခါ၌။ စတုသဌိ၊ ေျခာက္ဆယ္ ေလးကမၻာသည္။ ပုဏၰာ၊ ျပည့္ကုန္၏။ တဒါ၊ ထိုအခါ၌၊ ဧေကာဝါယုဝါေယာ၊ ေလဖ်က္ေသာ ကမၻာတႀကိမ္သည္။ သိယာ၊ ျဖစ္ရာ၏။ ပမာ၊ ေငြတက်ပ္တြင္၊ ပိုက္ဆံ ေျခာက္ဆယ့္ေလးျပားရွိရာ၊ တျပား တျပားကို မီးဖ်က္ေသာကမၻာအမွတ္ အသားထား၍၊ ရွစ္ျပား ရွစ္ျပားေျမာက္ တမူးေစ့ေသာ အခါတိုင္း၊ ေရဖ်က္ေသာ ကမၻာမွတ္။ အဆံုး ေျခာက္ဆယ့္ေလးျပားေစ့၍ ေငြဒဂၤါးတက်ပ္ကား ေလဖ်က္ေသာ ကမၻာမွတ္ေလ။ ဤသို႔အားျဖင့္။ ၁။ ေတေဇာသံဝ႗၊ မီးျဖင့္ဖ်က္အံငွါ၊ ေနတစ္ဆင္းမွစ၍၊ ခုႏွစ္ဆင္းတိုင္ ထြက္သျဖင့္၊ ေျမႀကီးသည္ အၾကြင္းအက်န္မရွိ၊ အထက္ေကာင္းကင္ႏွင့္၊ ေအာက္ ေကာင္းကင္ တစပ္တည္းျဖစ္ေအာင္ ပ်က္ေလသည္ဟု သတၱဂၤုတၱသူရိယသုတ္၌လာ၏။ ၂။ အာေပါသံဝ႗၊ ေရျဖင့္ဖ်က္ျခင္း။ ရွစ္ႀကိမ္ေျမာက္၌တႀကိမ္၊ ေရျဖင့္ ဖ်က္ေသာအခါ၊ အလြန္ခါးေသာ ငန္းေသာ မိုးႀကီးရြာ၍၊ စၾကာဝဠာ မဟာေလာကဓါတ္ႀကီးကို အကုန္ေၾကမြေစၿပီးလွ်င္၊ အရည္ျဖစ္ေစ၍ ပ်က္ေလ၏၊ ၃။ ဝါေယာသံဝ႗၊ ေလျဖင့္ဖ်က္ျခင္း၊ ေျခာက္ဆယ္ေလးႀကိမ္မွာ တႀကိမ္၊ ေလျဖင့္ဖ်က္ေသာအခါ၊ အလြန္ျပင္းထန္ေသာေလတို႔သည္ ထ၍၊ စၾကာဝဠာ မဟာပထဝီေျမႀကီးကို အစိတ္စိတ္ကြဲေစလွ်က္၊ ျမင့္မိုရ္ေတာင္မင္းကိုလည္း ေၾကမြေစလွ်က္။ အလံုးစံုကြယ္ေပ်ာက္လြင့္ေစ၍၊ အထက္ေအာက္ေကာင္းကင္တစပ္တည္းသာ စပ္လွ်က္၊ ဟင္းလင္းအျပင္ ေကာင္းကင္အမိုက္ႀကီးသာ အတိျဖစ္ေလ၏။ မွတ္ရန္။ ။ အဂၢိနာတႆရာေဟဌာ၊ အာေပနသုတကိဏွေတာ၊ ေဝဟပၹလေတာဝါေတန၊ ဧဝံေလာေကာ ဝိနႆတိ။ ။အာဘႆရာ၊ အာဘႆရဘံုမွ။ ေဟေဌာ၊ ေအာက္၌။ အဂၢိနာ၊ မီးျဖင့္။ ဝိနႆတိ၊ ပ်က္၏။ သုဘကိဏွိေတာ၊ သုဘကိဏွိ ဘံုမွ။ ေဟဌာ၊ ေအာက္၌။ အာေပန၊ ေရျဖင့္။ ဝိနႆတိ၊ ပ်က္၏။ ေဝဟပၹလေတာ၊ ေဝဟပၹိဳလ္ဘံုမွ။ ေဟဌာ၊ ေအာက္၌။ ဝါေတန၊ ေလျဖင့္။ ဝိနႆတိ၊ ပ်က္၏။ ဤသို႔အားျဖင့္၊ မီးဖ်က္ေသာအခါ၊ အာကႆရဘံုေအာက္၊ ေရဖ်က္ေသာအခါ၊ သုဘကိဏွိ ဘံုေအာက္။ ေလဖ်က္ေသာအခါ၊ ေဝဟပၹိဳလ္ဘံုေအာက္ ပ်က္ေၾကာင္းမွတ္ေလ။ ဤကား လြန္ေသာအပိုင္းအျခားတည္း။ ဘံုစဥ္ကို အခဏ္ သင့္ေတာ္ရာတြင္ ျပသသြားပါမည္။ ေခတ္ဝိသယ၊ အနႏၱတြင္ ေရဆကုေဋ၊ တသိန္းေနတို႔၊ မီးေရေလမွတ္၊ သံဝဋ္သံုးျဖာ၊ ပ်က္ခါညီမ်၊ ျဖစ္က်တူၿပိဳင္၊ ရံဆိုင္သီးသီး၊ လြန္ၿပီးပြားဆဲ၊ ထြန္းၿမဲေနာင္လာ၊ တိုက္မ်ားစြာကို၊ ထြဋ္ခ်ာဆံုးမဲ့၊ ဥာဏ္ျဖင့္ခ်ဲ႔လည္း၊ ၿပဲ့ၿပဲ့ေလးအင္၊ ကပ္သာျဖင့္ခဲ့၊ ပလိပ္စားေအးခ်င္း၊ ေလာင္ဘက္ပ်က္ဘက္ စၾကာဝဠာ ကုေဋတသိန္းျဖစ္သည္။ ဝိသုဒၶိမဂ္အဌကထာ၊ အဘိညာဥ္နိေဒၵသ၊ မ်က္ႏွာ ၄၅။ အပိုဒ္ ၂၄၂။

အရိုးေတာ္မ်ားအေၾကာင္း

ေဂါတမသည္ လူျဖစ္ေသာ္လည္း လူတို႔ကဲ့သို႔ ကိုယ္ခႏၶာဖြဲ႔စည္းပံု မတူပါတဲ့။ ရိုးရွင္းစြာ ဆိုရပါက အရိုးေတာ္တို႔သည္ ကြင္းဆက္မ်ားျဖစ္သည္ဟူ၏။ အကယ္၍ ေ၀သာလီျပည္ကို ၾကည့္လိုပါက လည္ပင္းလွည့္၍ ၾကည္မရပါ ေသာေၾကာင့္ ဆင္ကဲ့သို႔ တကိုယ္လံုး လွည့္ၾကည့္ရေပမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထိုေ၀သာလီျပည္ကသာ မဟာပထ၀ီေျမႀကီးက အိုးထိန္းစက္သဖြယ္ လွည့္ေပးျခင္းျဖင့္ ေဂါတမေရွ႔ေတာ္သို႔ ေရာက္ရေပေတာ့သည္ဟူ၍ ဆိုထားေလ၏။ ဤသို႔ဆိုက ေ၀သာလီျပည္ႀကီး လွည့္ေနခ်ိန္တြင္ ေဂါတမသည္ အဘယ္အရာေပၚတြင္ ရပ္ေနပါသနည္း( အေၾကာင္းမွာ ေျမႀကီးႏွင့္ အတူမလယ္သြားေသာေၾကာင့္ပါ) ။ အေၾကာင္းရွာေတာ့ ေခါင္းမွာ ခ်ာခ်ာလည္ တခုပဲသိတယ္ ဒါကေတာ့ သဘာ၀ယုတၱိ၊ အာဂမယုတၱိ ႏွင့္မညီေသာ စာေပမ်ားပင္ျဖစ္ေလသည္။ ေယရႈခရစ္ေတာ္ကိုကား ငါတို႔ဘုရားက လူထဲကလူဟူ၍ ေျပာကာ သမုတ္ၾကေသာ္လည္း လူထဲကလူျဖစ္ေပမဲ့ တင္စားမႈေတြက လြန္လြန္သြားေတာ့ စဥ္းစားစရာပင္ျဖစ္ေပေတာ့သည္။

မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္ႏွင့္ အဌကထာ ေတြအရဆိုရပါက အက်ဥ္းမွတ္ရန္မွာ။

၁။ ဘုရားရွင္တို႔၏ အရိုးေတာ္တိုကား ကြင္းဆက္။

၂။ ပေစၥကဗုဒၶါတို႔၏ အရိုးေတာ္တို႔ကား ခၽြန္းခ်ိန္။

၃။ ရဟႏၱာေတြႏွင့္ လူအားလံုးေတြရဲ့ အရိုးေတြကေတာ့ ေတ့ဆက္မ်ားျဖစ္ပါတယ္တဲ့ခင္ဗ်ာ။

သာမန္လူထဲက က်င့္လို႔ဘုရားျဖစ္သြားပါတယ္ဆိုၾကေသာ သူမ်ားအတြက္ ဤအရာမ်ားအား အဘယ့္ေၾကာင့္ ေဆးပညာအရ၊ လက္ေတြ႔က်မက် မစဥ္းစားမိေပၾကေလေရာ့သလားဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ မစဥ္းစားတတ္ေတာ့ပါ။

ဒီလိုထူးျခားခ်က္ေတြေၾကာင့္လည္း ေဂါတမက ပကတိဆင္တို႔ရဲ့ ကုေဋတစ္ေထာင္ ပဏာမ အားနဲ႔ညီမ်ေသာ အားေတာ္ရွိတယ္လို႔ဆိုၾကေလရဲ့။

အျပစ္အႀကီးအေသးခြဲျခားျခင္း

အျပစ္ႀကီးေသး ခြဲျခားနည္း။

အဂၤုလိမာလက လူေပါင္း ၉၉၉ ေယာက္၏ လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို ရလိုေသာေၾကာင့္ သတ္ျဖတ္ေပမဲ့ ပါဏာတိပါတကံ မက်ေရာက္ရပဲ အကုသိုလ္ေတြက အေဟာသိကံ ( အခ်ည္းနည္း) ျဖစ္၍ ကၽြတ္တမ္း၀င္သြားရေပမဲ့၊ တခါတုန္းက ရဟန္းေတာ္တစ္ပါး အလြန္သီလစင္ၾကယ္ပါေသာ္လည္း။ တစ္ေန႔ ေလွစီးၿပီးအသြား ေလွေပၚကေန ပိန္းပင္ကေလးကို လက္ႏွင့္လွမ္းဆြဲလိုက္မိတာနဲ႔ ပိန္းပင္ကေလးျပတ္သြားတဲ့ ေတာမွာေန၍ အာပါတ္ေျဖျခင္း မျပဳလိုက္ရေသာေၾကာင့္ ၊ သီလစင္ၾကယ္ေပမဲ့ ေသလြန္ေတာ့ တိရိစၧာန္ နဂါးႀကီးျဖစ္သြားရပါတယ္တဲ့ ( ရတနာမြန္၊ အတြဲ ၂၆၊ အမွတ္ ၁)။ ေနာက္ၿပီး ေသာေရယ် သူေဌးသား တဦးကေတာ့ အရွင္ကစၥည္းကို အလြန္တရာ လွပလြန္းေသာေၾကာင့္ သူ႔မယားကေလး ျဖစ္သြားရင္ေကာင္းမွာပဲလို႔ စိတ္ကူးကေလးယဥ္လိုက္တာနဲ႔ ခ်က္ျခင္းပဲ ဘုန္းကံေတြ ေပ်ာက္ကြယ္ၿပီး မိန္းမ ျဖစ္သြားရျပန္ပါေရာ့တဲ့( ဣေမသု တာ၀ ဒီြသု လိေဂၤသု ပုရိသလိဂႍ ဥတၱမံ၊ ဣတၳိလိဂႍိ ဟီနံ ( ပါရာဇိကဏ္ အဌကထာ၊ပထမပါရာဇိက၊ ၀ိနီတ၀တၳဳ၊ ၂၃၈)၊ ကဲ့ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ အဂၤုလိမာလလို မေကာင္းမႈေတြ တသီတတန္းႀကီးျပဳၿပီး ေသခါနီးမွ ဘာသာေျပာင္းသြားတဲ့ သူကေတာင္ တသက္လံုး ဘာသာမွာ သီလစင္ၾကယ္ေနတဲ့ သူထက္ အာမခံခ်က္ေတြက ဘာေၾကာင့္ကြာျခားေနပါသလည္း ဆုိတာ၊ လုပ္ၾကံထားတဲ့ ေက်ာက္ကြင္းအေရးေတာ္ပံုကို ေရးႀကီးခြင္က်က္ ဇာခ်ဲ႔ေနေသာသူမ်ားအတြက္ ေမးလိုက္ပါရေစ၊ ဒီေနရာမွာ ၾကံစည္ယံုျဖင့္ အျပစ္ျဖစ္သူရွိ၏၊ လက္ေတြ႔လုပ္ေသာ္လည္း အျပစ္၏ အက်ိဳးကို မခံစားရသူရွိ၏ ေကာင္းစြာၾကည့္ျမင္တတ္ၾကပါေစေသာ္။ အဂၤုလိမာလကိုေတာ့ျဖင့္ကား `အတၳိ ေခါ ပန မယာ ပါေဏာ အတိပါေတာ၊ ယာ၀တေကာ ၀ါ တာ၀ေကာ ၀ါ´ ( ဂါမဏိ သံယုတ္ ပါဠိေတာ္) ဟူ၍ဆိုကာ အျပစ္လြတ္ကင္းခြင့္ေပးလိုက္သည္ကိုကား အဘယ္သို႔ ေမးခြန္းေမးရမည္ကို မသိ ထာ၀ရ ဘုရားရွင္၏ လက္ေတြ႔က်က် အျပစ္ေျဖလြတ္ျခင္းကိုကား အလုပ္မရွိ ဟိုဟာ သန္းရွာဆိုသလို လုပ္လည္း လုပ္တတ္ၾကပါေပ၏။

ပါရာဇိကက်ျခင္းဟူသည္

ပါရာဇိက က်ျခင္းဟူသည္။

၁။ သိကၡာမခ်ဘဲ ေမထုန္မွီ၀ဲေသာ ပုဂၢိဳလ္။

၂။ တစ္မတ္၊ တစ္မတ္ထက္မ်ားတဲ့ ပိုက္ဆံ၊ တစ္မတ္ထက္ပိုတဲ့ တန္ဖိုးရွိတဲ့ ပစၥည္းကို ခိုးတဲ့ပုဂၢိဳလ္။

၃။ လူသတ္မိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္။

၄။ စ်ာန္သမာပါတ္ မရဘဲနဲ႔ လိမ္ညာေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ လူေသသည္ ေသၿပီးမွ ျပန္မရွင္ႏိုင္သကဲ့သို႔ ထိုသူတို႔သည္ သာသနာအသက္ထြက္သြားၿပီးေသာ သူမ်ားျဖစ္၍ ဘယ္ေသာအခါမွ ရဟႏၱာျပန္မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဟူ၍ ဆိုေသာေၾကာင့္၊ အဘယ္သူသည္ ဤေလာက အျပစ္ငရဲထဲမွ အဘယ္သို႔ေသာ နည္းမ်ားျဖင့္ လြတ္ေျမာက္ရာကို ရႏိုင္ေသာသူ ရွိႏိုင္ပါအံ့ေတာ့နည္း။ယေန႔ေသာ္ကား လူတို႔၏ နည္းပရိယယ္ အသြယ္သြယ္ျဖင့္ အေယာင္ေဆာင္အခ်ိဳ႔က လုပ္ဇာတ္ခင္းကာ ကေနၾကသည့္ အရာကို အမွန္ဧကန္ ရွိသည္ဆိုျငားအံ့ ထိုသူသည္ အလိမ္အညာတို႔၏ ဘုရင္၊ အလိမ္အညာတို႔၏ သခင္ပင္ျဖစ္ေပမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၾကည့္၍သာ ေရွာင္ၾကပါေတာ့။

ဤေနရာတြင္ စစ္မွန္ေသာ ဘုရားသာသနာမွ ထြက္ခြါသြားၿပီးေသာ သူတို႔သည္ ဗုဒၶက်မ္းဂန္အရ ႏွစ္ျဖာကြဲသြားၿပီးေသာ ေက်ာက္ႏွင့္ လည္ဆစ္က ျပတ္သြားေသာ ထန္းငုတ္တို႔သည္ ဘယ္ေသာအခါမွ ျပန္၍ အရင္လို မျဖစ္လာႏိုင္သကဲ့သို႔ အျပစ္ႏြံတြင္က်ဆင္း၍ ဘုရားသာသနာမွ ေ၀းကြာေနသူတို႔ကား ဘုရားနည္းလမ္းကို မရယူသ၍ ေျဖေဆးမရွိေတာ့ပါေပ။

Monday, October 5, 2009

၈၄၀၀၀ မျဖစ္ႏိုင္ေပါင္

ရာဟုလို႔ေခၚတဲ့ အသရိန္နတ္ႀကီးဟာ အလြန္ႀကီးမားပါတယ္။ သူ႔အရပ္က ယူဇနာ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ ရွိတယ္လို႔ဆိုပါတယ္၊ သူဟာဘုရားရွင္ရဲ့ ဂုဏ္သတင္းေတြ ၾကားရေတာ့ ဖူးေျမာ္ခ်င္ေပမဲ့ လူသားျဖစ္တဲ့ ဘုရားကို ငါသြားဖူးရင္ ငံုၿပီးဖူးေနရလိမ့္မယ္၊ သြားဖူးလို႔မျဖစ္ပါဘူးဆိုၿပီး ေနလိုက္ရာက ဘုရားရွင္ရဲ့ ဂုဏ္သတင္းေတြ ထပ္ကာထပ္ကာ ၾကားရျပန္တဲ့အခါ၊ ျဖစ္သလိုပဲ သြားဖူးေတာ့မယ္ဆိုၿပီး သြားဖူးေျမာ္တဲ့အခါ ဘုရားရွင္က `မဟိမာ´ ဘုန္ေတာ္ျဖင့္ သူ႔ထက္အဆမတန္ႀကီးမားတဲ့ ကိုယ္ေတာ္သ႑ာန္ဖန္ဆင္းၿပီး ေလ်ာင္းေတာ္မူလၽွက္ အဖူးေျမာ္ခံေတာ္မူပါတယ္၊ သည္အခါ အလြန္အရပ္ျမင့္လွပါတယ္ဆိုတဲ့ အသူရိန္နတ္ႀကီးဟာ တအားကုန္ေမာ္ၿပီး ဖူးေျမာ္ေပမဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ့ အထက္ပိုင္း ကိုယ္ေတာ္အဆံုးကို မျမင္ႏိုင္ဘူးလို႔ဆိုပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ေမးစရာရွိလာတာက သခၤါရဆိုတဲ့ မၿမဲျခင္းတရားေတြကို ဒီအသူရိန္နတ္ေတြကေကာ လြန္ဆန္ႏိုင္ေနသလား?
ေနာက္ၿပီး ယူဇနာ ၈၄၀၀၀ ဆိုတာကလည္း မိုင္နဲ႔တြက္ခ်က္မယ္ဆိုရင္ တယူဇနာကို အခ်ိဳ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြက ၈ မိုင္၊ အခ်ိဳက ၁၂ မိုင္ ခြဲ ဆိုၿပီး တြက္ခ်က္ၾကပါတယ္။ ေဂါတမ ေမြးဖြားတဲ့ အိႏၵိယ ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ႏွစ္ႏိုင္ငံေပါင္းရင္ေတာင္မွ ဒီအခ်ိဳးအစားနဲ႔ အညီအမ် မိုင္ကိုေတာင္ ရႏိုင္ပါ့မလား ဆိုတာကိုေပါ့ဗ်ာ ?

၈၄၀၀၀ အေျမာက္ ၈ မိုင္ ညီမ်ျခင္း ၆၇၂၀၀၀ မိုင္ဆိုေတာ့ ဒီေလာက္ႀကီးမားတဲ့ ခႏၵာ တကယ္ရွိခဲ့တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္ေရႊျမန္မာတို႔က သမိုင္းမွာ လက္မေထာင္ႏိုင္ေအာင္ ေမာင္းခတ္စည္တီး ပြဲေတြ ဟီးေနေအာင္ လုပ္ၾကေတာ့မွာေပါ့ေနာ အခုေတာ့ ဒါက စာအရ တဆင့္စကား ဆင့္ကားၾကားၿပီး ျမဳတ္ဇာတ္ေတြပါလို႔ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚမွာ ေဒါမနႆေတြ ပြားေနၾကဦးမွာ အေသအခ်ာဆိုတာ သိေပမဲ့ ေရးျပလိုက္ရပါတယ္။
အထက္က အရပ္ေတာ္ကို ၁၂ မိုင္ခြဲႏွင့္ ေျမာက္လိုက္ရင္ေတာ့ ပိုၿပီး ႀကီးမားလာၿပီး မေရအတြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ယံုတမ္းစကား ျဖစ္လာေတာ့မွာပါ။ ဒါက အသူရိန္နတ္ရဲ့ အရပ္ပဲရွိေသးတာ ရွင္ေတာ္ေဂါတမက သူထက္ ဘယ္ေလာက္ႀကီးသလဲဆို ရင္ ေမာ္ၾကည့္တာေတာင္ အထက္ပိုင္း ကိုယ္ေတာ္ကို မျမင္ရေသးဘူးဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္ၾကီးမလဲ ထပ္စဥ္းစားရင္ ရႈးေတာင္ ရႈးခ်င္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒါကလည္း ရတနာမြန္ အတြဲ-၂၃၊ အမွတ္ ၅ ကယူထားတာဆိုေတာ့ ယံုလိုက္ၾကပါေတာ့ဗ်ာ။